ΑΕΚ: Παγιώνεται η τριάδα, βγάζει… γούστα, αλλά «φωνάζει» και για αναβάθμιση στα μετόπισθεν

Την τέταρτη νίκη της σε ισάριθμες φετινές φιλικές αναμετρήσεις σημείωσε η ΑΕΚ, η οποία επικράτησε 2-0 της Ομόνοιας στο ΓΣΠ και συνεχίζει να σκορπά χαμόγελα στους φίλους της.

Δεδομένης της μικρής σημασίας που έχουν τα αποτελέσματα εν καιρώ προετοιμασίας (εάν και δύνανται να χτίσουν χαρακτήρα νικητή), η «Ένωση» πρέπει να αξιοποιήσει τα πολλά θετικά στοιχεία που δείχνει να παγιώνει στο παιχνίδι της. Μια ομάδα με ταυτότητα και που αγώνα με τον αγώνα παρουσιάζει όλο και περισσότερη ομοιογένεια. Ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται να σταθεί και σε όσες ανορθογραφίες κατέγραψε επί χόρτου, μερικές εκ των οποίων για πρώτη φορά.

Βασικό συμπέρασμα εν όψει της έναρξης της σεζόν: Ο Ματίας Αλμέιδα προτίθεται να παρατάξει τους «κιτρινόμαυρους» -τουλάχιστον στην αρχή- με τριάδα στα στόπερ! Ο Αργεντινός τεχνικός χρησιμοποίησε για τέταρτο σερί φιλικό τρεις κεντρικούς αμυντικούς (φύσει ή κατά συνθήκη), δίνοντας μάλιστα νέους ρόλους σε ορισμένους εκ των παικτών του.

Το 3-4-2-1 που μετατρεπόταν σε 3-5-2

Ο Αλμέιδα παρέταξε λοιπόν την ΑΕΚ με 3-4-2-1 και τον Στάνκοβιτς σταθερά κάτω από τα δοκάρια. Δεύτερο σερί παιχνίδι βασικός ο Αυστριακός πορτιέρε, ο οποίος έδειξε γιατί έχει προβάδισμα έναντι του Αθανασιάδη για τη θέση. Σε κεντρικό ρόλο στα στόπερ εκ νέου ο Τζαβέλλας (χωρίς να είναι «αναγκαστική» η χρησιμοποίησή του εκεί όπως με την Ουτρέχτη). Στα αριστερά του πολύπειρου άσου ο Χατζισαφί και στα δεξιά ο Μήτογλου. Ως κεντρικοί μέσοι μπροστά από τα στόπερ, οι Σιμάνσκι και Γιόνσον, πρώτη φορά φέτος που ο Αργεντινός κόουτς παίζει με δύο πιο αμυντικογενείς ποδοσφαιριστές σε εκείνον τον χώρο. Ειδική συνθήκη με Γκατσίνοβιτς, ο οποίος πήρε όλη τη δεξιά πλευρά, με τον Τσούμπερ να διατηρείται ως αριστερό χαφ-εξτρέμ. Οι Πινέδα και Μάνταλος ήταν οι εσωτερικοί χαφ, πίσω από τον μοναδικό προωθημένο, Αραούχο. Όλα αυτά σε φάση επίθεσης.

Όταν οι «κιτρινόμαυροι» αμύνονταν και πίεζαν, το σύστημα τις περισσότερες φορές ουσιαστικά μετατρεπόταν σε 3-1-4-2 (3-5-2), με τον Μάνταλο συνήθως -καθώς υπήρχαν συχνές εναλλαγές θέσεων στα χαφ του «δικεφάλου»- να έρχεται πολύ κοντά στον Αραούχο. Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για τους δύο σχηματισμούς που χρησιμοποίησε ο Αλμέιδα σε επίπεδο βασικών στα φιλικά του βασικού σταδίου της προετοιμασίας.

Να σημειωθεί επίσης ότι ο Αργεντινός τεχνικός επέλεξε να κρατήσει την αρχική του ενδεκάδα εντός αγωνιστικού χώρου για περισσότερο χρονικό διάστημα σε σχέση με όλα τα προηγούμενα ματς της ομάδας του. Συγκεκριμένα, οι πρώτες αλλαγές έγιναν στο 67', με τους «αναπληρωματικούς» να παίζουν 3-5-2 (ο Άμραμπατ εκ νέου στα άκρα, εν προκειμένω στη δεξιά πλευρά). Όσα συμπεράσματα ακολουθήσουν αφορούν κυρίως τα όσα είδαμε από τη «βασική» ενδεκάδα.

«Αφράτεψαν» τα θετικά:

*Πρέσινγκ και ανακτήσεις: Παραμένει το νούμερο «ένα» χαρακτηριστικό του παιχνιδιού της ΑΕΚ επί εποχής Αλμέιδα και το εμφάνισε και στο ΓΣΠ. Ο «δικέφαλος» πίεζε ψηλά και με υπερφορτώσεις στα πλάγια, κέρδιζε μπάλες, έβγαζε δύο και τρεις επιθέσεις στην ίδια φάση, ενώ μ' αυτόν τρόπο κρατούσε την Ομόνοια μακριά από την περιοχή του σε μεγάλα διαστήματα της αναμέτρησης.

*Γκολ από τα χαφ της: «Όνειρο» για κάθε προπονητή. Να βλέπει, δηλαδή, τα χαφ της ομάδας του όχι μόνο να συμμετέχουν στην επιθετική ανάπτυξη αλλά να πατούν περιοχή και ενίοτε να σκοράρουν. Αμφότερα τα τέρματα της ΑΕΚ, λοιπόν, σημειωμένα από τα δύο εσωτερικά της χαφ. Το πρώτο ο Πινέδα στο 21' με τρομερή ατομική ενέργεια και σουτάρα από το ύψος του ημικυκλίου της μεγάλης περιοχής. Το δεύτερο από ωραία κούρσα και τελείωμα με το αριστερό από τον -ξεκάθαρα απελευθερωμένο χωρίς το περιβραχιόνιο- Μάνταλο στο 65'. Μάλιστα, ο Μεξικανός μέσος είχε πολύ σημαντική ευκαιρία με τετ-α-τετ στο 55', ενώ με την κίνησή του άνοιξε υπέροχα τον χώρο για τον Έλληνα άσο στη φάση του 1-0.



*Συνδυαστικό -ανά περιπτώσεις- ποδόσφαιρο: Για ακόμα έναν αγώνα η «Ένωση» προσπάθησε να παίξει την μπάλα γρήγορα και κάθετα, με ωραίες συνδυαστικές προσπάθειες. Όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό, βέβαια, σε σχέση με προηγούμενα φιλικά της, μιας και την μπλόκαρε ανά περιπτώσεις η Ομόνοια καθυστερώντας τις προσπάθειές της. Όπως και να έχει, η ποιότητα και τα αγγίγματα που έχουν οι παίκτες της από τη μέση μπροστά -ειδικά μετά τις καλοκαιρινές προσθήκες- είναι αδιαμφισβήτητη και αποτελεί τον κύριο παράγοντα για τα όσα θετικά παρουσιάζει σ' αυτόν τον τομέα. Πολύ σημαντική η λειτουργία του άξονα και οι αλληλοκαλύψεις των χαφ της, οι οποίοι άλλαζαν πολύ συχνά θέσεις.



*Καλή αντιμετώπιση στις αμυντικές στατικές φάσεις: Δόθηκε συνέχεια στο καλό πρόσωπο που έδειξε και στα προηγούμενα φιλικά σ' αυτό το κομμάτι η ομάδα του Αλμέιδα. Η ΑΕΚ απειλήθηκε ελάχιστα από στημένες μπάλες στις τρεις προηγούμενες αναμετρήσεις της, το ίδιο και στην Κύπρο. Τη στιγμή μάλιστα που οι γηπεδούχοι εκτέλεσαν εννιά κόρνερ.

Να σημειωθεί ότι το δοκάρι του Τσούμπερ στο 11', ήταν το δεύτερο με απευθείας εκτέλεση φάουλ για την ΑΕΚ στη φετινή της προετοιμασία, μετά από εκείνο του Λιβάι με την Ουτρέχτη.

…όμως υπήρξαν και αγωνιστικές ανορθογραφίες:

*Λάθος μεταβιβάσεις κατά το build up και πουλήματα της μπάλας - «Φωνάζει» η ανάγκη αναβάθμισης στα μετόπισθεν: Είχε σημειωθεί στα αρνητικά του βασικού σταδίου της προετοιμασίας της, ότι η αμυντική γραμμή της ΑΕΚ είχε υποπέσει σε ατομικά λάθη. Το θετικό; Ότι δεν ήταν πολλά. Το αρνητικό; Ότι στο ΓΣΠ έγιναν περισσότερα από όσα έλαβαν χώρα στις προηγούμενες τρεις αναμετρήσεις της.

Υπήρξαν 4-5 περιπτώσεις που οι παίκτες της «Ένωσης» -κυρίως οι αμυντικοί της- έκαναν λάθος στην κοντινή πάσα, δίνοντας την ευκαιρία στους γηπεδούχους να απειλήσουν. Μέτρησε βήματα προς τα πίσω σ' αυτό το κομμάτι το σύνολο του Αλμέιδα. Ωστόσο, αφενός μιλάμε για περίοδο προετοιμασίας και είναι ακόμη νωρίς. Αφετέρου -και πιο σημαντικό- οι «κιτρινόμαυροι» περιμένουν ενίσχυση στα μετόπισθεν, με τον Βίντα (που έμεινε στην Αθήνα για να προετοιμαστεί καλύτερα) να κάνει την αρχή. Είναι εμφανής η αναντιστοιχία ποιότητας μπροστά και πίσω για την ΑΕΚ. Τι κι αν έχει δεχτεί μόλις ένα γκολ μέχρι στιγμής, χρειάζεται ενίσχυση.

Ταυτόχρονα, υπήρξαν κάποια κενά σε φάση άμυνας, κυρίως από δεξιά πλευρά (των Μήτογλου, Γκατσίνοβιτς). Σε επιθέσεις της Ομόνοιας, με τον Παπουλή να έχει σε 1-2 περιπτώσεις ελεύθερο συμπαίκτη του στα αριστερά με… στρέμματα μπροστά του. Πάντως, συνολικά η ΑΕΚ κινδύνεψε ουσιαστικά για 3'-4' στο φινάλε του πρώτου μέρους.

*Έλλειψη τροφοδότησης στον Αραούχο: Είχε επισημανθεί ότι απέναντι στη Φόλενταμ, η μπάλα μοιράστηκε σωστά στον Αργεντινό φορ -ώστε να απειλήσει με προϋποθέσεις- σε τουλάχιστον τέσσερις φάσεις. Παρόλα αυτά, απόψε είδαμε τον χαρισματικό άσο της ΑΕΚ να αναγκάζεται να βγαίνει συνεχώς εκτός κουτιού (κάτι που έκανε και ο Λιβάι σε προηγούμενα παιχνίδια). Θύμισε κάτι από το… περυσινό έργο.

Γενικά, η ΑΕΚ φτάνει στα αντίπαλα καρέ, αλλά αδυνατεί να φέρνει σταθερά με αξιώσεις την μπάλα μέσα στο κουτί και αναλώνεται σε σουτ εκτός περιοχής. Κάποια απ' αυτά βέβαια βγαίνουν, όπως συνέβη απόψε με την γκολάρα του Πινέδα.

Ατομικές παρατηρήσεις:

Ορισμένα πραγματάκια και για 2-3 παίκτες του «δικεφάλου».

Κατ' αρχάς, τι… παικταράς είσαι ρε Πινέδα. Αρχίζει να διαφαίνεται από πολύ νωρίς ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είναι πολύ δύσκολο για τους φίλους της ΑΕΚ, όταν θα δουν να ολοκληρώνεται ο δανεισμός (χωρίς οψιόν αγοράς) του Μεξικανού χαφ από τη Θέλτα. Σημειώθηκαν και πάνω οι τομείς που συνέβαλε.

Από εκεί και πέρα, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασε η χρησιμοποίηση του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς στη δεξιά πλευρά του 3-4-2-1 (πριν γίνει αλλαγή έπαιξε για λίγα λεπτά κι ως δεύτερος επιθετικός). Εξαιρουμένων ορισμένων κενών που παρατηρήθηκαν από την πλευρά του -που δεν φέρει μόνο εκείνος ευθύνη, ο Σέρβος χαφ τα πήγε εξαιρετικά. Με τα γνωστά του τρεξίματα, την ταχύτητα, το… σκυλίσιο πρέσινγκ, το ωραίο κουβάλημα μπάλας, το πάτημα περιοχής (κέρδισε και πέναλτι που δεν δόθηκε). Πολύ καλός. Βέβαια, θα μπορούσε να είχε καλύτερα τελειώματα στις προσπάθειες που πήρε. Ο Αλμέιδα σ' αυτήν τη θέση έχει πειραματιστεί περισσότερο από κάθε άλλη (Ρότα και Λιβάι έχουν χρησιμοποιηθεί επίσης σε επίπεδο βασικών). Να δούμε το πού θα κάτσει η μπίλια.

Τέλος, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Στάνκοβιτς -τουλάχιστον στην αρχή- θα είναι ο βασικός πορτιέρε της ΑΕΚ. Σταθερότατος ο Αυστριακός τερματοφύλακας σε κάθε στιγμή που τον χρειάστηκε η ομάδα του. Την ίδια στιγμή, συμμετείχε ενεργά στο build up, βγαίνοντας πολλάκις εκτός περιοχής.