Ο θρίαμβος του ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό και η εκκωφαντική επιστροφή στους τίτλους!

Όταν ο ΠΑΟΚ «πάτησε» τον Ολυμπιακό και το σήκωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια! Πάνε 20 χρόνια από τη νίκη του «δικεφάλου του Βορρά» επί των Πειραιωτών με 4-2 στο παλιό γήπεδο της ΑΕΚ για το τρίτο Κύπελλο της ιστορίας του.

Ένας τελικός είναι πάντα μια ξεχωριστή υπόθεση με ό,τι έχει προηγηθεί και η (τότε) ομάδα του πρώην «ερυθρόλευκου» Ντούσαν Μπάγεβιτς πήγε ως απόλυτο αουτσάιντερ σε «μάχη»-τίτλου και την κέρδισε με εκκωφαντικό τρόπο.

Εγκωμίτης, Μπορμπόκης, Γεωργιάδης και Ναλιτζής υπέγραψαν τον μεγάλο θρίαμβο για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, η οποία πέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό απέναντι στον κυρίαρχο (και) εκείνη τη χρονιάΟλυμπιακό στα ελληνικά ποδοσφαιρικά δρώμενα.

Η ομάδα του Τάκη Λεμονή έχοντας στο δυναμικό της -μεταξύ άλλων- Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτο, Ζιοβάνι, Ζε Ελίας, Αλεξανδρή, Γιαννακόπουλο, Λουτσιάνο και Ζέτερμπεργκ χαρακτηρίστηκε μοιραία φαβορί πριν το πρώτο σφύριγμα. Κόντρα σε μια ομάδα με ποιοτικό ρόστερ και κάποιους παίκτες υψηλού επιπέδου (και με πολύ πιο έμπειρο προπονητή), καθώς διέθετε ΓΧ Γεωργιάδη, Καφέ, Παντελή Κωνσταντινίδη, Οκκά, Φρούσο, Ναλιτζή και Βενετίδη, αλλά ήταν σε μια εποχή διαφορετική για τον σύλλογο σε αρκετά επίπεδα. Σε όλα αυτά συνυπολογίστε δύο στοιχεία. Το γεγονός ότι νωρίτερα μέσα στη σεζόν ο Ολυμπιακός είχε κάνει το 2/2 στο πρωτάθλημα επί του «δικεφάλου» και στην Τούμπα πέρασε με το ίδιο σκορ (4-2) που έχασε στη συνέχεια στον τελικό.

Όπως και ότι οι «ερυθρόλευκοι» προέρχονταν από δύο πιο εντυπωσιακές προκρίσεις ώστε να φτάσουν στη διεκδίκηση του τίτλου. Αυτήν στα προημιτελικά επί του Παναθηναϊκού με το 4-1 στη Λεωφόρο με πρωταγωνιστή τον Λουτσιάνο μετά το 1-1 στο ΟΑΚΑ, αλλά και τις δύο νίκες επί του Ηρακλή στα ημιτελικά, επικρατώντας 1-0 στη Θεσσαλονίκη, αλλά και με 5-4 στη ρεβάνς σε ένα ματς-θρίλερ, στο οποίο προηγήθηκαν τρεις φορές οι φιλοξενούμενοι του Άγγελου Αναστασιάδη. Ο ΠΑΟΚ είχε αφήσει εκτός Ξάνθη και Απόλλωνα Αθηνών στις αντίστοιχες φάσεις. Γενικότερα, είχαν πολύ καλό απολογισμό στα ντέρμπι εκείνη τη σεζόν οι Πειραιώτες, οι οποίοι την προηγούμενη χρονιά είχαν αποκλείσει τους Θεσσαλονικείς στους «16» της διοργάνωσης.

Για να πάμε στα του τελικού, ο ΠΑΟΚ έπιασε στον ύπνο τον Ολυμπιακό, αλλά και από τον… γιακά, έχοντας X-Factor τον Γιώτη Εγκωμίτη, που άνοιξε το σκορ μόλις στο 4’ με εκτός περιοχής σουτ, έπειτα από φάση διαρκείας και έβαλε… φωτιά στην κερκίδα των τυπικά φιλοξενούμενων. Στο 31’ ήρθε και δεύτερο «χτύπημα» από την ομάδα του Μπάγεβιτς, με τον Καφέ να σουτάρει εκτός περιοχής, τον Ελευθερόπουλο να κάνει ασταθή επέμβαση και τον προερχόμενο από οριακή θέση, Βασίλη Μπορμπόκη, να βρίσκει δίχτυα από κοντά.


Πλέον, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν αναγκασμένοι να βγάλουν αντίδραση, αλλά αυτή σημειώθηκε με καθυστέρηση. Ο «δικέφαλος» μπήκε με φόρα και στο δεύτερο μέρος, με τον Εγκωμίτη να τροφοδοτεί με κάθετη τον Οκκά, που σέρβιρε για τον Γεωργιάδη, ο οποίος εκτέλεσε τον Ελευθερόπουλο που δεν μπορούσε να αντιδράσει στο 46’, 3-0.

Ο Λεμονής δεν κατάφερε να κρύψει την απογοήτευσή του σε εκείνο το σημείο, αλλά ο Μπάγεβιτς, όπως συνηθίζει, ήταν ανέκφραστος. Τα πρώτα σημάδια ζωής ο Ολυμπιακός τα εμφάνισε στην τελική ευθεία. Ο Ζιοβάνι ανετράπη από τον θετικότατο σε γενικές γραμμές εκείνο το βράδυ Άντε Τσόβιτς, που πήρε γάντια βασικού σχεδόν από το πουθενά, καθώς τραυματίστηκε πριν τον τελικό ο Κυριάκος Τοχούρογλου. Ο Τζόρτζεβιτς σκόραρε από την άσπρη βούλα και μείωσε σε 3-1 στο 77’, αλλά λίγα λεπτά μετά ο ΠΑΟΚ «κλείδωσε» τη νίκη. Ακόμη μια συνεργασία Οκκά με Εγκωμίτη, με τον δεύτερο να είναι μέσα σε όλα σχεδόν τα γκολ των θριαμβευτών, προκάλεσε ρήγμα στην αντίπαλη άμυνα. Ο Εγκωμίτης δεν σκόραρε σε αυτήν τη φάση, αλλά πήρε το... ριμπάουντ και το έκανε ο Ναλιτζής για το 4-1 στο 85’. Ο Μπάγεβιτς δεν ήταν δυνατό να κρύψει τη χαρά του αυτήν τη φορά και ξέσπασε. Ο Χούτος στο 89’ μείωσε σε 4-2 και μετρίασε κάπως τη ζημιά.





Ο κόσμος των νικητών ξεχύθηκε στην πόλη πριν καν το τελευταίο σφύριγμα του Γιώργου Καζναφέρη, αλλά η φιέστα με την ομάδα έγινε το μεσημέρι της επόμενης ημέρας στον Λευκό Πύργο. Αυτή ήταν, άλλωστε, η πρώτη κούπα για τον σύλλογο μετά το πρωτάθλημα του 1985.