Όταν το «πειρατικό»… κούρσεψε την Πορτογαλία και η Ελλάδα πήρε το Euro!

Ιδιαίτερη ημέρα η σημερινή για την Ελλάδα. Τον αθλητισμό γενικότερα αλλά και το ποδόσφαιρο, ειδικότερα. Αν και, σε αυτά, δεν χωρούν… οπαδικά. Πώς να γίνει και διαφορετικά, άλλωστε, όταν μιλάμε για την μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών;

Περιττές οι εξηγήσεις, αλλά, σε περίπτωση που υπάρχει έστω κι ένας ο οποίος να μην έχει καταλάβει σε τι αναφερόμαστε, αρχικά ας κοιτάξει το ημερολόγιό του. Τα υπόλοιπα, θα έρθουν από… μόνα τους, είτε ασχολείται με αθλητικά, είτε όχι…



Άλλωστε, σχεδόν όλη η χώρα ξεχύθηκε στους δρόμους, πανηγυρίζοντας σαν… τρελή την τεράστια επιτυχία του Ότο Ρεχάγκελ και των «παιδιών» του. Το ίδιο και η ομογένεια, φυσικά. Όλοι φώναζαν για το «τιμημένο»!

Κι αν ακόμα δεν έχετε καταλάβει για τ πράγμα μιλάμε, παρακάτω θα σας το κάνουμε πενηνταράκια, ανασύροντας από το παρελθόν το μεγάλο «θαύμα» που συντελέστηκε στα γήπεδα της Πορτογαλίας, το 2004.

Το είχε ξανακάνει…

Ήταν σαν σήμερα, στις 4 Ιουλίου, λοιπόν, όταν η Ελλάδα αντιμετώπισε στο «Λουζ» την Πορτογαλία, διοργανώτρια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στον τελικό της διοργάνωσης.

Οι δύο ομάδες είχαν τεθεί αντιμέτωπες και στην πρεμιέρα του τουρνουά, με την Εθνική μας να επικρατεί με 2-1, στις 12 Ιουνίου, χάρη σε τέρματα των Καραγκούνη -ο οποίος έχασε τον τελικό λόγω καρτών- και Μπασινά με πέναλτι, με τον Ρονάλντο να μειώνει στις καθυστερήσεις.



Άλλη η «βαρύτητα» της πρεμιέρας, βέβαια, κι άλλη ενός τελικού όπως αυτού της Λισαβόνας. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, από την ώρα που ο Μάρκους Μερκ σφύριξε για πρώτη φορά, η εικόνα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος ήταν αυτή που… έπρεπε και περιμέναμε όλοι…

Αγγελική υπόθεση!

Πάθος, δύναμη, αποφασιστικότητα. Η αφοσίωση στο πλάνο του Γερμανού προπονητή δεν άφηνε πολλά περιθώρια στους οικοδεσπότες, που δυσκολεύονταν να γίνουν απειλητικοί. Άμυνα για… σεμινάριο από όλη την ομάδα Η αυτοπεποίθηση μεγάλωνε σταδιακά και μαζί της άρχιζε δειλά δειλά η αναζήτηση του πολυπόιθητου γκολ.

Το ρολόι στο γήπεδο της Μπενφίκα έδειχνε το 57ο λεπτό. Μετά από επέλαση του Σεϊταρίδη από τα δεξιά, η Ελλάδα κερδίζει κόρνερ. Την εκτέλεση αναλαμβάνει ο Μπασινάς, ο Χαριστέας πηδάει… στον Θεό προλαβαίνει τον Ρικάρντο και με καρφωτή κεφαλιά κάνει το 1-0!



Τα λεπτά κυλούσαν… αργά και βασανιστικά για όλους. Η Πορτογαλία ανεβάζει την πίεσή της, ψάχνοντας την ισοφάριση προκειμένου να διεκδικήσει έστω και στην παράταση για πρώτη φορά έναν μεγάλο τίτλο.

Εις μάτην, όμως. Όποτε χρειάζεται, ο Νικοπολίδης είναι εκεί για να τους αναχαιτίσει. Το τελευταίο σφύριγμα του Μερκ ηχεί σαν… μελωδία στα αυτιά όλων μας. Το «πειρατικό» έχει καταφέρει να αντισταθεί μέχρι τέλους και φεύγει με «λάφυρο» το βαρύτιμο τρόπαιο.

Η Ελλάδα είναι Πρωταθλήτρια Ευρώπης! Στον έβδομο ουρανό, αδέρφια… Ναι, μπορεί αν έχουν περάσει 17 ολόκληρα χρόνια από τότε, αλλά για κάθε Έλληνα το έπος του 2004 μοιάζει να γράφτηκε μόλις… χθες. Και, θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις καρδιές όλων μας!



Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Πορτογαλία (Λουίς Φελίπε Σκολάρι): Ρικάρντο, Αντράντε, Κοστίνια (60’ Ρούι Κόστα), Φίγκο, Παουλέτα (74’ Νούνο Γκόμες), Μιγκέλ (43’ Φερέιρα), Νούνο Βαλέντε, Καρβάλιο, Ρονάλντο, Μανίς, Ντέκο.

Ελλάδα (Ότο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος (76’ Βενετίδης), Χαριστέας, Φύσσας, Βρύζας (81’ Παπαδόπουλος), Καψής, Κατσουράνης.