122 χρόνια Μπάγερν Μονάχου: Γιατί είναι το ισχυρότερο club στην Ευρώπη!

Ήταν γύρω στις αρχές του πέμπτου αιώνα Μετά Χριστού όταν αρκετοί Μπαγιουβάριοι αποφάσιζαν να εγκατασταθούν στη νότια πλευρά της Γερμανίας.

Στόχος τους, τότε, να μακροημερεύσουν και να δημιουργήσουν παράλληλα το μεγαλύτερο ομόσπονδο κρατίδιο της χώρας! Το αν τα κατάφεραν, είναι κάτι που δεν μας αφορά εν προκειμένω.

Σίγουρα, πάντως, δεν θα περίμεναν ότι τα… μεγαλόπνοα σχέδια τους θα έβρισκαν την απόλυτη εφαρμογή περίπου 1.620 χρόνια αργότερα και στο αθλητικό κομμάτι.



Με τους 4.499 επίσημα αναγνωρισμένους συνδέσμους σε όλο τον κόσμο και τους 350.000 εγγεγραμμένους σε αυτούς οπαδούς να πανηγυρίζουν για το... καμάρι του Ιζάρ!

Για την ομάδα που, εκτός από ποδόσφαιρο ενεργοποιείται επαγγελματικά και στο μπάσκετ, στο χάντμπολ, στο σκάκι, στο μπόουλινγκ, στο επιτραπέζιο τένις, στην γυμναστική ενώ διαθέτει και γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου.

Από ένα εστιατόριο στην… κορυφή

Η ανδρική ποδοσφαιρική ομάδα της Μπάγερν ιδρύθηκε σαν σήμερα πριν από 122 χρόνια και πιο συγκεκριμένα στις 27 Φεβρουαρίου του 1900.



Όταν ο φωτογράφος -και μετέπειτα πρώτος της πρόεδρος- Φραντς Γιόν και άλλοι 11 ποδοσφαιριστές της ΜΤΒ 1979 συγκεντρώθηκαν στο εστιατόριο «Γκιζέλα», κάνοντας την δική τους επανάσταση και δημιουργώντας το μετέπειτα «αφεντικό» του γερμανικού ποδοσφαίρου.

Μετέπειτα καθώς, τα πρώτα χρόνια υπήρξαν δύσκολα. Για την ακρίβεια, αρκετά δύσκολα… Εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αντιμετωπίστηκε με εχθρικότητα από τους Ναζί λόγω της εβραϊκής καταγωγής του τότε προέδρου της, Κούρτ Λαντάουερ.



Πήρε το πρώτο της πρωτάθλημα το 1932. Έκτοτε όμως, και μεταπολεμικά… φυτοζωούσε στα τοπικά πρωταθλήματα της Βαυαρίας μέχρι το 1963, όταν και δημιουργήθηκε η Bundesliga, της οποίας μάλιστα δεν αποτέλεσαν αρχικά μέλος.

Η σεζόν 1965-66 ήταν… ορόσημο για τους «κόκκινους», καθώς στην πρεμιέρα τους στα «μεγάλα σαλόνια» τερμάτισαν τρίτοι ενώ ταυτόχρονα κατέκτησαν το γερμανικό Κύπελλο, υπό τις οδηγίες του Ζλάτκο Τσαϊκόβσκι και με τους νεαρούς Φραντς Μπεκενμπάουερ, Γκερντ Μίλερ και Ζεπ Μάγερ!



Ακολούθησε η… χρυσή τριετία 1974-76, με τα τρία διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών και την Μπάγερν να αποτελεί παράλληλα την «βάση» της εθνικής Γερμανίας που κέρδισε το Euro του 1972 αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974.

Την δεκαετία του 1980, παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε ο σύλλογος του Μονάχου, κατόρθωσε να κατακτήσει τρία ακόμα πρωταθλήματα, με τους Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε και Πάουλ Μπράιτνερ να έρχονται στο προσκήνιο.

Αντιθέτως, τα 90’s βρήκαν τους Βαυαρούς παρηκμασμένους, με αποτυχίες κυρίως και λιγοστές επιτυχίες, πολλές απολύσεις προπονητών και το παρατσούκλι FC Hollywood να τους συνοδεύει.

Σημαντικότερο όλων, φυσικά, η κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA, το 1996, ενώ στα highlights περιλαμβάνεται και η επεισοδιακή απώλεια του Champions League από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δύο χρόνια μετά.



Το millennium περιλάμβανε την μετακόμιση από το «Ολίμπια στάντιον» στην νεότευκτη «Αλιάντς Αρένα» που έμελλε να μετατραπεί σε… τόπο μαρτυρίου για ουκ ολίγες γερμανικές αλλά και ευρωπαϊκές ομάδες και να την ισχυροποιήσει... για πάντα.

Ξεκίνησε, δε, με «κούπα» στα πέναλτι απέναντι στην Βαλένθια το 2001, στην κορυφαία ποδοσφαιρική διασυλλογική διοργάνωση του πλανήτη. Ενώ το κλείσιμο είχε μια ακόμα απώλεια κούπας στο υψηλότερο επίπεδο, μετά την ήττα στον τελικό του 2010 από την Ίντερ.

Για να φτάσουμε στη… σύγχρονη εποχή, όπου η σκυτάλη πέρασε σε ποδοσφαιριστές όπως οι Φρανκ Ριμπερί, Άριεν Ρόμπεν, Φίλιπ Λαμ, Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ, Τόμας Μίλερ, αλλά και Μάνουελ Νόιερ, Νταβίντ Αλάμπα και Χάβι Μσρτίνεθ, οι οποίοι κατάφεραν να κερδίσουν οκτώ διαδοχικές φορές την «σαλατιέρα».

Να υποστούν… κάζο μέσα στο «σπίτι» τους από την Τσέλσι το 2012, αλλά να επιστρέψουν την επόμενη σεζόν, κερδίζοντας το Champions League απέναντι στην Μπορούσια Ντόρμουντ μέσα στο Λονδίνο.



Ενώ το 2020, υπό τις οδηγίες του Χάνζι Φλικ, η Μπάγερν επιβεβαίωσε ότι παραμένει ο πιο συνεπής «γίγαντας» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, φτάνοντας με επιβλητικό τρόπο και 11/11 νίκες στην κατάκτηση ενός ακόμα Champions League!

Το τρίπτυχο που την κρατάει στον αφρό…

Αυτό, το τελευταίο, είναι άλλωστε που… τρελαίνει τους απανταχού haters ενώ κάνει τα 293.000 μέλη της -ούσα πέμπτη πίσω μόνο από Μπενφίκα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπαρτσελόνα- να… κομπάζουν.

Η συνέπεια με την οποία διεκδικεί και κατακτάει τίτλους, σε συνδυασμό με την σταθερή παραγωγή παικτών και την οικονομική της επάρκεια. Στοιχεία που δύσκολα συναντάει κανείς με τέτοια συνέχεια σε top επίπεδο σε άλλη ομάδα πανευρωπαϊκά, αδιαμφισβήτητα!

Για το πρώτο στοιχείο «ευθύνεται» ο διαρκής εμπλουτισμός του ρόστερ με ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί εντός αλλά και εκτός χώρας, σε συνδυασμό με το ούτως ή άλλως επαρκές υλικό και την ψυχολογία ανωτερότητας που έχει αναπτύξει εδώ και… δεκαετίες.

Για το δεύτερο γεγονός, ας όψεται το περίφημο Bayern Campus, που προϋπήρχε αναδεικνύοντας παίκτες όπως οι Σβάινσταϊγκερ και Αλάμπα που αναφέραμε προηγουμένως, αλλά και Όουεν Χάργκριβς, Χόλγκερ Μπάντστουμπερ, Μίχαελ Ρέντσινγκ και Εμρέ Τσαν. Ενώ όταν άνοιξε τις πύλες του… ανανεωμένο, το 2017 κόστισε «μόλις» 70 εκατομμύρια ευρώ…



Ενώ σε ό,τι έχει να κάνει με το τρίτο κομμάτι, σε αντιδιαστολή με το ποσό που διαβάσατε η εξήγηση έρχεται από το γεγονός πως, η ακριβότερη μεταγραφή των Βαυαρών έγινε το 2019 και ακούει στο όνομα Λικά Ερναντές, ο οποίος κόστισε 80 εκατομμύρια ευρώ. Μόλις πριν δύο χρόνια, δηλαδή την ώρα που ο ανταγωνισμός… πετάει τα εκατομμύρια εδώ και πολλά χρόνια, συνήθως μάλιστα χωρίς την αναμενόμενη επιτυχία!

Εξυπακούεται πως, η συνεργασία με εταιρίες κολοσσούς όπως είναι η Audi, η Adidas και η Allianz ή η Deutsche Telekom, επίσης έχει συντελέσει προς αυτή την κατεύθυνση.

Αριθμοί που «ζαλίζουν»

Όλα τα παραπάνω έρχονται και… δένουν σε απόλυτη αρμονία και με τα κατορθώματα της Μπάγερν σε επίπεδο τίτλων. Ρεκόρ κατακτήσεων σε Πρωταθλήματα, Κύπελλα, Λιγκ Καπ αλλά και Σούπερ Καπ Γερμανίας.

Μια από τις τρεις... όλες κι όλες ομάδες που έχουν κατακτήσει και τα τρία μεγάλα ευρωπαϊκά τρόπαια (σ.σ. Άγιαξ και Γιουβέντους οι άλλες δυο) και μόλις η δεύτερη που έχει κάνει το sextuple -μαζί με την Μπαρτσελόνα- κερδίζοντας… ότι υπήρχε το 2020!

Κάπως έτσι, λοιπόν, έφτασε να διαθέτει το αναμφίβολα εντυπωσιακότατο παλμαρέ των 80 συνολικά «κουπών», οι οποίες κατανέμονται ως εξής:

31 Πρωταθλήματα Γερμανίας: 1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021

20 Κύπελλα Γερμανίας: 1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2016, 2019, 2020

9 Σούπερ Καπ Γερμανίας: 1987, 1990, 2010, 2012, 2016, 2017, 2018, 2020, 2021

6 Λιγκ Καπ Γερμανίας: 1997, 1998, 1999, 2000, 2004, 2007

6 Κύπελλα Πρωταθλητριών: 1974, 1975, 1976, 2001, 2013, 2020

1 Κύπελλο Κυπελλούχων: 1967

1 Κύπελλο UEFA: 1996

2 Σούπερ Καπ Ευρώπης: 2013, 2020

2 Διηπειρωτικά Κύπελλα: 1976, 2001

2 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων: 2013, 2020

Σεβασμός στον 12ο παίκτη

Το πόσο δημοφιλής είναι η γερμανική ομάδα το καταγράψαμε προηγουμένως. Ωστόσο, όπως κάθε σχέση έτσι και η δική της με τον κόσμο είναι αμφίδρομη. Όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις…

Ενδεικτικό λοιπόν του σεβασμού που τρέφει συνολικά ο Σύλλογος προς τους φίλους του είναι και το γεγονός πως, παρά το ότι η Μπάγερν έχει ευτυχήσει να δει τεράστιους ποδοσφαιριστές, «μύθους» του αθλήματος, να φορούν την φανέλα της, εντούτοις μόνο μια είναι αυτή που έχει αποσυρθεί...



Η φανέλα με το νούμερο 12, προς τιμή των οπαδών της! Ή, αν προτιμάτε, του 12ου παίκτη, όπως συνηθίζουν να τους αποκαλούν σε κάθε ευκαιρία.

Όχι υπερόπτες. Απλά, καλύτεροι!

Εν κατακλείδι, όλα περικλείονται στο motto της Μπάγερν Μονάχου... Mia san mia! «Είμαστε αυτοί που είμαστε», σε μια πιο... ελληνική μετάφραση του εν λόγω βαυαρικού ρητού το οποίο εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα και χρησιμοποίησε κατά κόρον και ο πολιτικός Φραντς Γιόζεφ Στράους.



«Όχι υπερόπτες. Απλά, καλύτεροι», όπως έλεγε και ένα πανό που βρισκόταν στο γήπεδο πριν από χρόνια. Περιγράφοντας απόλυτα σωστά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, σε αθλητικό, οικονομικό και… ψυχολογικό επίπεδο. Είτε αρέσει είτε όχι!