Από τους υπέροχους τύπους μέχρι τα… goal/goal+over: Οι λόγοι να θες να το σηκώσει η Αταλάντα ή η Λεβερκούζεν!

Η ώρα για τον πρώτο φετινό ευρωπαϊκό τελικό έφτασε!

Ξεκίνημα, λοιπόν, από το Δουβλίνο. Εκεί όπου το βράδυ της Τετάρτης (22/5, 22:00) οι Αταλάντα και Μπάγερ Λεβερκούζεν θα τεθούν αντιμέτωπες, με διακύβευμα το τρόπαιο του Europa League.

Και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν λόγοι -κάποιοι εξ αυτών παραπλήσιοι- που θα μπορούσαν να ωθήσουν κάποιον να έχει ιδιαίτερη προτίμηση κατάκτησης για μία εκ των δύο φιναλίστ (ή... και για τις δύο).

Εξαιρουμένων, φυσικά, των περιπτώσεων να είναι οπαδός τους (γενικότερα να τις συμπαθεί) ή... φίλος του στοιχήματος (άρα να έχει προβεί και σε σχετικό ποντάρισμα).

Εξηγούμαστε...

Who'll lead their team to #UELfinal glory? ??@UKEnterprise || #UEL || #UELpreview pic.twitter.com/cWacw7eyKL

— UEFA Europa League (@EuropaLeague) May 20, 2024

Οι λόγοι για να θέλει κάποιος να το κατακτήσει η Αταλάντα:

1. Για τον υπέροχο αυτόν «παππού»

Πού ήταν και πού την έφτασε. Με κάθε σεβασμό σ' όλες τις… Αταλάντες του ντουνιά που έχουν κι άλλα πράγματα να αντιπαρατάξουν από τα τρόπαια και τις πορείες.

Μια ομάδα που είχε καταλάβει μόλις μια φορά στην ιστορία της την 5η θέση, το μακρινό 1948 και πλέον συνιστά… μόνιμη κάτοικο των υψηλών στρωμάτων του ιταλικού πρωταθλήματος και με αξιόλογη ευρωπαϊκή παρουσία. Το 2020, εξάλλου, έφτασε μέχρι και τα προημιτελικά του Champions League. Φέτος -έχοντας αποκλείσει τη Λίβερπουλ, με τριάρα στο «Άνφιλντ»- εξασφάλισε για πρώτη φορά στην ιστορία της την παρουσία της σε ευρωπαϊκό τελικό.



Χάρη στην υπογραφή που έβαλε φαρδιά-πλατιά ο Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι!

Ο υπέροχος αυτός «παππούς» που ανέλαβε τις τύχες των «μπεργκαμάσκι» το 2016 και ο οποίος άλλαξε 100-0 το στάτους τους, εντός και εκτός συνόρων. Τόσο σε επίπεδο βαθμολογίας και στόχων, όσο και στο κομμάτι των ποδοσφαιρικών παραστάσεων που προσφέρουν. «Entertainers» (σ.σ διασκεδαστές) είναι άλλωστε το παρατσούκλι που τους κόλλησαν. Και αντικατοπτρίζει πλήρως την επιθετικογενή νοοτροπία τους.

Ο 66χρονος τεχνικός όλα αυτά τα χρόνια έχει αναδείξει και συνεχίζει να αναδεικνύει παίκτες. Βοηθά φυσικά και το ταλέντο τους, αλλά και ο τρόπος παιχνιδιού και η τακτική που τους παρέχει ο προπονητής τους.

Οπότε, ενδεχόμενη κατάκτηση του τροπαίου από την Αταλάντα θα αποτελέσει και μια μεγάλη επιβράβευση για μια τόσο συμπαθητική φιγούρα των ευρωπαϊκών πάγκων.



2. H δικαίωση των ιταλικών ομάδων

Πώς αλλάζουν οι εποχές όμως ε;

Διαφήμισε ευρέως το ποδόσφαιρό της με το κατενάτσιο. Η χώρα που δίδαξε στον ποδοσφαιρικό πλανήτη την άμυνα. Διόρθωση: Τη σεμιναριακή άμυνα. Μέσω τόσο της Εθνικής Ιταλίας, όσο και του πρωταθλήματός της.

Ωστόσο, εδώ και λίγα χρόνια η Serie A έχει μεταλλαχθεί. Η… χαρά του goal/goal + over! Ένα πρωτάθλημα που, πέρα από την παραγωγικότητα, παρουσιάζει και πολύ υψηλό ανταγωνισμό (εξάλλου φέτος κάτω από την Ίντερ, που ξέφυγε, έγινε o… κακός χαμός για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια).

Σε συνδυασμό, λοιπόν, με το επιθετικό τρόπο παιχνιδιού τους, οι ιταλικές ομάδες έχουν επανέλθει δυναμικά σε συλλογικό προσκήνιο.

Μόλις πέρυσι και οι τρεις ευρωπαϊκοί τελικοί είχαν έναν εκπρόσωπο της γειτονικής χώρας. Ωστόσο, κανένας εξ αυτών δεν ήπιε νερό από τη πηγή που έφτασε. Ούτε η Ίντερ στο Champions League, ούτε η Ρόμα στο Europa League, ούτε η Φιορεντίνα στο Europa Conference League.

Italian clubs went 0-3 in European finals this season ?? pic.twitter.com/adtB0coYWk

— ESPN FC (@ESPNFC) June 10, 2023

Λέτε να είναι η Ατάλαντα εκείνη που θα εξαργυρώσει με μια κατάκτηση την εντυπωσιακή (επ)άνοδο του ιταλικού ποδοσφαίρου;

Οι λόγοι για να θέλει κάποιος να το κατακτήσει η Μπάγερ Λεβερκούζεν:

1. Για να… τριτώσει το καλό

Για να ολοκληρωθεί με τον καλύτερο τρόπο το υπέροχο ποδοσφαιρικό παραμύθι της φετινής Μπάγερ Λεβερκούζεν.

Βέβαια, μόνο σε… μάγια δεν παραπέμπουν τα όσα έχει καταφέρει η τρομερή ομάδα που έχει φτιάξει ο Τσάμπι Αλόνσο. Ένα σύνολο που ο Βάσκος τεχνικός έχει αρχίσει να δουλεύει από την περασμένη σεζόν. Εμφύσησε την τακτική του, εκείνο έδεσε και… διέπρεψε. Άμεσα και εντυπωσιακά θα πει κανείς, δεδομένου και του μεγέθους των αποτελεσμάτων.

Η δύσκολη αρχή έγινε εντός συνόρων. Από μόνη της η εκθρόνιση της Μπάγερ Μονάχου θα αρκούσε. Ωστόσο, οι «ασπιρίνες» δεν… αρκέστηκαν σ' αυτό. Όχι μόνο, λοιπόν, έβαλαν το χεράκι τους για να τερματίσουν οι Βαυαροί στην 3η θέση -κάτι που είχε να τους συμβεί 13 χρόνια- αλλά τελικά ανέβηκαν και οι ίδιοι στον θρόνο: Για πρώτη φορά στην ιστορία τους και μάλιστα αήττητοι, όντας η πρώτη ομάδα που κατακτά την Bundesliga δίχως να χάσει σε ούτε ένα παιχνίδι!

Παράλληλα, βρίσκονται και στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας, όπου το Σάββατο (25/5) αποτελούν ισχυρό φαβορί απέναντι στην Καϊζερσλάουτερν της 2ης κατηγορίας.

Τρεις μέρες νωρίτερα είναι ο τελικός του Δουβλίνου. Και το «θέλω» της Λεβερκούζεν, φαίνεται πως αγγίζει πολλούς ανά την Ευρώπη (σίγουρα όχι τους φίλους της Αταλάντα), που επιθυμούν να δουν να ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο το ωραίο αυτό ποδοσφαιρικό story: Με αήττητο τρεμπλ! Μέχρι στιγμής το φετινό κοντέρ γράφει 42 νίκες και 9 ισοπαλίες...

Μια ομάδα που αρνείται να χάσει. Όποιο κι αν είναι το σκορ, όσος χρόνος κι αν απομένει. Ας κρατήσουμε αυτό το ενδεχόμενο δραματικού φινάλε και για τον τελικό με την Αταλάντα. Γιατί όχι, τόσες φορές συνέβη στους αγώνες της φέτος. Κυρίως, βέβαια, με την ίδια να χαμογελά στο τέλος.



2. Για τον ωραίο τύπο με το… μαγικό ραβδί

Υπογραμμίστηκε και παραπάνω. Μόνο για περίπτωση μαγικού ραβδιού δεν πρόκειται (εξού και τα αποσιωπητικά).

Και ας προσομοιάζει το όλο σκηνικό σε μια… χρυσόσκονη που έχει ρίξει ο Τσάμπι Αλόνσο πάνω από την ομάδα του Λεβερκούζεν.

Ωστόσο, αυτό που έχει ρίξει ο 42χρονος τεχνικός είναι… μπόλικη τακτική. Ένα 3-4-3 σύγχρονο, μοντέρνο και φυσικά απαιτητικό. Οι «ασπιρίνες», όμως, το έχουν αφομοιώσει εξαιρετικά. Ένας σχηματισμός με τα φουλ μπακ -Φρίμπονγκ δεξιά και Γκριμάλντο αριστερά (αμφότεροι χρησιμοποιούνται και σε ρόλο εξτρέμ)- σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Και με την ατομική ποιότητα, βεβαίως, να υπάρχει και να παίζει σημαντικό ρόλο. Με ένα ηγετικό Βιρτς, με παρόν και μέλλον (πόσο ακόμα θα τον βρίσκει στο Λεβερκούζεν μένει να φανεί), χωρίς ωστόσο να παίζει μόνος του. Παρεμπιπτόντας, με τριάδα πίσω αγωνίζεται και η Αταλάντα.

Ο πολύ ωραίος αυτός τύπος -που από τη μία στιγμή στην άλλη αφήνει στην άκρη το σοβαρό του ύφος, για να πανηγυρίσει μαζί με τους οπαδούς- κατάφερε το δύσκολο και μάλιστα στο... άψε-σβήσε: Να στρέψει από το ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας τα βλέμματα πάνω του -και το σημαντικότερο- με το «σπαθί» του.

Δεν το καταφέρνουν εύκολα οι υπερπετυχημένοι στο υψηλό επίπεδο ποδοσφαιριστές που κάνουν αυτήν τη μετάβαση. Κάθε άλλο. Ακόμα και να μην συνεχίσει και την επόμενη σεζόν στα ίδια επίπεδα η Λεβερκούζεν, φαίνεται ότι πρόκειται για περίπτωση προπονητή που έχει όλες τις προϋποθέσεις να απασχολεί για χρόνια τα ευρωπαϊκά ποδοσφαικά δρώμενα.

Πέρα από τα πολύ μεγάλα brand names που τον… λιγουρεύονται και τα οποία άφησε με την όρεξη (καθώς θα συνεχίσει και την επόμενη σεζόν στο γερμανικό κλαμπ), έχει κερδίσει και το ευρύ κοινό (γενικότερα, όχι μόνο της ομάδας του). Οπότε είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν να δουν τον Βάσκο να επιβραβεύεται και με το τρόπαιο του Europa League.

Έχει βάλει τη σφραγίδα του για να μετατραπεί από… Neverkusen σε Neverlusen.

Θα την οδηγήσει και στο -αναπόφευκτα αήττητο- τρεμπλ; Είτε το καταφέρει είτε όχι, είναι ήδη πρώτος μάγκας!



Υ.Γ.: Μπορούμε να βρούμε πολλούς λόγους ακόμα. Ωστόσο, στο φινάλε-φινάλε, υπάρχει ένας μεγάλος κοινός και για τις δύο φιναλίστ: Είναι ομάδες πολύ ωραίες στο μάτι!