Ρόστερ με… Βάις-Λέσκοτ και εκτός 4άδας: Η Σίτι ήταν αλλιώτικη όταν η Ίντερ έπαιρνε Champions League!

Όποιον και να ρωτήσεις, ακόμη και έξω από το «Τζουζέπε Μεάτσα» να έχει ζήσει όλη του τη ζωή, θα σου απαντήσει πως η Ίντερ φέρει ξεκάθαρα τον τίτλο του αουτσάιντερ στον επερχόμενο τελικό του Champions League ενάντια στη Μάντσεστερ Σίτι.

Κακά τα ψέματα, οι «νερατζούρι» μόλις πρόσφατα κατόρθωσαν να αποκτήσουν ξανά στάτους κλαμπ της ευρωπαϊκής ελίτ, μετρώντας έναν χαμένο τελικό στο Europa League το 2020, δύο σερί Κύπελλα & Super Cup Ιταλίας την τελευταία διετία, καθώς και το σκουντέτο του 2021.

Την προηγούμενη δεκαετία, οι Μιλανέζοι βρίσκονταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, την ώρα που η αντίπαλός τους στην Κωνσταντινούπολη ενισχυόταν και ανέβαινε πολλά επίπεδα μέχρι να γίνει η... τρομακτική μηχανή που παρουσιάζει πλέον ο Πεπ Γκουαρδιόλα.

Ωστόσο, αν πάμε πίσω, στο 2010, όταν δηλαδή η Ίντερ κατακτούσε το τρεμπλ με τον Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο, θα δούμε πως η Σίτι ήταν εκείνη που πάσχιζε να εδραιωθεί στην ελίτ. Όχι της Ευρώπης, αλλά της Αγγλίας! Δίχως ιδιαίτερη επιτυχία...



Η σεζόν 2009/10 ξεκινούσε με τους «πολίτες» να προέρχονται από μία κακή χρονιά, που τους είχε βρει να τερματίζουν στη 10η θέση της Premier League. Το άλλοτε σύμβολο της μισητής Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μαρκ Χιουζ, βρισκόταν στον πάγκο, ενώ η ιδιοκτησία της ομάδας έκλεινε έναν χρόνο από τότε που είχε περάσει στα χέρια του Abu Dhabi United Group.

Μπόλικες μεταγραφές είχαν γίνει το καλοκαίρι, με Κάρλος Τέβες, Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ, Τζόλεον Λέσκοτ, Ρόκε Σάντα Κρους, Κόλο Τουρέ και Γκάρεθ Μπάρι να αποκτώνται μεταξύ άλλων, έναντι ποσού που ξεπέρασε τα 140 εκατομμύρια ευρώ.

Το ρόστερ έσφυζε ήδη από ποιότητα, άλλωστε πριν τους προαναφερθέντες παίκτες που αποκτήθηκαν το ’09, υπήρχαν ήδη οι Ρομπίνιο, Πάμπλο Σαμπαλέτα, Βενσάν Κομπανί, Κρεγκ Μπέλαμι, Σέι Γκίβεν, Μίκα Ρίτσαρντς, Σον Ράιτ-Φίλιπς και Νάιτζελ Ντε Γιονγκ, μεταξύ –πολλών- άλλων.

Μαζί τους δε, εντοπίζει κανείς και ονόματα που είδαμε στη συνέχεια και στα ελληνικά γήπεδα! Πρώτος και καλύτερος ο Λέσκοτ, που φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ για λίγους μήνες το 2016, με τον Βλάντιμιρ Βάις να παίζει τη σεζόν 2013/14 στον Ολυμπιακό.



Ο αείμνηστος Μάρτον Φούλοπ ήταν επίσης μέλος των «πολιτών», με τον Ούγγρο να κλείνει την καριέρα του στον Αστέρα Τρίπολης το 2013, δύο χρόνια προτού φύγει από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο.

Λιγότεροι ίσως θυμούνται τον Αμπντισαλάμ Ιμπραΐμ, που αργότερα πέρασε από Ολυμπιακό, Εργοτέλη και Βέροια και μάλλον ακόμη λιγότεροι τον Τζαβάν Βιδάλ, που φόρεσε για λίγους μήνες τη φανέλα του Παναιτωλικού το 2012...

Η έξοδος στο Champions League αποτελούσε τον μεγάλο στόχο της Σίτι, ωστόσο όπως έχουμε δει να συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία – ή, αν θέλετε, τις επιτυχίες!

Ωστόσο, το εξαιρετικό ξεκίνημα (5-0-1) στο πρωτάθλημα διαδέχτηκε ένα ασύλληπτο σερί εννέα ματς με μία νίκη και οκτώ ισοπαλίες! Η βαριά ήττα (3-0) από την Τότεναμ στις 16 Δεκεμβρίου έφερε το τέλος του Μαρκ Χιουζ, με τον Ρομπέρτο Μαντσίνι να καλείται να στρώσει τα πράγματα στο City of Manchester.



Η κατάσταση όντως έφτιαξε, με ένα σερί τεσσάρων νικών να επαναφέρει τα χαμόγελα στην μπλε πλευρά του Μάντσεστερ, ωστόσο εκτός έδρας οι «πολίτες» δυσκολεύονταν. Το όνειρο της συμμετοχής στον τελικό του League Cup έσβησε με την ανατροπή από τη Γιουνάιτεντ στα ημιτελικά, ενώ στο Κύπελλο Αγγλίας, η πορεία σταμάτησε στον 5ο γύρο και στο... Στόουκ.

Το μόνο που απέμενε πλέον ήταν η τετράδα, άλλωστε Ευρώπη εκείνη τη χρονιά δεν υπήρχε. Μέσα Απριλίου, πέντε αγωνιστικές πριν το φινάλε, η Σίτι ήταν 4η και στο +1 από την Τότεναμ, την ώρα που Τσέλσι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ ήταν απλησίαστες στην πρώτη τριάδα. Στην τελική ευθεία, οι «πολίτες» απέδειξαν πως είχαν ακόμα πολλά ψωμιά να φάνε. Εντός έδρας ήττα, 0-1, από τη Γιουνάιτεντ, «λευκή» ισοπαλία στο Λονδίνο με την Άρσεναλ, με το 3-1 ενάντια στην Άστον Βίλα να αναπτερώνει τις ελπίδες.

Όλα θα κρίνονταν στις 5 Μαΐου, όταν η Σίτι υποδέχτηκε την άμεση ανταγωνίστρια, Τότεναμ. Με νίκη, οι γηπεδούχοι θα ανέβαιναν στην 4η θέση και εάν επικρατούσαν και της αδιάφορης Γουέστ Χαμ την τελευταία αγωνιστική, θα επέστρεφαν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση για πρώτη φορά από τα 60’s.

Και η Τότεναμ βέβαια δεν είχε μικρότερο κίνητρο. Από το... 1962 είχαν να παίξουν στον θεσμό! Και φάνηκε πως οι Λονδρέζοι είχαν αυτό που έπρεπε. Ένα γκολ του Κράουτς στο 82ο λεπτό πάγωσε το Μάντσεστερ, με τους “spurs” να εξασφαλίζουν την 4η θέση και να στέλνουν τη Σίτι στα playoffs του Europa League…



Όλα αυτά την ώρα που η Ίντερ κυριαρχούσε εντός και εκτός Ιταλίας, καταπίνοντας τους τίτλους με μπροστάρηδες τους Σαμουέλ Ετό, Ντιέγκο Μιλίτο, Γουέσλι Σνάιντερ, Χαβιέρ Ζανέτι, Λούσιο και Εστέμπαν Καμπιάσο.

Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι παρουσιαζόταν από τα βρετανικά ΜΜΕ ως υπ’ ατμόν μετά την αποτυχία της εξασφάλισης ενός εισιτηρίου για το Champions League! Εντέλει, διατηρήθηκε στον πάγκο και την επόμενη χρονιά έφερε την 3η θέση και μαζί την πολυπόθητη είσοδο στους χρυσοφόρους ομίλους...

Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πόσο διαφορετικά είναι πλέον τα πράγματα. Το 2010, η Ίντερ είχε ανέβει σε κάθε διαθέσιμη κορυφή, την ώρα που η Σίτι χώλαινε απλά για να μπει στην τετράδα - και αποτύγχανε. Τώρα, είναι έτοιμη για το ιστορικό τρεμπλ...