Γίγαντας ύψους… 1.68μ.: Πώς ο Μανώλης Σιώπης έχει βοηθήσει την επιθετική γραμμή της Εθνικής

Η Εθνική Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως τώρα, με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, έχει ξεκινήσει να λειτουργεί τόσο αρμονικά, που μέσα στο γήπεδο δεν είναι, πλέον, ξεκάθαρο ότι η ομάδα απαρτίζεται από 11 διαφορετικούς παίκτες, αλλά… από έναν!

Οι διεθνείς έχουν δημιουργήσει μία οικογένεια και φορώντας το εθνόσημο ξεχνούν τους συλλόγους και λειτουργούν αποκλειστικά για το καλό της Εθνικής, σαν ένας άνθρωπος. Και όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και μια ομάδα χρειάζεται τα απαραίτητα όργανα για να επιβιώσει. Αν υποθέσουμε πως ο Τάσος Μπακασέτας με τη δημιουργικότητά του είναι το μυαλό της Εθνικής και ο Βαγγέλης Παυλίδης τα πόδια χάρη στα εξαιρετικά του τελειώματα, τότε σίγουρα ο Μανώλης Σιώπης είναι τα… πνευμόνια ολόκληρου του «γαλανόλευκου» γκρουπ.

Η Εθνική Ελλάδας έχει κάνει το 4/4 στο φετινό Nations League και σε έναν όμιλο με αντίπαλο το μεγαθήριο Αγγλία έχει καλοβολευτεί στην κορυφή της βαθμολογίας. Και όμως, αυτό δεν είναι το πιο εντυπωσιακό επίτευγμα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Σέρβος τεχνικός έχει καταφέρει να πάρει αυτή την ομάδα, που ξεχειλίζει από ταλέντο και να την «πλάσει» σε ένα σύνολο, που το ποδόσφαιρό του έχει εντυπωσιάσει και τον πιο αδιάφορο Έλληνα φίλαθλο. Από τον παροξυσμό, που έχει προκληθεί, έχουν υπάρξει, μάλιστα και συγκρίσεις με τη θρυλική ομάδα του 2004, που έφτασε στην κατάκτηση του EURO. Δεδομένα κάτι τέτοιο μόνο υπερβολικό μπορεί να θεωρηθεί, όμως περιγράφει τέλεια τον πρωτόγνωρο ενθουσιασμό, που επικρατεί για αυτή την Εθνική και πόσο ο κόσμος την έχει αγκαλιάσει.



Τα πρόσωπα που ξεχωρίζουν είναι πολλά με την επιθετική γραμμή της Ελλάδας να πετάει φωτιές. Τι απ' όλα αυτά, όμως, θα ήταν εφικτό αν δεν υπήρχε κάποιος για να μαζεύει τα… ασυμμάζευτα στη μεσαία γραμμή; Τι απ' όλα αυτά θα μπορούσε να συμβεί αν δεν υπήρχε ο Μανώλης Σιώπης; Ένας γίγαντας ύψους 1,68μ. και με καρδιά μικρού παιδιού. Ο Σιώπης κατάφερε να μονιμοποιηθεί σε ένα από τα πιο απαιτητικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, την Championship και έχει μπορέσει να μεταφέρει τις εμφανίσεις, που πραγματοποιεί στην Αγγλία και με την Εθνική ομάδα.

Στα τελευταία παιχνίδια κυριαρχεί στη μεσαία γραμμή, γράφοντας αμέτρητα χιλιόμετρα. Τρέχει για δύο και για τρεις παίκτες, ενώ είναι πολύ πιθανόν να έχει βγάλει και… τρίτο πνευμόνι από την υπερπροσπάθεια!

Για να μπορούν οι Τζόλης, Μπακασέτας, Παυλίδης και Μασούρας να έχουν το ελεύθερο στην επίθεση, απαιτείται να υπάρχει πίσω τους κάποιος που θα μπορεί να καλύψει την κάθε στραβή που θα γίνει. Ενώ με τα κλεψίματα που πραγματοποιεί δίνει συνεχώς κατοχές στην Ελλάδα και την ευκαιρία στους επιθετικούς να συνεχίζουν να πιέζουν τα αντίπαλα καρέ. Και όλα αυτά ανεξαρτήτως αντιπάλου, καθώς το ίδιο είδαμε απέναντι σε Ιρλανδία, αλλά και σε Αγγλία.



Βέβαια, το φοβερό με την αναμέτρηση της Κυριακής (13/10, 2-0) ήταν πως στο ήδη φουσκωμένο μπλοκάκι των υποχρεώσεών του κατάφερε να προσθέσει κάτι ακόμα. Στο πρώτο ημίχρονο δεν έχασε κεφαλιά, απέναντι σε κολώνες των Ιρλανδών και με κάθε του επιτυχημένη προσπάθεια προκαλούσε μία μικρή έκρηξη στο κατάμεστο «Γ. Καραϊσκάκης», που αποθέωνε την κατάθεση ψυχής του.



Βέβαια, όλα αυτά δεν τα κατάφερε μόνος του, διότι το δίδυμο που δημιούργησε με τον Δημήτρη Κουρμπέλη αποτέλεσε την «κόλλα», που ένωνε την άμυνα με την επίθεση και η απουσία του στην αναμέτρηση με τους Άγγλους στο ΟΑΚΑ (14/11) θα είναι σημαντική.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σπάνια ξεχωρίζει τους παίκτες του, πόσο μάλλον να αποθεώσει έναν εξ αυτών. Ακόμη και ο Σέρβος, όμως, «λύγισε» και έκανε μία εξαίρεση με τον Σιώπη, απαντώντας χαρακτηριστικά σε ερώτηση δημοσιογράφου:
«Επειδή αναφέρατε τον Σιώπη για αυτόν, ναι, θα πω. Υπάρχουν παίκτες που είναι αυτοί που φαίνονται και που ομορφαίνουν το παιχνίδι και αυτοί που εργάζονται για όλους. Όταν ο Σιώπης σήμερα μπορούσε να πάρει όλες τις κεφαλιές στο πρώτο μέρος για τους άλλους δεν χρειάζεται προπονητής. Ο τρόπος παιχνιδιού του αναγκάζει τους άλλους να τον ακολουθήσουν. Αυτό είναι το μεγαλείο του Σιώπη. Είναι ιδιαίτερη περίπτωση και δεν είναι εύκολο να τον προσέχεις. Έχει καρδιά τεράστια και τη δίνει σε ό,τι κάνει».

Ο χαμός του Τζορτζ Μπάλντοκ δεν μπορεί να επισκιαστεί από τίποτα, αυτά τα παιδιά, όμως, έκαναν τα πάντα για να τιμήσουν τη μνήμη του…