Οι «νυχτερίδες» πετάνε μακριά από τον ρατσισμό: Όταν ο Χίντινκ κατέβαζε πανό με σβάστικα!

Ρατσισμός, ναζισμός, ξενοβία... Εν έτει 2021 και με το επίπεδο μόρφωσης πλέον σε όλο τον κόσμο να είναι αρκετά υψηλό, δεν έχουν πάψει να υπάρχουν. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε «κατηγορίες» υφίσταται ακόμη και τα πλοκάμια τους απλώνονται από την καθημερινότητα ως τον αθλητισμό.

Τις τελευταίες ημέρες στην Ισπανία κυριαρχεί το θέμα της ρατσιστικής επίθεσης στον Μουκτάρ Ντιακαμπί. Φερόμενος ως δράστης της επίθεσης είναι ο Χουάν Κάλα, με τον αμυντικό της Κάντιθ να αρνείται τα πάντα. «Με αποκάλεσε γαμ@@ αράπη», είπε ο Ντιακαμπί, με τον Κάλα να διαψεύδει και να αναφέρει πως κανένας δεν μπορεί να του προσάψει κάτι αρνητικό στην 15ετης καριέρα του. Το όλο θέμα έχει πάρει τεράστιες διαστάεις, η Βαλένθια επιδιώκει την τιμωρία του Κάλα και συνεχίζει να το κάνει παρότι η La Liga τον αθώωσε γιατί «δεν υπήρχαν υπαρκτά στοιχεία για την τιμωρία του».

Προς τιμήν τους άπαντες στην ομάδα έφυγαν από τον αγωνιστικό χώρο όταν έγινε η ρατσιστική επίθεση, αρνήθηκαν να συνεχίσουν στο ματς και τελικά εξαναγκάστηκαν να αγωνιστούν καθώς τους ανέφεραν πως θα χάσουν το ματς στα χαρτιά, θα έχουν μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών.



Ωστόσο, η Βαλένθια δεν είναι η πρώτη φορά κατά την οποία πρωτοστατεί και πηγαίνει μακριά από τέτοιες... κακές συνήθειες. Οι «νυχτερίδες» πετάνε μακριά από τον φασισμό, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό. Όπως έκανε πριν από 19 χρόνια ο Γκους Χίντινκ στο εκτός έδρας παιχνίδι της Βαλένθια με την Αλμπαθέτε. Ήταν 9 Φεβρουαρίου του 1992...

Οι δύο ομάδες είχαν πατήσει το χορτάρι του «Μεστάγια» για να κάνουν το ζέσταμά τους. Ο Γκους Χίντινκ βγήκε και αυτός στο γήπεδο και αντίκρισε στην κερκίδα των φιλοξενούμενων οπαδών μια σημαία με σβάστικα. Απαίτησε να κατέβει, ζήτησε από τους ανθρώπους του γηπέδου να κάνουν κάτι. Όσο περνούσε η ώρα και η σημαία δεν κατέβαινε, τόσο του... ανέβαινε η πίεση στο κεφάλι. Καθυστέρησε καθώς η κερκίδα της Αλμπαθέτε ήταν αρκετά... ροκ και με σκληροπυρηνικούς οπαδούς και δεν δέχονταν να την κατεβάσουν. Κάτι που συνέβη τελικά πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, με τον Χίντινκ να μην δέχεται να γίνει σέντρα αν δεν κατέβει η ναζιστική σημαία.



«Είμαι σίγουρος ότι τα παιδιά δεν ξέρουν τι αντιπροσωπεύει για αρκετό κόσμο αυτό το πανό με αυτά τα σύμβολα», είχε πει προφανώς θέλοντας να δείξει καλή... διάθεση με τους εμπνευστές του πανό. Χωρίς, όμως, να σταματήσει εκεί: «Όταν βλέπω αυτά τα πράγματα, δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός. Είναι αλήθεια πως ζήτησα να μην παίζει στους πίνακες του γηπέδου ένα βίντεο από τον πόλεμο του Βιετνάμ, δεν μπορούν να δείχνουν εικόνες πολέμου με βόμβες, με όπλα. Ζήτησα να μην συμβεί ξανά. Όσο για τα πανό, ακόμη και να ήξερα πως δεν είχαν κακή πρόθεση, δεν θα έπρεπε να μείνει εκεί», είχε πει.

Δεν δίαστασε να τσακωθεί και με τον τότε πρόεδρο της Βαλένθια, Αρτούρο Τουθόν, για το εν λόγω θέμα. Ο Τουθόν διέψευδε τα λεγόμενά του και πως είχε εκφράσει την αντίθεσή του με τα βίντεο από τον πόλεμο του Βιετνάμ που έπαιζαν στο «Μεστάγια», ενώ θεωρούσε «χαζό» να ασχολείται ο Χίντινκ με αυτά τα πράγματα. «Είναι τρομερό. Πώς γίνεται να νοιάζεται ένας προπονητής για το τι συμβαίνει στην κερκίδα; Η δουλειά του είναι στο χορτάρι. Είναι χαζό αυτό», είχε πει αρχικά για το γεγονός πως ο Χίντινκ απαιτούσε να κατέβει το πανό με τη σβάστικα και συμπλήρωσε: «Ο Χίντινκ δεν ζήτησε ποτέ να μην παιχτεί το εν λόγω βίντεο».

Η απάντηση του Ολλανδού, όταν ζητήθηκε από τους δημοσιογράφους, ήταν... πληρωμένη: «Δεν ζήτησα δημοσιότητα. Ζήτησα μόνο να αφαιρεθεί αυτή η σημαία. Θυμάμαι μου είπαν από τη διοίκηση ότι δεν πρέπει να ασχολούμαι με θέματα εκτός του ποδόσφαιρο. Όχι δεν κατάλαβες κύριε πρόεδρε ή οποιοσδήποτε είσαι. Αυτά είναι θέματα με τα οποία έχουμε όλοι να κάνουμε».



Η αντίδραση του Γκους Χίντινκ δεν ήταν τυχαία. Ήταν αυτή που θα έπρεπε να έχει κάθε άνθρωπος. Αλλά ο ίδιος έχει μερικούς λόγους παραπάνω από τον καθένα. Η οικογένειά του έχει πληγεί αρκετά από τον β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κάτοικοι της πατρίδας του, μεταξύ αυτών και η οικογένειά του, στο Άρνεμ που συνόρευε με την Γερμανία, ζούσαν μια ζοφερή κατάσταση. Ήξερε από πρώτο χέρι τα δεινά που πέρασαν οι συγγενείς του και οι υπόλοιποι συμπατριώτες του. Η γέφυρα του Άρνεμ, κάτω από την οποία περνούσε ο ποταμός Ρήνος, και η ευρύτερη περιοχή θεωρούνταν κομβικής σημασίας για τα γερμανικά στρατεύματα στη μάχη. Η όλη περιοχή καταστράφηκε εντελώς... Οι ναζί είχαν διαλύσει το χωριό, είχαν βασανίσει και σκοτώσει άμαχο πληθυσμό τον Σεπτέμβριο του 1944 όταν είχαν καταλάβει το Άρνεμ.

Ο Γκους Χίντινκ δεν ξεχνούσε τι είχε περάσει η οικογένειά του, οι πρόγονοί του, η πατρίδα του και όσοι ζούσαν εκεί. Δεν μπορούσε, δεν έπρεπε!



«Ο κόσμος πρέπει να τα σκεφτεί όλα αυτά και να υιοθετήσει μια στάση απέναντί τους. Δεν είναι καλό να παραμένουμε παθητικοί. Είναι συγκεκριμένες μικρές ομάδες που τα κάνουν αυτά, αλλά δεν συμβαίνει τίποτα. Ως άνθρωπος, θέλω να πάρω τις αποστάσεις μου και να τα διώξω όλα αυτά», ανέφερε.

Δέκα χρόνια αργότερα, ο Γκους Χίντινκ βραβεύτηκε από το ίδρυμα «Έρνεστ Λουχ» για την κίνησή του να μην επιτρέψει σε μια μερίδα ανθρώπων να ανεβάσουν μια ναζιστική σημαία στο «Μεστάγια». «Δέχτηκα μηνύματα από πολιτικούς ακόμη και έξω από την Ισπανία για να με συγχαρούν».

Κάπου εκεί ψηλά, οι πρόγονοί του, οι συμπατριώτες του και όσοι άδικα έχασαν τη ζωή τους στο Άρνεμ και σε όλα τα μέρης της Ολλανδίας και των άλλων χωρών από την εισοβλή των ναζί, θα είναι περήφανοι για τον Γκους Χίντινκ.

ΥΓ. Για όσους δεν γνωρίζουν, η Αλμπαθέτε είναι μία από τις ελάχιστες ομάδες στην Ισπανία που ακόμη και τώρα διατηρεί... ακροδεξιά «πιστεύω». Τουλάχιστον οι οπαδοί της. Ήταν αυτοί που δέχτηκαν με χαρά τον Ζοζούλια στην ομάδα τους, ο οποίος έχει δημιουργήσει μεγάλο ντόρο με τις απόψεις του. Και είχε αποδοκιμαστεί και υβριστεί από τους οπαδούς της Ράγιο Βαγιεκάνο σε ένα μεταξύ τους ματς, με αποτέλεσμα να διακοπεί στο ημίχρονο, αφού πριν από δύο χρόνια είχαν κόψει οι ίδιοι τη μεταγραφή του στην ομάδα λόγω αυτών που πρεσβεύει και υποστηρίζει.