Η Δυναμό Κιέβου, ένα επιθετικό δίδυμο φωτιά και ένας μαέστρος στον πάγκο της

Η ιστορία του περίφημου παιχνιδιού κόντρα τον Παναθηναϊκό, με τις διαβόητες πλέον γούνες του διαιτητή Νιέτο, ήταν μόνο ένα μικρό κομμάτι του παζλ της Δυναμό Κιέβου της δεκαετίας του '90. Μιας ομάδας την οποία ο «δάσκαλος» Βαλερί Λομπανόφσκι ανέστησε για τρίτη φορά στην καριέρα του και την έφερε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό επίκεντρο, ακόμα κι όταν δεν είχε για αιχμή του δόρατος τον Αντρέι Σεβτσένκο.

Πάμε να κάνουμε ένα πολύ ωραίο ταξίδι στα 90’s. Θυμάσαι μια ομάδα, που λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας, με ένα απόλυτα γηγενές ρόστερ, κατέβαζε τα μούτρα του ενός μεγαθηρίου πίσω από το άλλο;

Η Δυναμό Κιέβου, είχε ζήσει δύο διαδοχικές αποτυχίες το 1995 και το 1996. Η πρώτη περίπτωση, αφορούσε στις κατηγορίες δωροδοκίας στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, που είχαν ως συνέπεια τον εξοβελισμό της από τη φάση των ομίλων.

Η δεύτερη αφορούσε σε έναν αγωνιστικό αποκλεισμό, ολίγον βαρύ σε σκορ, από τη Ραπίντ Βιέννης.

Όταν κάτι το παίρνει και το σηκώνει ο αέρας, αναζητείται κάτι με ειδικό βάρος και εκτόπισμα, οπότε όσο κι αν ο Γιόζεφ Σάμπο έφυγε σαν αποδιοπομπαίος τράγος, η διαδοχή του στο πρόσωπο του τεράστιου Βαλερί Λομπανόφσκι ήταν η προφανής επιλογή.

Στην 3η του θητεία στο σύλλογο, το τοτέμ του σοβιετικού και κατόπιν του ουκρανικού ποδοσφαίρου, άφησε ένα χνάρι που σχεδόν 3 δεκαετίες μετά δεν έχει σβηστεί.

Η Δυναμό Κιέβου, για δύο σεζόν στο Champions League παίζει μπαλάρα και με κυνισμό άγριου θηρίου, τσακίζει κάθε τρεις και λίγο το πάμπλουτο κατεστημένο της διοργάνωσης.

Με τη μοίρα να φέρνει δίπλα δίπλα το δίδυμο Ρεμπρόφ-Σεβτσένκο, τα αντίπαλα δίχτυα ταΐζονται με ραμμένο δέρμα χωρίς κανέναν οίκτο. Η κλάσεις τους δεν έμπαιναν ούτε για αστείο σε σύγκριση, όμως το μεγαλείο του δεύτερου έκανε και τον πρώτο να λάμπει.

Στη φάση των ομίλων τη σεζόν 1997-98, η Μπαρτσελόνα μαζεύει 7 γκολάκια στο σύνολο, 3 στο Κίεβο και άλλα 4 (!!!) στη Βαρκελώνη. Η PSV του Σταμ και του Κοκού περνά επίσης δύσκολα, ενώ μόνο η Νιούκαστλ του Νταλγκλίς, με Τιμούρ Κετσπάγια στο ρόστερ την οδηγεί στη μόνη ήττα στον όμιλο. Φυσικά η Διναμό περνά ως πρώτη, όμως στα νοκ-άουτ η Γιουβέντους του Ζιντάν δεν σηκώνει και πολλές πλάκες.

Την επόμενη σεζόν, πωλείται ακόμα πιο ατόφια τρέλα. Σε ένα γκρουπ παρέα με Λανς, Άρσεναλ και Παναθηναϊκό, μαζεύει για δεύτερη σερί φορά 11 βαθμούς και περνά πρώτη στα νοκ-άουτ, αφού έχει χάσει μόνο στην Αθήνα, από τα γκολ του Μίκλαντ και του Νίκου Λυμπερόπουλου. Το ματς είχε γίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια, λόγω της συναυλίας των Rolling Stones στο ΟΑΚΑ.

Όταν η αμείλικτη κληρωτίδα ορίζει το Διναμό - Ρεάλ Μαδρίτης, ουδείς μπορεί να φανταστεί την πρόκριση των Ουκρανών. Ήταν μια στιγμή αλησμόνητη για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, σε ένα Champions League άλλης εποχής. Στους ημιτελικούς η Μπάγερν, αποκλείει την αρμάδα του Λόμπα με 4-3 στο σύνολο δύο αγώνων.

Ο Λομπανόφσκι ήταν ένας κλασικός παλαιο σοβιετικός άνθρωπος του αθλητισμού, με φοβερή σκέψη, καινοτομία και πειθαρχία. Υπήρξε ένας πολύ σπουδαίος προπονητής και ότι άφησε υπάρχει ακόμα στο προσκήνιο, αφού πιθανώς να ήταν εκείνος ο πραγματικός σταρ της ομάδας.

Το πιάτο του Κιέβου, σερβίρεται από τον Γιάννη Τσαούση και τον Κώστα Βαϊμάκη, στο νέο επεισόδιο El Sombrero Podcasts, στο Spotify της Stoiximan!