Σεβίλλη-Ατλέτικο: Ο Σιμεόνε φούντωσε το μίσoς τους, ένα μπουκάλι ουίσκι το επιβεβαίωσε

Ποδόσφαιρο και πολιτική, λένε, δεν πρέπει να «μπλέκονται».

Συμφωνείς δεν συμφωνείς με όσους τα «λένε» -και τα γράφουν- η πραγματικότητα είναι πως αρκετές φορές μπουρδουκλώνεται το ένα στα πόδια της άλλης και, συνήθως, αυτό δεν βγαίνει σε καλό.

Σε κάποιες χώρες αυτά τα μπουρδουκλώματα έχουν εκλείψει (πια) ή, τουλάχιστον, έχουν κρυφτεί επιμελώς κάτω από το χαλί. Σε άλλες χώρες, ωστόσο, όπως στην Ισπανία, υφίστανται ακόμη και τίποτα, μα τίποτα, δεν συνηγορεί στο ότι θα πάψουν να υπάρχουν.

Γράφει ο Νίκος Ράλλης

Στη La Liga ειδικά, είναι περιττό να πούμε ότι ποδόσφαιρο και πολιτική πάνε χέρι-χέρι. Δεκαετίες τώρα. Και μιλάμε για μέσα στα γήπεδα, με τους περίφημους Ultras, τους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς των ομάδων, να εκφράζουν τις πολιτικές τους θέσεις στους αγώνες με πανό, συνθήματα, χειρονομίες κτλ. Το ευτύχημα είναι ότι, παρότι θα περίμενε κανείς με βάση τα παραπάνω να γίνεται το «έλα να δεις» συχνά πυκνά, η Ισπανία δεν έχει μεγάλη ιστορία βίας στο ποδόσφαιρο.

Η εξαίρεση στον κανόνα

Ενίοτε μπορεί να συμβεί κάτι πολύ άσχημο, αλλά θα είναι απλά ένα μεμονωμένο περιστατικό. Πάντα, όμως, υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα. Και οι εξαιρέσεις είναι δύο, όταν συναντιούνται: Η Σεβίλλη και η Ατλέτικο Μαδρίτης -που κοντράρονται απόψε (4/4, 22:00) στο ''Estadio Ramon Sanchez Pizjuan''.

Δεν είναι, προφανώς, το μεγαλύτερο ντέρμπι στην Ισπανία. Είναι ένα παιχνίδι, όμως, πραγματικού άσβεστου μίσους, που «πατάει» πάνω στην πολιτική. Μάλιστα, αν ρωτήσει κανείς τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της Σεβίλλης ποια ομάδα ανυπομονούν να αντιμετωπίσουν στη σεζόν, αρκετοί εξ αυτών δεν θα απαντήσουν την Μπέτις στο ντέρμπι της Ανδαλουσίας, αλλά την Ατλέτικο, και αντίστοιχα, πολλοί «ροχιμπλάνκος» οπαδοί θα... προτιμήσουν τους Σεβιγιάνους από τη Ρεάλ!

Τα παιχνίδια της Σεβίλλης με την Ατλέτικο Μαδρίτης έχουν «δει» μαχαιρώματα, βία και διαφθορά. Και ένας από τους θεμελιώδεις λόγους για το μίσος τους είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις των αντίστοιχων Ultras τους.

Η Σεβίλλη είναι ένας από τους λίγους συλλόγους στην Ισπανία με σκληροπυρηνικούς αριστερούς και αναρχικούς οπαδούς, τους Biri Norte. Οι Ultras της Ατλέτικο πάλι, οι διαβόητοι ''El Frente'', είναι ακροδεξιοί και νεοναζί. Πριν από αρκετά χρόνια, από την εξέδρα των ''El Frente'' εκτοξεύτηκε ένα μπουκάλι ουίσκι στον τερματοφύλακα της Σεβίλλης, Αντρές Παλόπ, και τον χτύπησε στο κεφάλι. Επίσης πριν από αρκετά χρόνια, οι Ultras της Σεβίλλης επιτέθηκαν και μαχαίρωσαν οπαδούς της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Το ''El Frente''

Συγκεκριμένα για το ''Frente Altetico'', το ισπανικό ποδόσφαιρο ακόμη δεν έχει ξεχάσει -αν και σιωπά- το σοκαριστικό συμβάν του 2014, με τη δολοφονία του οπαδού της Λα Κορούνια, Φρανθίθκο Χαβιέρ Ρομέρο, γνωστού ως «Τζίμι». Η διοίκηση της Ατλέτικο δεσμεύτηκε να αποβάλει το κλαμπ ''Frente Altetico'' από το γήπεδο. Το έπραξε μόλις για τέσσερις εβδομάδες.

Δυόμιση χρόνια μετά τη δολοφονία επέστρεψε κανονικά στην έδρα της ομάδας με κάθε επισημότητα -και τις ευλογίες του προέδρου- απειλεί οργανωμένους οπαδούς άλλων συλλόγων σε όλη την Ισπανία, ενώ μέλη του λύνουν τις διαφορές τους με μαχαιρώματα. Ακόμη και μεταξύ τους. Το 2017, για παράδειγμα, ένας 22χρονος δέχθηκε τρεις μαχαιριές στην πλάτη, τον μηρό και το μπράτσο και ενώ βρισκόταν στη στάση του μετρό κοντά στο γήπεδο των «ροχιμπλάνκος», λίγη ώρα πριν από τη σέντρα στο παιχνίδι Κυπέλλου κόντρα στη Σεβίλλη.



Ως αυτουργός της επίθεσης συνελήφθη ένας άλλος οπαδός της Ατλέτικο, ο 40χρονος Ιγνάθιο Ραθιονέρο. Αμφότεροι μέλη του ''Frente Atletico'', ενώ ο Ραθιονέρο ήταν ανάμεσα στους υπεύθυνους για τη δολοφονία οπαδού -και- της Ρεάλ Σοσιεδάδ το 1998. Λέγεται ότι ο πιτσιρικάς αντέδρασε σε κάποιο σχέδιο για «πέσιμο» στους οπαδούς της Σεβίλλης, που είχαν ταξιδέψει στην ισπανική πρωτεύουσα.

Από τη διοίκηση του μαδριλένικου συλλόγου εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι οι ''El Frente'' δεν υπάρχουν πια, ότι απομονώθηκαν και τελικά, διαλύθηκαν. Ούτε κατά διάνοια. Οι ακροδεξιοί οπαδοί της Ατλέτικο όχι μόνο συνεχίζουν να υπάρχουν οργανωμένα, αλλά η δράση τους έχει κινητοποιήσει την κυβέρνηση και την αστυνομία, που φοβούνται διαρκώς πιθανά επεισόδια. Άλλωστε, έχουν δύο δολοφονίες στο «ενεργητικό» τους.



Με βάση, λοιπόν, το παραπάνω πολιτικό πλαίσιο και την πολιτική ιδεολογία των Ultras Σεβίλλης και Ατλέτικο, μπορεί να καταλάβει κανείς προς τι το μίσος και ο χαμός, που συνήθως προηγείται των παιχνιδιών ανάμεσα στις δύο ομάδες, στους δρόμους, έξω από το εκάστοτε γήπεδο.

Τα κερασάκια

Υπάρχουν, όμως και κερασάκια...

Το κερασάκι στην τούρτα του μίσους -από την πλευρά των οπαδών της Ατλέτικο εν προκειμένω- είναι το εξής: Ο περιβόητος πρόεδρος της Σεβίλλης Χοσέ Μαρία Ντελ Νίδο ήταν ο δικηγόρος του πρώην προέδρου των Μαδριλένων και επίσης περιβόητου -και θεότρελου- Χεσούς Χιλ, ο οποίος, μαζί με τον γιο του, θεωρούνται από την πλειοψηφία των «ροχιμπλάνκος» οπαδών ως οι κύριοι υπαίτιοι για τον ντροπιαστικό υποβιβασμό του 2000!

Σε πρώτο πλάνο ο Χεσούς Χιλ και πίσω του με τον χαρτοφύλακα ο δικηγόρος του Χοσέ Μαρία Ντελ Νίδο...

Και από την άλλη πλευρά, εκείνη των οπαδών της Σεβίλλης, υπάρχει το άλλο κερασάκι: Ο Ντιέγο Σιμεόνε! Όσοι είναι πολύ νέοι και δεν το θυμούνται ή πολύ παλιοί και έχουν αρχίσει να ξεχνούν, ο νυν προπονητής της Ατλέτικο, ο κορυφαίος -ασυζητητί- της σύγχρονης ιστορίας της, που την έχει οδηγήσει σε πρωταθλήματα και ως παίκτης και ως προπονητής, ήρθε από την Πίζα στην Ιβηρική για λογαριασμό της Σεβίλλης το 1992. Και δύο χρόνια μετά, το 1994, μετακόμισε στη Μαδρίτη και την Ατλέτικο! Γεγονός, φυσικά, που στην Ανδαλουσία ούτε έχουν ξεχάσει ούτε συγχωρούν. Προδότη τον ανεβάζουν, προδότη τον κατεβάζουν.



Ειδικά όταν σκέφτονται τι χουνέρι είχε κάνει στους μετέπειτα αγαπημένους του «ροχιμπλάνκος» και κυρίως, πώς το πανηγύρισε...

Το χουνέρι

Στις 10 Οκτωβρίου 1993, στο ''Sanchez Pizjuan'', η Ατλέτικο άνοιξε το σκορ με τον Μοασίρ -μετέπειτα παίκτη της Σεβίλλης. Στο 61', όμως, αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Μανόλο. Οι Ανδαλουσιάνοι είχαν ένα γεμάτο μισάωρο να φέρουν «τούμπα» την κατάσταση.

Και την έφεραν, με τον Ντιέγο Σιμεόνε. Με δύο πανομοιότυπα γκολ του Αργεντινού, το δεύτερο στο 89', η Σεβίλλη έκανε την ανατροπή και πήρε τη μεγάλη νίκη.

Τα γκολ του «Τσόλο» και ειδικά ο πανηγυρισμός του στο δεύτερο, τον έβαλαν μια για πάντα στις καρδιές των Σεβιγιάνων οπαδών, για να βγει -επίσης μια για πάντα- μερικούς μήνες αργότερα, όταν είπε το «ναι» στα εκατομμύρια πέσος του Χέσους Χιλ και στην Ατλέτικο Μαδρίτης...