Δεκαπέντε χρόνια χωρίς τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς

Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ένας από τους αθλητές που έχει χαραχτεί με ανεξίτηλο τρόπο στη μνήμη των Ελλήνων φιλάθλων.

Στις 28 Ιουνίου 2006 ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς αφήνει την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς, την ώρα που ταξίδευε με πλοίο. Το sport-fm.gr θυμάται τον μεγάλο Σέρβο και κάνει μια αναδρομή στις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του.



Ο Γιάνκοβιτς γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1963 στην πόλη Λουτσάνι της Σερβίας και μετακόμισε σε ηλικία 7 ετών στο Βελιγράδι. Εκεί έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα, για λογαριασμό του Ερυθρού Αστέρα, όπου και παρέμεινε για 11 χρόνια.

Στον ιστορικό σύλλογο εξελίχθηκε ως ένας ιδιαίτερα ταλαντούχος γκαρντ και το 1991 πήρε μεταγραφή για την ομάδα της Βοϊβοντίνα. Δεν έμεινε όμως παραπάνω από μία σεζόν, αφού το 1992, ο προπονητής του Πανιωνίου, Βλάντο Τζούροβιτς, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί για δύο χρόνια στον Ερυθρό Αστέρα, μεθοδεύει τη μετακίνησή του στη Νέα Σμύρνη.

Τι κι αν η σωματοδομή του δεν φανέρωνε τα πολλά αθλητικά του χαρίσματα; Ο Μπόμπαν χάρη στο φαρμακερό του σουτ και την μπασκετική του ιδιοφυία έγινε γρήγορα ένα από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας. Την εποχή εκείνη μαζί με τον Φάνη Χριστοδούλου και τον Πι Τζέι Μπράουν συνέθεταν μία από τις καλύτερες και πλέον ανταγωνιστικές ομάδες που έχει επιδείξει ποτέ ο Πανιώνιος.

Μία από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του ήταν το 1992 στον εκτός έδρας αγώνα κόντρα στη Ρόμα του Ντίνο Ράτζα, όταν με τους 41 πόντους που πέτυχε κατάφερε να γυρίσει το ματς για τον «ιστορικό» που είχε βρεθεί να χάνει μέχρι και με 30! Μάλιστα εκείνη τη χρονιά με 20,8 πόντους μέσο όρο στο Κύπελλο Κόρατς, αναδείχθηκε ένας από τους κορυφαίους σκόρερ της Ευρώπης.

Τα πράγματα όμως για τον Σέρβο μπασκετμπολίστα δε συνέχισαν να κυλούν εξίσου ευοίωνα. Στις 28 Απριλίου 1993 ο Πανιώνιος αντιμετωπίζει για τους ημιτελικούς του πρωταθλήματος τον Παναθηναϊκό. Σε μια προσπάθεια του Γιάνκοβιτς να σκοράρει μπροστά από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, ο διαιτητής Κουκουλεκίδης καταλογίζει επιθετικό φάουλ που ήταν και το πέμπτο για τον παίκτη του Πανιωνίου. Ο Γιάνκοβιτς θεωρώντας πως αδικήθηκε στη συγκεκριμένη φάση αντιδρά έντονα και χτυπάει με φόρα το κεφάλι του στη βάση της μπασκέτας.



Αμέσως πέφτει στο έδαφος. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, μην έχοντας αντιληφθεί το κακό που έχει συμβεί του φωνάζουν «πέθανε, πέθανε». «Γιατρέ, βοήθησε με. Δεν νιώθω τα χέρια και τα πόδια μου», λέει στον γιατρό της ομάδας του Πανιωνίου, Γιώργο Κατσιφαράκη. Ο γιατρός του Παναθηναϊκού πηγαίνει επίσης πάνω από τον Μπόμπαν. « Καλέστε γρήγορα ένα ασθενοφόρο. Το παιδί πρέπει να πάει στο νοσοκομείο αμέσως», ήταν τα μοναδικά λόγια που είπε. Ύστερα από 20 λεπτά ο Μπόμπαν βρίσκεται στο Γενικό Κρατικό.

Ο τραυματισμός του αποδεικνύεται ιδιαίτερα σοβαρός. Ρήξη νωτιαίου μυελού και κάταγμα στον έκτο αυχενικό σπόνδυλο είναι η διάγνωση των γιατρών από τα οποία ο Μπόμπαν δεν καταφέρνει ποτέ να αναρρώσει πλήρως και καθηλώνεται σε αναπηρικό καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του.



Λίγοι ήταν αυτοί που έμειναν στο πλευρό του μέχρι το τέλος. Εκείνοι που πραγματικά τον αγαπούσαν. Εκείνοι, που μόλις έμπαινε στο γήπεδο φώναζαν ρυθμικά και με πάθος το όνομα του. Υπήρξαν όμως και εκείνοι που τον εκμεταλλευτήκαν οικονομικά. Δεν έζησε με μεγάλη άνεση ούτε πολλά λεφτά. Δεν πήρε σύνταξη αφού, εν αγνοία του, δεν ήταν ασφαλισμένος για δύο ολόκληρα χρόνια. Ποτέ όμως δεν το έβαλε κάτω. Είχε πάντα στα χείλη του ένα μεγάλο χαμόγελο.



Τον Ιούνιο του 2006, βρισκόταν στο καράβι για να μεταβεί στην Ρόδο, όταν και υπέστη καρδιακό επεισόδιο. Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν βόμβα στις τάξεις των φίλων του Πανιωνίου! Είχαν περάσει ελάχιστοι μήνες από την στιγμή που είχε τιμηθεί από τον Ιστορικό. Στην κηδεία του πλήθος κόσμου βρέθηκε στο κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης, για να πει το τελευταίο αντίο στον Μπόμπαν. Το φέρετρο του θάφτηκε τυλιγμένο με την σημαία του Πανιωνίου. Τη σημαία της ομάδας που αγάπησε και τίμησε όσο λίγοι.

Ο Γιάνκοβιτς εκτός από τις αλησμόνητες μπασκετικές παραστάσεις που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη του, έχει κληροδοτήσει το ελληνικό μπάσκετ με το σημαντικότερό του επίτευγμα. Ο γιος του, Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, έχει ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και κάνει μια αξιόλογη καριέρα συνεχίζοντας τη δική του διαδρομή.

Μπόμπαν, σ’ αγαπάμε, ποτέ δεν σε ξεχνάμε…