ΑΕΚ: Το βασικό ερώτημα που αφήνει η αρχή της σεζόν δεν είναι εκείνο του στόπερ

Σε ρυθμούς Αντβέρπ και Champions League κινούνται άπαντες στον οργανισμό της ΑΕΚ. Λογικό. Οι νταμπλούχοι Ελλάδος έχουν βρεθεί μια ανάσα από το να εξαργυρώσουν -και κατ' αυτόν τον τρόπο- την εντυπωσιακή σεζόν από την οποία βγήκαν αλλά και την τεράστια πρόκριση επί της Ντινάμο Ζάγκρεμπ.

Πρώιμο το στάδιο της σεζόν ακόμη. Πολύ. Μόλις τέσσερα επίσημα παιχνίδια για την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα. Βέβαια και… 10 αγωνιστικά λεπτά να είχε στα πόδια της, δεν θα απέφευγε την εξαγωγή συμπερασμάτων. Εξού όμως και αυτά δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση ασφαλή…

Το θέμα του στόπερ και η αναποτελεσματικότητα (και) κόντρα στον Πανσερραϊκό

Το βασικό ζητούμενο του παρόντος κειμένου δεν αφορά την αποτυχία της «Ένωσης» να ξεκινήσει με το δεξί τις υποχρεώσεις της στο πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ έπρεπε να νικήσει τους Σερραίους. Διπλή η σημασία του «πρέπει». Τόσο γιατί οι άμεσοι ανταγωνιστές της δύσκολα θα στραβοπατήσουν στο εντός με τους νεοφώτιστους, όσο και επειδή η ομάδα του Αλμέιδα το δικαιούταν. Δεν τα κατάφερε, κρατά σημειώσεις και συνεχίζει.



Το θέμα του κειμένου λοιπόν αφορά τη συνολική εικόνα του «δικεφάλου» στο ξεκίνημα της σεζόν.

Και αυτή η εικόνα μπορεί να είναι πολύ θετική ανά διαστήματα -έως και… επική εάν σκεφτούμε τις καθυστερήσεις του δεύτερου ματς με τους Κροάτες- αλλά έχει δημιουργήσει και ένα βασικό ερώτημα.

Αυτό σίγουρα δεν έχει να κάνει με το θέμα του στόπερ, το οποίο απασχολεί σημαντική μερίδα των φίλων του «δικεφάλου» (ειδικά μετά τον αγώνα του Σαββάτου). Κι αυτό διότι είναι ξεκάθαρο ότι οι «κιτρινόμαυροι» χρειάζονται ακόμα ένα εν δυνάμει βασικό κεντρικό αμυντικό.

Και επειδή εχθρός του καλού είναι το καλύτερο (για το ήδη… τρομακτικό ρόστερ της ΑΕΚ από τη μέση και μπροστά), είναι βάσιμη και η συζήτηση αναβάθμισης και στα ακραία μπακ. Ωστόσο, όπως φαίνεται, συνιστά ένα ζήτημα που θα τεθεί επί τάπητος ενόψει της επόμενης σεζόν, λόγω και των συμβολαίων των Σιντιμπέ, Μοχαμάντι και Χατζισαφί που εκπνέουν (του τελευταίου είναι για 1+1).

Πάντως, στο παιχνίδι με τους νεοφώτιστους, αυτό που «έφταιξε» στην ΑΕΚ δεν είναι ο καλύτερος στόπερ που δεν είχε διαθέσιμο, αλλά η αναποτελεσματικότητά της. Κάτι που έχει γίνει ήδη ξεκάθαρο με τις αναλύσεις που ακολούθησαν...

Το βασικό ερώτημα που αφήνει η αρχή της σεζόν

Η ΑΕΚ τρέχει έναν Αύγουστο με μία ιστορική πρόκριση (αγωνιστικής και εξωαγωνιστικής σημασίας) επί της πολύ δυνατής Ντινάμο Ζάγκρεμπ, με μία ήττα από την νταμπλούχο Βελγίου, Αντβέρπ και με μία ισοπαλία… σαν ήττα από τον αξιόμαχο Πανσερραϊκό.



Ας αφήσουμε, όμως, στην άκρη τα αποτελέσματα αυτά καθ' αυτά. Ας επικεντρωθούμε στις εμφανίσεις της «Ένωσης».

Σημαντική παρένθεση/υποσημείωση: Η κριτική σε μια ομάδα δεν γίνεται μόνο σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές της, αλλά βάσει και των αγωνιστικών αξιώσεων που η ίδια έχει δημιουργήσει για τον εαυτό της. Με απλά λόγια, οι ίδιοι οι νταμπλούχοι Ελλάδος έχουν χτίσει -δικαιολογημένα- πολύ υψηλά standards.



Στο προκείμενο λοιπόν. Η ΑΕΚ, για να μη… χαωθούμε, στα έως τώρα φετινά της παιχνίδια έχει παρουσιάσει πολύ καλά δείγματα γραφής (δεδομένων μάλιστα και των ομάδων που έχει αντιμετωπίσει στην Ευρώπη). Όχι όμως καθ' όλη τη διάρκεια των αναμετρήσεων. Για την ακρίβεια όχι στο ξεκίνημα τους. Πάντα βάσει και των απαιτήσεων που η ίδια έχει δημιουργήσει και λαμβάνοντας σίγουρα υπόψη και το πρώιμο στάδιο της σεζόν.

Και εδώ είναι και το ζουμί/ερώτημα. Η «Ένωση» δεν πραγματοποιεί -σε σχέση με τα περσινά της δεδομένα - δυνατό… μπάσιμο στους αγώνες. Προσοχή. Αυτό δεν συμπεραίνεται εκ του αποτελέσματος, επειδή δηλαδή βρίσκεται πάντα πίσω στο σκορ (με μια ενδεχομένως δόση υπερβολής, ο Ματίας Αλμέιδα εξήγησε πως η ομάδα του πληρώνει κάθε λάθος που κάνει). Εξάλλου, την ίδια στιγμή έχουν υπάρξει παιχνίδια που έχει φτιάξει μεγάλες φάσεις στο ξεκίνημα, όπως με τον Λιβάι κόντρα στην Αντβέρπ ή με τον Πινέδα απέναντι στην Ντινάμο στα 47''. Κι αυτό διότι έχει την ποιότητα (ομαδική και ατομική) για να τις φτιάξει.



Άσχετα δηλαδή με το εάν η μπάλα κατέληξε σε δίχτυα, τα δικά της ή του αντιπάλου, το δεδομένο είναι ότι ο «δικέφαλος» δεν παρουσιάζει εξαρχής τη γνωστή του εικόνα/ένταση. Κάτι που μπορεί να αντικατοπτριστεί και σε σχετικές στατιστικές κατηγορίες, όπως τα φάουλ που την περασμένη σεζόν η ΑΕΚ -λόγω του τρόπου παιχνιδιού της- σπάνια έκανε λιγότερα από τον εκάστοτε αντίπαλό της (για παράδειγμα στο εντός με την Ντινάμο, η ίδια υπέπεσε σε 11 ενώ δέχθηκε 16).

Συνδυαστικά και με τα παραπάνω, είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και παίκτες που έρχονται από τον πάγκο και αμέσως δίνουν... (περισσότερο) ποδοσφαιρικό τσαμπουκά παρασύροντας τους υπόλοιπους, μπορεί στο προηγούμενο ή το επόμενο ματς να ξεκινούν βασικοί και να έχουν οι ίδιοι την ανάγκη για… παράσυρση.



Όσο κυλούν όμως τα λεπτά, η ΑΕΚ ανεβάζει στροφές, βγάζει σε μεγαλύτερο βαθμό τα στοιχεία του παιχνιδιού της: Ένταση, πίεση ψηλά, συνδυαστικό παιχνίδι (στο τελευταίο, κόντρα στον Πανσερραϊκό συνέβαλε τα μέγιστα ο Πισάρο) κτλ. Ο ίδιος ο Μάρκο φαν Μπόμελ έκανε λόγο για ένα σαφές (σ.σ. ποδοσφαιρικό) σχέδιο από πλευράς «κιτρινόμαυρων» μετά τη νίκη της Αντβέρπ.

Το αξιοσημείωτο και πιθανότατα όχι τυχαίο, μάλιστα, είναι ότι πρόκειται για κάτι που παρατηρήθηκε και σε ΟΛΑ τα φιλικά της.

Υπάρχει εξήγηση;

Βάζοντάς τα κάτω, υπάρχουν απαντήσεις που μπορούν να ταιριάζουν ως εξήγηση για το παραπάνω, άλλη περισσότερο άλλη λιγότερο.

* Αλλιώς στην Ευρώπη, αλλιώς (συνήθως) στην Ελλάδα

Τι εννοούμε; Έχουμε τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, έχουμε και εκείνα με τις (περισσότερες) ελληνικές ομάδες.

Όπως είχε σημειωθεί από την περίοδο των φιλικών, είναι πιθανό στους αγώνες της Ευρώπης, ή τουλάχιστον στην πλειονότητά τους, ο Αλμέιδα να θέλει η ομάδα του να αρχίζει πιο συντηρητικά, μεταξύ άλλων πιέζοντας σε πιο χαμηλά μέτρα. Και όσο περνούν τα λεπτά να επιστρέφει στα… εργοστασιακά της δεδομένα, στο Plan A που χρησιμοποιούσε πέρυσι.

Σαν να… παίρνει τα μέτρα του αντιπάλου της (όπως η... γνωστή ιστορία με το φίδι και το θύμα του) και να επιλέγει εκείνη πότε θα χιμήξει. Ανεξάρτητα φυσικά με το εάν θα το καταφέρει. Άλλωστε, θα αντιμετωπίζει ομάδες -όπως απέδειξε η Ντινάμο- που έχουν την ποιότητα για να δημιουργήσουν χώρους στην άμυνά της, αξιοποιώντας και ενδεχόμενη έλλειψη συγκέντρωσης.



Και θα υπάρχουν βεβαίως και οι αγώνες στις ελληνικές διοργανώσεις. Εκεί όπου με ελάχιστες εξαιρέσεις (που παρατηρήθηκαν και πέρυσι) θα εφαρμόζει το Plan A. Αυτό, λοιπόν, είναι πιθανό να ήθελε να κάνει εξαρχής και με τον Πανσερραϊκό, αλλά το καταστροφικό πρώτο λεπτό δεν της το επέτρεψε.

Εξάλλου, εάν και τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο το κομμάτι της πίεσης, ο Αλμέιδα από πέρυσι εξηγούσε ότι η ομάδα του δεν πρεσάρει σε κάθε παιχνίδι με τον ίδιο τρόπο.

* Να αποτελεί -συνολική- τακτική επιλογή για το ξεκίνημα

Να θέλει δηλαδή ο Αργεντινός τεχνικός να το πάει έτσι για αρχή, σε κάθε ματς ανεξαρτήτως διοργάνωσης, ή και να επιβάλλεται λόγω του πρώιμου σταδίου της σεζόν.

Σίγουρα, οι «κιτρινόμαυροι» συνιστούν ένα ομοιογενές σύνολο (έχοντας διατηρήσει την τεράστια πλειονότητα του κορμού τους και προχωρώντας φυσικά και στην αναβάθμισή του). Ωστόσο, σχεδόν κάθε ομάδα διαφοροποιεί στοιχεία από χρονιά σε χρονιά, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε τακτικό.

Μέχρι, λοιπόν, να… δέσει όλο αυτό -στο επίπεδο που ο ίδιος ο Αλμέιδα το επιθυμεί- μπορεί να θέλει να έχει την παραπάνω τακτική προσέγγιση η ομάδα του. Να αυξάνει την ένταση δηλαδή όσο κυλούν τα λεπτά.

Υπενθυμίζεται ότι ένα εκ των φιλικών της ΑΕΚ ήταν με τον Βόλο, όπου επίσης της πήρε ένα χρονικό διάστημα για να φορτσάρει. Όχι φυσικά πως ήθελε ο Αλμέιδα να κινδυνεύσει η ομάδα του (όπως έγινε στο πρώτο δεκάλεπτο με τους Βολιώτες).



Σε αυτό το σημείο βασικά πρέπει να σημειωθεί και το… προφανές.

Τα περσινά επίπεδα έντασης της ΑΕΚ θέλουν αντοχές. Πολλές. Είναι φυσιολογικό να μην μπορεί μια ομάδα να τρέχει συνέχεια. Ούτε από το 1' έως το 90' ούτε από το πρώτο ματς της σεζόν μέχρι το τελευταίο. Όχι πως δεν τρέχει τώρα η «Ένωση». Αλλά ενδεχομένως να θέλει τον χρόνο του το πράγμα, το κατάλληλο τάιμινγκ για να γίνει η «έκρηξη».

Ερώτημα, στην τελική, στο οποίο μόνο ο Αλμέιδα -που ξέρει όσο κανείς το εξαιρετικό δημιούργημά του- και ο χρόνος μπορούν να δώσουν απάντηση.

Μέχρι τότε, η ΑΕΚ έχει μια τεράστια μάχη μπροστά της την Τετάρτη. Σ' ένα γήπεδο που εκ των θεμελίων του προσφέρει συγκινήσεις…