Μια ΑΕΚ με σφραγίδα Ματίας Αλμέιδα να την... πιεις στον ποτήρι! Η «Ένωση» έβαψε κιτρινόμαυρο το παιχνίδι των «δικεφάλων» στην «Αγια-Σοφιά - OPAP Arena», επικρατώντας 2-0 του ΠΑΟΚ του Ρασβάν Λουτσέσκου. Σ' ένα ματς, όπου ο Ρουμάνος τεχνικός βγήκε... μετεξεταστέος.
Το σεμιναριακό πρέσινγκ και οι... μπαλάτοι της ΑΕΚ, η οποία επέστρεψε στην «κανονικότητα» της Νέας Φιλαδέλφειας, ο Λουτσέσκου που αρνείται να το ψάξει και οι στόχοι των δύο ομάδων.
Αναλυτικά, τα πέντε συμπεράσματα από το ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟΚ:
*Η χαρά του να βλέπεις το πρέσινγκ της ΑΕΚ από το γήπεδο
Πώς το λέει η φράση; Άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις; Κάπως έτσι και με το πρέσινγκ της ΑΕΚ. Σίγουρα, ο βασικός λόγος για τον οποίο οι φίλοι της «Ένωσης» αποχώρησαν ενθουσιασμένοι από την «Αγια-Σοφιά – OPAP Arena» ήταν η σπουδαία εμφάνιση και νίκη της ομάδας τους επί του ΠΑΟΚ. Ωστόσο, θα υπάρχουν και εκείνοι οι λάτρεις της τακτικής (και όχι μόνο) που ο νους τους θα στάθηκε και στα όσα είδαν -για ακόμα μία φορά φέτος ελέω Ματίας Αλμέιδα- εντός αγωνιστικού χώρου. Προεξέχουσας όλων φυσικά η σεμιναριακή πίεση των «κιτρινόμαυρων»!
Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που, όντως, το γήπεδο μόνο μπορεί να σου προσφέρει στο… πιάτο τον τρόπο δουλειάς μιας ομάδας (πόσω μάλλον όταν αναφερόμαστε στην εξαιρετική θέαση που παρέχει το νέο παλάτι του «δικεφάλου»). Αυτό που έβλεπε διά γυμνού οφθαλμού, λοιπόν, κανείς ήταν το πώς η ΑΕΚ του πρώτου ημιχρόνου έπνιξε τον ΠΑΟΚ με τις τοποθετήσεις και τις οργανωμένες κινήσεις των παικτών της: Με τα μετόπισθέν της να παίζουν -ακόμα και σε φάση άμυνας- στη γραμμή της σέντρας, οι ποδοσφαιριστές του Αλμέιδα έστηναν έναν οργανωμένο κλοιό έξω από την περιοχή των Θεσσαλονικιών. Ασκούσαν πίεση σ' όλη την αντίπαλη αμυντική τετράδα και τον Κοτάρσκι αλλά κυρίως στόχευσαν στα δύο κεντρικά χαφ των φιλοξενούμενων, Κούρτιτς και Ντάντας, στο πώς δηλαδή δεν θα πάρουν μπάλα, την οποία ήθελαν να κερδίσουν οι ίδιοι σε καίρια σημεία ώστε να βγάλουν φάση. Και το έκαναν εξαιρετικά σε πολλές περιπτώσεις, με πλέον χαρακτηριστική εκείνη του 1-0.
Και το θέμα είναι ότι έπαιζαν με τον παραπάνω τρόπο περίπου στα 35' λεπτά του πρώτου μέρους. «Τρελός» αριθμός. Γιατί, όπως έχει σημειωθεί κι άλλες φορές, δεν αρκεί για ένα σύνολο να λέει ότι πρεσάρει. Έχει σημασία το πώς και πόσο επιλέγει να το κάνει και το τι καταφέρνει εντέλει. Εξάλλου, το επιχείρησε και ο ΠΑΟΚ για πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα και χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Οπότε, η σύγκριση με την ΑΕΚ του Αλμέιδα -την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα σ' αυτόν τον τομέα παιχνιδιού- είναι αναπόφευκτη και σ' αυτό το κομμάτι για το σύνολο του Λουτσέσκου. «Όλοι τρέχουν, όλοι παίζουν» όπως αναφέρει συχνά για τους ποδοσφαιριστές του ο Αργεντινός τεχνικός, ο οποίος μαζί με τον κόσμο από τις κερκίδες θαρρείς και συμμετείχαν κι εκείνοι στο πρέσινγκ των γηπεδούχων.
Ουσιαστικά, αυτό το κομμάτι αποτέλεσε ένα από το μεγαλύτερα, εάν όχι το μεγαλύτερο, κλειδιά στο παιχνίδι. Για μια ΑΕΚ απόλυτα διαβασμένη και προετοιμασμένη για το build up του ΠΑΟΚ, το οποίο και αντιμετώπισε και αξιοποίησε. Οι παίκτες του «δικεφάλου του Βορρά» μετά το 10' αδυνατούσαν να σπάσουν τον κλοιό πίεσης. Είναι χαρακτηριστική μια φάση όπου έτρεξαν να εκτελέσουν γρήγορα ένα πλάγιο, στην προσπάθειά τους να πιάσουν... επιτέλους ανοργάνωτη την «Ένωση». Κάτι που δεν κατάφεραν, εξού και σ' ορισμένες περιπτώσεις προσπάθησαν να χαλάσουν τον ρυθμό (βλ. τις αρκετές διαμαρτυρίες του Κούρτιτς).
Την ίδια στιγμή, οι γηπεδούχοι ήταν εξαιρετικοί στις μεταβάσεις, επιθετικές (όπως στη φάση του 2-0) και αμυντικές, με τις δεύτερες να είναι απόλυτα σημαντικές για τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονται. Άλλωστε, προσέθεσαν ακόμα έναν αγώνα -τον πέμπτο κατά σειρά σε πρωτάθλημα και Κύπελλο- όπου διατηρούν το μηδέν παθητικό.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Αλμέιδα επέλεξε να δώσει περισσότερη μπάλα στον αντίπαλο. Σε καμία περίπτωση ωστόσο δεν αισθάνθηκες ότι κινδυνεύει το σύνολό του, το οποίο διαχειριζόταν το υπέρ του σκορ.
*ΑΕΚ, ομάδα γεμάτη… μπαλάτους!
Σύμφωνοι. Τρέξιμο κι ένταση στο φουλ. Ένας Αραούχο -πραγματικά συγκινητικός- να κάνει 5-6 πετυχημένα τάκλιν. Κι όμως οι παίκτες της ΑΕΚ όχι μόνο δεν είναι… ξυλοκόποι, αλλά ξεχειλίζουν από ποιότητα. Για να το πούμε και… λαϊκά, οι περισσότεροι εξ αυτών της μιλάνε! Κάτι που φυσικά γνωρίζαμε. Εξού και οι περισσότερες εμφανίσεις των «κιτρινόμαυρων» είναι πολύ ωραίες στο μάτι, ξέχωρα φυσικά της καταλυτικής δουλειάς του Ματίας Αλμέιδα και του επιτελείου του.
Η φάση του 38' με τον Πινέδα, του 42' με τον Λιβάι, τα χάιδεμα του Ελίασον στο 2-0, η ραμπόνα του Αραούχο. Και πόσες ακόμα στιγμές πραγματικής ποδοσφαιρικής μαγείας που προσέφεραν και χθες οι παίκτες της «Ένωσης». Κι όλα αυτά σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερης σημασίας, όπου θεωρητικά υπάρχει και το άγχος του αποτελέσματος (δεν είχε καθαρίσει ακόμη στις προαναφερθείσες φάσεις). Θεωρητικά…
Η ΑΕΚ έκανε σπουδαία δουλειά τη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού. Πρόσθεσε τεράστια ποιότητα στις τάξεις της, την οποία προφανώς και χρειαζόταν. Παίκτες που, μεταξύ των άλλων χαρακτηριστικών που μπορεί να έχουν, διαθέτουν και τρομερή τεχνική κατάρτιση. Οι περισσότεροι από τη μέση και μπροστά: Αραούχο, Λιβάι, Ελίασον, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, ενώ ως εφεδρικές λύσεις (τουλάχιστον επί του παρόντος) υπάρχουν οι Άμραμπατ, Τσούμπερ και Μάνταλος. Αλλά και πίσω, οι Βίντα και Μουκουντί «ξέρουν μπάλα», ενώ είναι και ο Σιντιμπέ που στη Λειβαδιά έδειξε πόσο μπορεί να βοηθήσει επιθετικά. Επίσης, από τον Γενάρη θα υπάρχει και ο «καλλιτέχνης» Πάολο Φερνάντες.
Συν τοις άλλοις, σημαντικός παράγοντας είναι και η ποιότητα στον πάγκο που διαθέτει πλέον ο «δικέφαλος», όπως φάνηκε και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (πέρασαν ως αλλαγή οι Γιόνσον, Άμραμπατ, Μάνταλος, Γαλανόπουλος και ο Μήτογλου αναγκαστικά αντί του Βίντα) παρά τις απουσίες που είχε.
*Επιστροφή στην… κανονικότητα της Νέας Φιλαδέλφειας
Ίσως και να φαίνεται εριστικός ο μεσότιτλος στους φίλους του ΠΑΟΚ, αλλά η στατιστική καταγραφή είναι… αμείλικτη. Η ΑΕΚ όσα χρόνια αγωνιζόταν στη φυσική της έδρα είχε καθολική υπεροχή στα παιχνίδια που φιλοξενούσε τους Θεσσαλονικείς. Όπως και να το κάνουμε, άλλη η δυναμική και η ώθηση του «Νίκος Γκούμας». Και πλέον της «Αγια-Σοφιάς – OPAP Arena»…
Σίγουρα, οι «κιτρινόμαυροι» έχουν φτιάξει μια εξαιρετική ομάδα. Ωστόσο (και) το χθεσινό παιχνίδι επιβεβαίωσε τα όσα έχασαν και στερήθηκαν σε αγωνιστικό επίπεδο αυτήν τη μακρά περίοδο της «ξενιτιάς». Τουλάχιστον, στις αναμετρήσεις τους με τον «δικέφαλο του Βορρά», ο οποίος από εδώ και στο εξής πολύ δύσκολα θα ξαναχτίσει το εντυπωσιακό σερί που σημείωσε στο -μισητό για τους «Ενωσίτες»- ΟΑΚΑ.
*Αρνείται να το… ψάξει ο Λουτσέσκου κι αυτό στοιχίζει
Κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας οι αναλύσεις και ποδοσφαιροκουβέντες ενόψει της συνάντησης ΑΕΚ και ΠΑΟΚ είχαν στο επίκεντρό τους κυρίως το τακτικό πλάνο του Ρασβάν Λουτσέσκου. Και αυτό διότι παρουσιαζόταν μια ιδιαίτερη συνθήκη. Εάν, δηλαδή, ο Ρουμάνος τεχνικός θα επέλεγε να αφήσει στην άκρη το build up ως τρόπο ανάπτυξης για την ομάδα του, ώστε να μην προσφέρει στο… πιάτο τις ανακτήσεις στην -εξαιρετική, όπως σημειώθηκε, στο κομμάτι του πρέσινγκ- «Ένωση». Αν μη τι άλλο, φαινόταν ποδοσφαιρικά παράλογο το να μην προβεί σε κάποια σημαντική διαφοροποίηση. Εντέλει, δεν επικράτησε η… λογική και το σύνολό του το πλήρωσε.
Είναι λάθος να εκληφθεί το ότι ο Λουτσέσκου πιάστηκε αδιάβαστος. Το σημαντικό -και ενδεχομένως και πιο επικίνδυνο- είναι ότι γνώριζε το τι έχει να αντιμετωπίσει, αλλά δεν ήθελε να αλλάξει το πλάνο του. Δεν είναι κακό ούτε ντροπή να προσαρμόζεσαι ενίοτε. Ειδικά όταν η αντίπαλη ομάδα βρίσκεται σε καλύτερο φεγγάρι ή έχει περισσότερες δυνατότητες. Κακό είναι όμως να χρεώνεις το λάθος σου στους παίκτες σου (ακόμα κι αν φταίνε και οι ίδιοι), όπως έπραξε ο Ρουμάνος προπονητής αναφερόμενος στις μεταβιβάσεις/απομακρύνσεις των ποδοσφαιριστών του στις φάσεις των γκολ.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο τεχνικός του ΠΑΟΚ είναι ένας καλός προπονητής. Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί ότι έχει ποδοσφαιρικά «κολλήματα». Είτε αυτό αφορά το σύστημα (4-2-3-1) που δεν θα αλλάξει ούτε όταν δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία (βλ. τώρα με τους τραυματισμούς στο αριστερό άκρο της άμυνας) είτε το γενικό πλάνο παιχνιδιού.
*ΑΕΚ για πρωτάθλημα, ΠΑΟΚ με ορίζοντα το μέλλον
Ήταν ακόμα ένας αγώνας που επιβεβαίωσε τους στόχους που πρέπει και μπορούν να έχουν οι δύο ομάδες.
Από τη μία, η ΑΕΚ -η οποία αντέδρασε εκ νέου πετυχημένα στην πίεση που πήγε να της βάλει το νικηφόρο αποτέλεσμα του Παναθηναϊκού μια μέρα πριν το παιχνίδι της- δείχνει ότι έχει όλα τα αγωνιστικά εργαλεία να παλέψει μέχρι τέλους για τον τίτλο: Προπονητή, παίκτες, σύνολο με αρχές, σχέδιο και χαρακτήρα, ενότητα σ' όλα τα επίπεδα, καθώς φυσικά κι ένα γήπεδο που αποτελεί πραγματική έδρα. Σ' αυτήν θα υποδεχτεί δύο φορές τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, εάν και η κούρσα προφανώς δεν θα κριθεί μόνο στα ντέρμπι.
Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ πρέπει να κοιτάξει από τώρα τη νέα σεζόν. Προσοχή: Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κυνηγήσει το όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμά του στον βαθμολογικό πίνακα. Αλλά, η ουσία για εκείνον είναι να χτίσει πάνω σε μια καλή μαγιά νεαρών παικτών που έχει, να δει ποιοι από τους υπόλοιπους του κάνουν για του χρόνου και να προετοιμάσει από τώρα το έδαφος για τις μεταγραφικές του κινήσεις. Ειδικά σε θέσεις που ξέρει καιρό ότι πονά. Είναι μια κατάσταση που καλώς ή κακώς πρέπει να αποδεχτεί ο ΠΑΟΚ, έτσι ώστε να κερδίσει τουλάχιστον στο κομμάτι του χρόνου.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
