Τις έβαλαν στον χάρτη: Πόλεις που δεν θα είχες ιδέα πού πέφτουν αν δεν είχαν ομάδες!

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως σαφέστατα ένας φίλος της γεωγραφίας θα ήξερε πιθανότατα τις παρακάτω πόλεις ασχέτως από το αν έχουν ή όχι ομάδα.

Υπάρχουν ωστόσο μπόλικες περιπτώσεις περιοχών που οφείλουν το ότι είναι ευρέως αναγνωρίσιμες στο ότι δραστηριοποιείται εκεί ένας ή και παραπάνω αθλητικοί σύλλογοι – ανεξαρτήτως σπορ.

Από το Σαν Αντόνιο μέχρι τον... Πλατανιά λοιπόν, ας δούμε ποια σημεία της υδρογείου απέκτησαν μεγαλύτερη φήμη χάρη στις ομάδες τους...

Η απέραντη –ποδοσφαιρικά- Αγγλία και το Σίνσχαϊμ

Αν επιχειρήσουμε να ανιχνεύσουμε πόλεις της Αγγλίας που πιθανότατα θα ήταν άγνωστες εκτός Νησιού αν δεν είχαν ομάδα, η αποστολή μας θα γίνει δύσκολη λόγω του ότι υπάρχουν χιλιάδες ποδοσφαιρικά σωματεία. Ας μείνουμε λοιπόν στα πιο βασικά. Δύσκολα θα ασχολείτο κάποιος με το Λέστερ αν δεν υπήρχαν οι «αλεπούδες», ενώ είναι αμφίβολο πως θα άκουγε κανείς κάτι για το Μπέρνλι των 70.000 κατοίκων αν δεν ήταν οι «κλάρετς».



Κάποιος θα μπορούσε να κατατάξει εδώ και το Μάντσεστερ, αν και μιλάμε για μία μεγάλη πόλη και βιομηχανικό κέντρο – που σίγουρα όμως οφείλει το ότι είναι πασίγνωστο παγκοσμίως σε Γιουνάιτεντ και Σίτι. Αξίζει εδώ να αναφερθεί το Άστον, περιοχή του Μπέρμιγχαμ όπου εδρεύει η Άστον Βίλα. Η ομάδα του Στίβεν Τζέραρντ αναφέρεται σχεδόν πάντα ως σύλλογος του Μπέρμιγχαμ όμως το όνομά της το έχει πάρει από το 22.000 κατοίκων εκλογικό διαμέρισμα της περιοχής.

Στη Γαλλία ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στη Λανς, μία κωμόπολη μόλις 37.000 κατοίκων που οφείλει το ότι είναι γνωστή στη RC – της οποίας το γήπεδο χωρά 38.000 θεατές, συνεπώς... όλη την κοινότητα! Από κοντά και το Σεντ Ετιέν, με 173.000 κατοίκους και σίγουρα συνδυασμένο με τους «στεφανουά».



Στην Ισπανία, αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα η Βιγιαρεάλ. Η μικρότερη πόλη της Ευρώπης της οποίας ομάδα κατάφερε να κατακτήσει εκτός συνόρων τίτλο – το Europa League του 2021. Περί τις 50.000 ψυχές κατοικούν στην πόλη της Καστεγιόν, η οποία είδε το όνομά της να γίνεται πολλάκις πρωτοσέλιδο χάρη στα κατορθώματα του «κίτρινου υποβρυχίου».

Μία άλλη περίπτωση πόλης που ήρθε στο προσκήνιο χάρη –και- στην ποδοσφαιρική της ομάδα είναι εκείνη της Α Κορούνια, σπίτι της άλλοτε κραταιάς και ξεπεσμένης πλέον, Λα Κορούνια. Η Ντεπορτίβο ήταν πριν από περίπου δύο δεκαετίες μία από τις πιο σταθερές ομάδες της Ευρώπης, ωστόσο η 250.000 κατοίκων πόλη της αποτελεί μόλις τη 17η μεγαλύτερη στην Ισπανία. Οριακά... πρώτη κατηγορία, δηλαδή.



Μεταφερόμενοι στη Χώρα των Βάσκων βρίσκουμε σχετικά γνωστές πόλεις όπως η Παμπλόνα, το Μπιλμπάο και το Σαν Σεμπαστιάν, καθώς και τη Βιτόρια, το όνομα της οποίας ακούγεται από ‘δω κι από ‘κει χάρη –σε μεγάλο βαθμό- στην μπασκετική Μπασκόνια. Που μπορεί να έχει αλλάξει μπόλικα ονόματα στην ιστορία της αλλά δεν άλλαξε δα και περιοχή...

Μεταφερόμαστε στην Ιταλία και το γραφικό Σασουόλο των μόλις 40.000 κατοίκων. Η ομώνυμη ομάδα μπήκε στις ζωές μας πριν από μερικά χρόνια και παραμένει εκεί, ούσα άξια εκπρόσωπος της Εμίλια-Ρομάνια στη Serie A. Αντίστοιχο παράδειγμα το Ούντινε της Ουντινέζε αλλά και το Έμπολι των 100.000 και 60.000 κατοίκων αντίστοιχα.

Όσο για το Τρεβίζο, σίγουρα κάποιο θα το ήξεραν λόγω των ιστορικών του μνημείων, αλλά θα είναι ψέματα να μην παραδεχτούμε πως έκανε μεγάλη δουλειά η σπουδαία, μπασκετική Μπένετον στα τέλη των 90’s και τις αρχές των 00’s…

Έχουμε, όμως, και πόλο! Με μόλις 9.000 κατοίκους το Ρέκο αποτελεί μία μικρή κοινότητα στη Γένοβα, όμως χάρη στην Προ Ρέκο των 33 πρωταθλημάτων Ιταλίας και των… εννέα Champions League!



Για να κλείσουμε το ευρωπαϊκό top-5, ανεβαίνουμε στη Γερμανία. Σίγουρα το Ντόρτμουντ είναι τεράστια πόλη, ωστόσο δίχως την Μπορούσια δεν θα είχε την αναγνωρισιμότητα που έχει. Αναφορά θα πρέπει να γίνει στο Σίνσχαϊμ, που μπορεί να μη φέρει το ίδιο όνομα με το... καμάρι του, τη Χόφενχαϊμ, αλλά χάρη σε αυτήν όλο και κάποιος θα googlαρε να δει που εδρεύει ο σύλλογος. Τέλος, στο μπάσκετ, η Βαμβέργη των 70.000 κατοίκων έχει την Μπάμπεργκ για «κράχτη».

Τυρί από το Άλκμααρ, βόλεϊ από το Καζάν

Σκαλίζοντας την υπόλοιπη Ευρώπη, τα παραδείγματα δεν στερεύουν. Ξεκινώντας από τον Βορρά, εντοπίζουμε σε μια άκρη της Νορβηγίας το μικρό Μόλντε, η ομάδα του οποίου έχει αποτελέσει κατά καιρούς αντίπαλο δέος για τη Ρόζενμποργκ και την είδαμε στο κορυφαίο επίπεδο – και ενάντια σε ελληνικές ομάδες.



Στη Βαλτική και τη Λιθουανία συναντάμε το Κάουνας, που αποτελεί ασφαλώς τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη μετά την πρωτεύουσα, Βίλνα, αλλά σίγουρα η ύπαρξη της μεγάλης Ζαλγκίρις στο μπάσκετ έπαιξε τον ρόλο της.



Στα δυτικά και την Πορτογαλία, ξεχωρίζει μετά τους τρεις «μεγάλους» η Μπράγκα, που έκανε γνωστό το σπίτι της και για άλλο λόγο πέραν της πλούσιας εκκλησιαστικής κληρονομιάς.

Στη δε Ολλανδία, το Άλκμααρ είναι διάσημο για το τυρί του αλλά και την ΑΖ, που ξεπετάχτηκε μεταξύ 1977 και 1983 και ακολούθως έγινε... πρώτη μούρη μετά τους παραδοσιακούς μεγάλους τα τελευταία 15 χρόνια.

Πιο ανατολικά, στη Ρωσία, το Καζάν έγινε γνωστό στα πέρατα της Ευρώπης αφενός χάρη στην ποδοσφαιρική Ρούμπιν και αφετέρου στην αυτοκράτειρα του βόλεϊ, Ζενίτ, συν βέβαια την μπασκετική Ούνιξ.

Και στα μέρη μας

Θα μου πείτε, καλά αυτά βρε μάστορα αλλά στην Ελλάδα δεν έχει τίποτα; Μα βεβαίως και έχει. Όμορφος ο Πλατανιάς των Χανίων, ωστόσο ήταν η άνοδος της ομώνυμης ομάδας στη Super League το 2012 που έκανε γνωστό σε όλη τη χώρα το πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό.

Στην εφετινή Super League 2, ο Αλμωπός επανέφερε την Αριδαία των 7.000 ανθρώπων στο προσκήνιο, όπως είχαν κάνει στο παρελθόν σύλλογοι όπως η Επισκοπή (φωτό), η Νέα Τρίγλια, η Καλλονή, ο ΠΑΟ Ρουφ, ο Ποσειδώνας Νέας Μηχανιώνας και η Ένωση Ερμιονίδας.



Στο δε βόλεϊ είχαμε τα προηγούμενα χρόνια το παράδειγμα του Παμβοχαϊκού, από το Βραχάτι της Κορινθίας.

Να ’ναι καλά οι Σπερς...

Έχουμε όμως και στις ΗΠΑ παραδείγματα και συγκεκριμένα στο ΝΒΑ. Μία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες της σύγχρονης ιστορίας του πρωταθλήματος, αυτή των Σπερς, εδρεύει στο Σαν Αντόνιο του Τέξας. Και μπορεί η εν λόγω πόλη να έχει κοντά ενάμιση εκατομμύρια κατοίκους, ωστόσο πιθανότατα δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα εκτός της αμερικανικής ηπείρου αν δεν ήταν τα «σπιρούνια».



Από κοντά και οι... δικοί μας, Μπακς. Το Μιλγουόκι δεν αποτελεί δα και μεγαλούπολη (με περίπου 500.000 κατοίκους δεν είναι καν στις 30 μεγαλύτερες των ΗΠΑ) όμως χάρη στα «ελάφια» είναι γνωστό στα πέρατα της γης. Μετά δε και το περσινό πρωτάθλημα, η πόλη του Ουισκόνσιν ζει δόξες.

Στην κουβέντα μπαίνει και το Κλίβ(ε)λαντ, σπίτι των Καβαλίερς και θεωρούμενο ως μία από τις ασχημότερες πόλεις των ΗΠΑ! Περί τους 370.000 οι κάτοικοι, κι εδώ είναι αμφίβολο ότι θα έφτανε το όνομά του έξω από τα σύνορα αν δεν ήταν ο Λεμπρόν Τζέιμς και η παρέα του...