Αντίο «κούνελε», Ανδρέα Παπαεμμανουήλ…

Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1939 στο Νέο Φάληρο, δίπλα στο γήπεδο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», και ήταν το ένατο από τα συνολικά δέκα(!) παιδιά της οικογένειας. Μάλιστα, το εντυπωσιακότερο γεγονός ήταν ότι και τα υπόλοιπα αγόρια της οικογένειας έγιναν ποδοσφαιριστές.
Στα 14 του προήχθη στην πρώτη ομάδα του Πειραϊκού και ο πρώτος που αντιλήφθηκε πτυχές του ταλέντου του ήταν ο Αντρέας Μουράτης, που κατοικούσε κοντά στο σπίτι του.

Παρά το ότι ο «Μιζούρι» επανειλημμένα είχε κάνει νύξεις στους διοικούντες τον σύλλογο, αναφορικά με την αξία του 17χρονου πλέον Παπαεμμανουήλ, και ο φέρελπις νεαρός κατά πάσα πιθανότητα θα κατέληγε στους «ερυθρόλευκους», όντας γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, τα δεδομένα άλλαξαν άρδην. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή και κλώτσησαν την… καρδάρα με το γάλα, απεμπολώντας το πλεονέκτημα τους.

Την ίδια στιγμή, ο αιώνιος αντίπαλος Παναθηναϊκός που βολιδοσκοπούσε την περίπτωση του εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία και έπειτα από προσωπική συνάντηση που είχε ο πρόεδρος του τριφυλλιού, Αντώνης Μαντζαβελάκης, με την αδελφή του πολυσχιδή ποδοσφαιριστή συμφωνήθηκε να φορέσει τα πράσινα.

«Μέσα από την αγκαλιά του Ολυμπιακού»
Ο ίδιος διηγείται χαρακτηριστικά: «Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1958, τρεις μέρες πριν τελειώσουν οι μεταγραφές των «υποσχετικών». Εκείνη την ημέρα θα πήγαινα το απόγευμα να κάνω προπόνηση στον Ολυμπιακό και να υπογράψω. Το πρωί με παίρνει ο φίλος μου ο Γιώργος Μπόλμπασης και πάμε για ψάρεμα στο Ν.Φάληρο. Παίρνει τηλέφωνο τον κ. Μαντζαβελάκη η αδελφή μου. Αφού είχαμε γνωριστεί, μας είχε αφήσει τηλέφωνα. Και του λέει: ‘’Ο αδελφός μου είναι για ψάρεμα στο Φάληρο και το απόγευμα υπογράφει στον Ολυμπιακό’’.

Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν χάνει ούτε λεπτό, κατεβαίνει στον Πειραιά, παίρνει ένα σκάφος από το Λιμενικό και με κλέβει μέσα από τη θάλασσα και από την αγκαλιά του Ολυμπιακού. Με κλείνει σε ένα ξενοδοχείο τρεις μέρες. Όταν έληξαν οι μεταγραφές, είχα υπογράψει την υποσχετική και το καλοκαίρι την κανονική μεταγραφή».

Με το τριφύλλι στο στήθος θα εξελισσόταν σε έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές της ιστορίας του συλλόγου. Τον υπηρέτησε επί 12 συναπτά έτη (1958-1969) και κατέγραψε περισσότερες από 200 συμμετοχές.

Επιχείρηση «ανανέωση»
Ωστόσο, όπως όλες οι σχέσεις έτσι και αυτή δεν ήταν ρόδινη. Χρειάστηκε να υπερβεί κύματα και να υπερκεράσει τους υφάλους που βρέθηκαν στο διάβα της. Το 1966 η λεγόμενη επιχείρηση «ανανέωση» στον Παναθηναϊκό έμελλε να επιφέρει ζημιογόνες συνέπειες και εν τέλει να οδηγήσει σε οριστική ρήξη ποδοσφαιριστές και διοίκηση.

Ο Τάκης Λουκανίδης, συμπαίκτης του Παπαεμμανουήλ, ο οποίος περιλαμβανόταν και εκείνος στη «μαύρη» λίστα έγραφε στην αυτοβιογραφία του:
«Φάνταζε η ανανέωση σαν ωραίος αγώνας κάθαρσης, ενώ δεν ήταν τίποτα άλλο παρά κομμάτι σχεδίου ενός περίεργα σκεπτόμενου ατόμου, που ενεργούσε ύπουλα και με επιστημονικό τρόπο. Κατάφερε να τους ξεγελάσει όλους».

Μπορεί ο περισσότερος φίλαθλος κόσμος να έχει ζωηρή την ανάμνηση από τα μακρινά τεχνικά του σουτ που «τίναζαν» τα δίχτυα, «κανονιοβολώντας» τους αντίπαλους τερματοφύλακες- χαρακτηριστικό άλλωστε που του χάρισε και ένα από τα προσωνύμια του («Παπακανόνης»), ωστόσο διέθετε και άλλες αρετές.

Αν και διέπρεψε αγωνιζόμενος ως επιθετικός στο περίφημο 4-3-3 που εφάρμοσε ο Στέφαν Μπόμπεκ, όταν χρειάστηκε συνέδραμε την ομάδα και από τη θέση του μέσου.

Υπήρξε μέλος μια χρυσής περιόδου για τους «πράσινους» με συνεχόμενες επιτυχίες, με κορωνίδα το αήττητο πρωτάθλημα του 1964. Σκαρφάλωσε συνολικά πέντε φορές στο θρόνο του πρωταθλητή μαζί του (1960, 1961, 1962, 1964, 1965), ενώ στέφθηκε και μια φορά κυπελλούχος (1967).



«Κούνελος»
Όσο για το πώς προέκυψε ένα από τα διασημότερα παρατσούκλια Ελλήνων παικτών, δηλαδή το «Κούνελος», φρόντισε να λύσει το μυστήριο.

«Πριν από έναν αγώνα του Παναθηναϊκού είχαμε αποσυρθεί σε ένα ξενοδοχείο στην Κηφισιά, το 1959, εκεί είχε κήπο με κουκιά. Είχα μπει μέσα και δεν φαινόμουνα καλά… Έτρωγα τα κουκιά! Με βλέπει ο Κώστας Λινοξυλάκης από το παράθυρο και το λέει σε όλους τους συμπαίκτες μου: ‘’Κοιτάτε παιδιά πώς τρώει τα κουκιά ο Αντρέας, σαν κούνελος’’. Από τότε μου το κόλλησαν για πάντα».

«Πράσινα» ρεκόρ
Πέρα από την εκτίμηση των απανταχού Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων προς το πρόσωπο του, έχει χαράξει ανεξίτηλα το αποτύπωμά του στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Και αυτό γιατί αποτελεί τον μοναδικό ποδοσφαιριστή στην ιστορία του συλλόγου που έχει πετύχει χατ- τρικ εναντίον του Ολυμπιακού μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».

Το συγκεκριμένο επίτευγμα έγινε στις 24 Ιουνίου 1960. Ο Παπάζογλου άνοιξε το σκορ για τους γηπεδούχους (15’), εντούτοις η συνέχεια για τους Πειραιώτες έμοιαζε βγαλμένη από το χειρότερο εφιάλτη τους. Ο Παπεμμανουήλ ισοφάρισε (23’), ενώ το αυτογκόλ του Λαιμού (30’), έφερε μπροστά στο σκορ τους φιλοξενούμενους.

Στο δεύτερο μέρος το παιχνίδι εξελίχθηκε σε παράσταση για ένα ρόλο, καθώς ο «Κούνελος», βρίσκοντας δίχτυα άλλες δύο φορές (70’, 83’) διαμόρφωσε το τελικό 4-1.

Συν τοις άλλοις, εκείνος πέτυχε το πρώτο γκολ των «πράσινων» στο νεοσύστατο πρωτάθλημα της Ά Εθνικής. Επιπλέον, συνιστά τον πρώτο παίκτη που σκόραρε σε ευρωπαϊκό αγώνα του τριφυλλιού και συγκεκριμένα στο 1-1 με αντίπαλο τη Γιουβέντους.

Με το εθνόσημο πραγματοποίησε συνολικά 16 εμφανίσεις και σημείωσε 7 γκολ.

Αυστραλία, ΑΕΚ, προπονητική
Το 1969 κίνησε για άλλες… μακρινές πολιτείες και ειδικότερα για την Αυστραλία και την Καντέρμπουρι. Η παραμονή του εκεί, διήρκησε μόλις 6 μήνες. Ύστερα επέστρεψε στα πατρογονικά εδάφη για λογαριασμό της ΑΕΚ. Στους «κιτρινόμαυρους» έμεινε μέχρι το 1972 και πανηγύρισε μαζί τους ένα πρωτάθλημα (1971).

Ο έρωτας που σιγόκαιγε στα σωθικά του για την «ασπρόμαυρη ερωμένη» του δεν ήταν δυνατό να σβήσει με την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.

Απλώς τώρα αντί για σορτσάκι και ποδοσφαιρικά παπούτσια, καθόταν στην άκρη του πάγκου και φορούσε τη φόρμα του προπονητή. Εργάστηκε σε διάφορες επαρχιακές ομάδες, προτού αναλάβει για μικρό διάστημα επικεφαλής του Παναθηναϊκού. Κατόπιν, καθοδήγησε για λίγο της Εθνική Ελπίδων του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Αποτέλεσε τον εκπρόσωπο μιας χρυσής γενιάς, που συμβόλιζε το αγνό ρομαντικό ποδόσφαιρο, μιας γενιάς που δυστυχώς ολοένα και εκλείπει.
Στη θέση της κυριαρχεί πια η άκρατη αισχροκέρδεια, η εμπορευματοποίηση και ο καιροσκοπισμός. Πλέον, σκοράρει με τα «φαρμακερά» του σουτ στα δίχτυα του ουρανού.

Επιμέλεια: Παναγιώτης Ιωάννου