Η «κλοπή» του Γιάννη Αντετοκούνμπο και οι 14 που βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο

Το pick του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο νούμερο «15» του ντραφτ του 2013 από τους Μπακς, σαν σήμερα πριν οκτώ χρόνια, έφτασε να θεωρείται ίσως η πιο έξυπνη κίνηση όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Ελάχιστες ομάδες είχαν δώσει σημασία σε αυτό το λιπόσαρκο 18χρονο αγόρι από την Α2 της Ελλάδας με το Μιλγουόκι να δικαιώνεται πλήρως για την επιλογή του. Την ίδια ώρα, τουλάχιστον 14 ομάδες μπορούν να βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο που ενώ είχαν τη δυνατότητα να τον επιλέξουν νωρίτερα, τον αγνόησαν. Μάλιστα, σε ένα από τα ντραφτ που θεωρείται από τα «φτωχότερα» σε ταλέντα όλων των εποχών, οι δικαιολογίες στερεύουν. Το sport-fm.gr θυμίζει ποιοι επελέγησαν ψηλότερα και τι… απέγιναν.



Νούμερο 1-Άντονι Μπένετ (Καβαλίερς): Θεωρείται δικαιολογημένα ίσως η πιο αποτυχημένη πρώτη επιλογή… ever. Ο Καναδός ψηλός χρειάστηκε 33 ματς για να σημειώσει διψήφιο αριθμό πόντων, πέταξε στα σκουπίδια τις πολλές ευκαιρίες που πήρε και στέριωσε μόλις τέσσερα χρόνια στο ΝΒΑ παίζοντας έκτοτε στην G League. Το 2017 η διοίκηση της Φενέρμπαχτσε τον «φόρεσε» στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος δεν είχε κανένα πρόβλημα να… παρκάρει τον υπέρβαρο σέντερ χρησιμοποιώντας τον για επτάμισι λεπτά ανά αγώνα στη regular season και από… ένα λεπτό και κάτι στα playoffs με τον Παναθηναϊκό και τον τελικό με τον Ολυμπιακό. Κατέληξε πριν ένα μήνα να παίζει στο Πουέρτο Ρίκο.

Νούμερο 2-Βίκτορ Ολαντίπο (Μάτζικ): Το Ορλάντο δεν έκανε μεγάλο λάθος με την επιλογή του. Ο γκαρντ με καταγωγή από τη Νιγηρία έδειξε πλούσια προσόντα, ξεχώρισε τόσο στους Μάτζικ όσο και στους Πέισερς, αλλά οι σοβαροί τραυματισμοί αναχαίτισαν την καριέρα του επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό την αθλητικότητά του. Το 2021 τον βρήκε να πηγαίνει από Ιντιάνα σε Χιούστον και τελικά στο Μαϊάμι αποτελώντας σκιά του παλιού καλού εαυτού του. Τουλάχιστον διέπρεψε… μυστικά στο talent show «Masked Singer», όπου με την εξαιρετική του φωνή έφτασε ένα βήμα πριν τον τελικό.

Νούμερο 3-Ότο Πόρτερ Τζούνιορ (Γουίζαρντς): O φόργουορντ από το Georgetown είχε πολύ potential αλλά δεν δικαίως ποτέ τις προσδοκίες. Κάποιες σποραδικά καλές σεζόν σε Γουάσινγκτον και Σικάγο δεν αρκούσαν και το Μάρτιο δόθηκε με ανταλλαγή στο Ορλάντο. Με 10,9 πόντους και 5 ριμπάουντ ανά αγώνα στην καριέρα του, τουλάχιστον είναι τυχερός που το 2017 είχε υπογράψει τετραετές συμβόλαιο για 106 εκατ. δολάρια λύνοντας το πρόβλημα της ζωής του.

Νούμερο 4-Κόντι Ζέλερ (Χόρνετς): Το μέλος της γνωστής οικογενείας των Λουκ και Τάιλερ, δεν ξέφυγε από τη μετριότητα. Έχει ριζώσει από την αρχή της καριέρας του στην ίδια ομάδα, δίχως να εξελιχθεί ποτέ σε κάτι καλύτερο από έναν «τίμιο» ρολίστα με 8,7 πόντους και 6 ριμπάουντ μέσο όρο καριέρας.

Νούμερο 5-Άλεξ Λεν (Σανς): Ο Ουκρανός σέντερ δεν κατάφερε ποτέ να γίνει κάτι περισσότερο από ένα back-up σέντερ, τόσο στην πενταετία του στο Φίνιξ, όσο και κάνοντας έκτοτε τον γυρολόγο καταλήγοντας τον Γενάρη στους Γουίζαρντς. Οι 7,8 πόντοι και τα 6 ριμπάουντ ως μέσοι όροι καριέρας τον κατατάσσουν στη λίστα των μετρίως μετρίων.



Νούμερο 6-Νέρλενς Νόελ (Πέλικανς): Η ρήξη χιαστού που υπέστη λίγο καιρό πριν το ντραφτ τον έριξε από τις πρώτες θέσεις στην έκτη. Οι Πέλικανς τον έστειλαν αμέσως στους Σίξερς, όπου ο ψιλόλιγνος άσος δεν κατάφερε ποτέ να δικαιώσει όσους πίστεψαν σε αυτόν. Κατέληξε ένας ρολίστας από τον πάγκο, όπως συνέβη φέτος με τους Νικς.

Νούμερο 7-Μπεν ΜάκΛεμορ (Κινγκς): Ο γκαρντ από το Kansas πήρε αρκετό χώρο και χρόνο στο Σακραμέντο, αλλά δεν είχε την προσδοκώμενη εξέλιξη. Η φετινή σεζόν τον βρήκε σε Ρόκετς και Λέικερς, ως «γέμισμα» στο ρόστερ των πρωταθλητών.

Νούμερο 8-Κεντάβιους Κάλντγουελ-Πόουπ (Πίστονς): Από τους παίκτες με την πιο αξιόλογη διαδρομή στο ντραφτ. Μπορεί να μην έγινε ποτέ σταρ, αλλά στο Ντιτρόιτ ήταν σταθερά βασικός με σημαντικό ρόλο, ενώ στους Λέικερς την τελευταία τετραετία είναι χαμάλης πολυτελείας αποτελώντας ένα πολύτιμο γρανάζι στην κατάκτηση του περσινού πρωταθλήματος.

Νούμερο 9-Τρέι Μπερκ (Τίμπεργουλβς): Ο βραχύσωμος γκαρντ πήγε αμέσως μετά την επιλογή του στο ντραφτ στους Τζαζ με ανταλλαγή. Είχε μια συμπαθητική πρώτη διετία στην Γιούτα, αλλά σταδιακά ο ρόλος του περιοριζόταν. Πλέον στο Ντάλας, παίζει… ό,τι περισσέψει σε χρόνο από τον Ντόντσιτς και τον Μπράνσον και στα φετινά playoffs δεν είχε παρά ελάχιστη συμμετοχή.

Νούμερο 10-Σι Τζέι ΜακΚόλουμ (Μπλέιζερς): Ίσως πλην του Γιάννη ο μοναδικός παίκτης που έπαιξε σε πολύ υψηλό επίπεδο και με πρωταγωνιστικό ρόλο στις θέσεις μέχρι το «15». Το Πόρτλαντ δικαιώθηκε όχι άμεσα με την επιλογή του, αλλά μετά την πρώτη διετία προσαρμογής έχει εξελιχθεί την τελευταία εξαετία στον… Ρόμπιν του Μπάτμαν Ντέμιαν Λίλαρντ. Φέτος έκανε ρεκόρ σε μέσο όρο πόντων (23,1) και ασίστ (4,7), αλλά ήδη συζητείται το ενδεχόμενο ανταλλαγής του, καθώς ο Dame αναζητεί έναν παρτενέρ με διαφορετικά χαρακτηριστικά.



Νούμερο 11-Μάικλ Κάρτερ Γουίλιαμς (Σίξερς): Ο σχεδόν δίμετρος γκαρντ μπήκε εντυπωσιακά στο ΝΒΑ, πρώτα στη Φιλαδέλφεια και μετά στο Μιλγουόκι παρέα με τον Greek Freak, αλλά η πορεία του είναι πτωτική. Το μακρινό σουτ αποδείχτηκε αξεπέραστο εμπόδιο για να ανεβάσει επίπεδο στο παιχνίδι του και την τελευταία τριετία προσφέρει απλώς κάποια λεπτά από τον πάγκο στο Ορλάντο.

Νούμερο 12-Στίβεν Άνταμς (Θάντερ): Ο Νεοζηλανδός σέντερ δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος παίκτης του ντραφτ, αλλά μάλλον ο πιο συμβατός με την πολύ ποιοτική ομάδα που είχε σχηματιστεί στην Οκλαχόμα. Καθιερώθηκε γρήγορα στην πεντάδα κι εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους αμυντικούς του ΝΒΑ φτάνοντας δύο φορές στους τελικούς της Δύσης, όπου οι Θάντερ είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω σε Σπερς (2014) και Γουόριορς (2016) αντίστοιχα. Από το Νοέμβριο ανήκει στους Πέλικανς, «θύμα» του rebuilding στην Οκλαχόμα.

Νούμερο 13-Κέλι Ολίνικ (Μάβερικς): Ο Καναδός δόθηκε αμέσως στους Σέλτικς, όπου όπως και μετέπειτα στη Βοστώνη δεν έγινε ποτέ τίποτα περισσότερο από ένα θετικό στοιχείο από τον πάγκο. Ολοκλήρωσε τη σεζόν στους Ρόκετς όπου σε ένα ελλιπέστατο ρόστερ «έγραψε» τα καλύτερα νούμερα στην καριέρα του με 19,9 πόντους, 8,4 ριμπάουντ και 4,1 ασίστ ανά αγώνα.

Νούμερο 14-Σαμπάζ Μουχάμαντ (Τζαζ): Μετακόμισε αμέσως στους Τίμπεργουλβς, έπαιξε για πέντε σεζόν στο ΝΒΑ περνώντας για λίγο και από τους Μπακς, αλλά από το 2018 και μετά αγωνίζεται στην Κίνα.



Πίσω από τον Greek Freak

Πιο κάτω από το «15» του Γιάννη Αντετοκούνμπο επελέγησαν παίκτες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν πολύ καλή καριέρα στο ΝΒΑ, αλλά όχι στα επίπεδα του Greek Freak. Πιο χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των Ντένις Σρέντερ («17» από τους Χοκς, οι οποίοι θα επέλεγαν τον Αντετοκούνμπο αν ήταν ακόμη διαθέσιμος), Τιμ Χάρνταγουεϊ Τζούνιορ («24» από τους Νικς) και Ρούντι Γκομπέρ («27» από τους Νάγκετς αλλά αμέσως δόθηκε στους Τζαζ).

Στο ίδιο ντραφτ επελέγησαν πολλοί γνώριμοί μας, όπως ο Λιβιό Ζαν-Σαρλ («28», Σπερς) και ο Νεμάνια Νέντοβιτς («30», Σανς), όπως και άλλοι παίκτες που έχουν περάσει από την Ελλάδα: Τζεφ Γουίδι («39», Λαύριο), Πιέρ Τζάκσον («42», Παναθηναϊκός), Έρικ Γκριν («46», Ολυμπιακός), Ντεσόν Τόμας («58», Παναθηναϊκός) και Γιάνις Τίμα («60», Ολυμπιακός).