Ένας «γκουρού» της Eurovision μιλάει για όλα στο sport-fm.gr

Θα κάνει την έκπληξη η Αμάντα φέτος στο Τορίνο και θα κερδίσουμε τη Eurovision, όπως συνέβη το 2005 με την Έλενα Παπαρίζου στο Κίεβο;

Τι έφταιξε και η Κύπρος δεν τα κατάφερε με την Ανδρομάχη και αποκλείστηκε στον δεύτερο ημιτελικό;

Γιατί επέλεξε την Αμάντα και όχι τον Good Job Nicky η ΕΡΤ και ποια η λογική που έχει η δημόσια τηλεόραση σχετικά με τους καλλιτέχνες που επιλέγονται να μας εκπροσωπήσουν στον μουσικό θεσμό;

Όλα αυτά συζητήσαμε για λογαριασμό του sport-fm.gr με τον Αντώνη Καρατζίκο, γνωστό DJ, ραδιοφωνικό παραγωγό και πρώην πρόεδρο του OGAE International (διεθνής οργανισμός που αποτελείται από ένα δίκτυο 42 ενώσεων φίλων του Διαγωνισμού), που μετράει χιλιόμετρα στον διαγωνισμό που λατρεύουμε ως έθνος να ασχολούμαστε, άλλοτε με μεγαλύτερο και άλλοτε με λιγότερο ενδιαφέρον.



Αρχικά με τον Αντώνη μιλήσαμε για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και συνεχίζουν να έχουν οι Ιταλοί στη διοργάνωση του διαγωνισμού στο Τορίνο: «Από τη στιγμή που κέρδισαν οι Maneskin, ξέραμε ότι τον διαγωνισμό θα τον διοργανώσει η Ιταλία. Η Ιταλία στην προηγούμενη διοργάνωση, το 1991 στη Ρώμη, ήταν πολύ προβληματική σε πολλά επίπεδα ως διοργανώτρια χώρα. Η ανησυχία που δημιουργήθηκε στους περισσότερους ήταν αν θα τα καταφέρουν ή όχι. Φυσικά, τα 31 χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ των δύο διοργανώσεων είναι ένα πολύ μεγάλο διάστημα και ξέρουμε ότι η Rai στη διοργάνωση του τοπικού διαγωνισμού, του Σαν Ρέμο, είναι πολύ επιτυχημένη.



Ακολουθεί μία συνταγή που ξέρει πάρα πολύ καλά. Αυτό βέβαια συνέβαινε και το 1991. Η ανησυχία ήταν αν θα μπορέσουν να τα καταφέρουν. Η αλήθεια είναι ότι βγήκαν αληθινοί. Δεν είναι πολύ καλή η διοργάνωσή τους γενικά. Έχει πάρα πολλά προβλήματα… Θεωρώ ότι η σκηνή της Eurovision είναι σίγουρα ένα από τα μελανά σημεία των Ιταλών και δεν μου κάνει εντύπωση ό,τι και αν ακούσω. Υπάρχουν προβλήματα με τους δημοσιογράφους στο press center, το ίντερνετ είναι πάρα πολύ αργό και δεν μπορούν να ανεβάσουν γρήγορα τα βίντεο. Όσο περνούσε ο καιρός αυτό γινόταν πιο έντονο».

Στη συνέχεια, κλήθηκε να απαντήσει για τον λόγο για τον οποίο αποκλείστηκε η Κύπρος με την Ανδρομάχη και το «Έλα» στον δεύτερο ημιτελικό, κάτι που για ορισμένους αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη: «Είναι διαφορετική η διαδικασία της ηχογράφησης ενός τραγουδιού από τραγουδιστές που ξέρουμε και αγαπάμε και διαφορετική η σκηνή της Eurovision. Ακόμα και αν έχουμε ακούσει έναν τραγουδιστή επαλειμμένα στα λάιβ του και να είναι πάρα πολύ καλός, στη σκηνή της Eurovision οι τραγουδιστές δέχονται μεγάλη πίεση, η οποία πέρα από τη δική τους απόδοση που είναι μία λαιμητόμος (θα σου βγει – δεν θα σου βγει). Δεν έχει να κάνει με εσένα, έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Κάποιος από την ομάδα να είναι αδύναμος κρίκος, αμέσως εκθέτει και εσένα.



Δεν αμφιβάλω για τις φωνητικές δυνατότητες της Ανδρομάχης, αλλά ένας άνθρωπος που δεν έχει τις φωνητικές δυνατότητες δύσκολα θα τον εμπιστευτεί μία εταιρία και θα κάνει τραγούδια. Το σύνολο της εμφάνισης ήταν κακοφροντισμένο από πάρα πολλές απόψεις. Αυτό έχει να κάνει με πάρα πολλά πράγματα. Είδαμε από την αρχή της σεζόν, που επίσημα ξεκινάει από τον Σεπτέμβριο της περασμένης χρονιάς, οι πληροφορίες για την Κύπρο έλεγαν ότι υπάρχει ένα τραγούδι του Μιχάλη Χατζηγιάννη στα χέρια του ΡΙΚ και έψαχναν τον καλλιτέχνη που θα το ερμηνεύσει. Ακούγαμε πολύ καιρό για αυτό το τραγούδι, όμως δεν έβρισκε ερμηνευτή και αυτό πήγε πίσω τις ετοιμασίες της κυπριακής αποστολής.



Ξαφνικά βρέθηκε ένα τραγούδι, το εν λόγω “Έλα” που υπογράφουν 12 διαφορετικοί δημιουργοί και αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών στην ιστορία του διαγωνισμού. Δεν έχει γίνει ξανά αυτό. Μεταξύ αυτών ήταν ο Άλεξ Παπακωνσταντίνου που συνεργάζεται τα τελευταία χρόνια με την Κύπρο για τον διαγωνισμό. Περνούσε ο καιρός και δεν μπορούσαν να βρουν κάτι και προέκυψε η επιλογή της Ανδρομάχης. Τις προηγούμενες χρονιές η Κύπρος ξεκινούσε πρώτα με τον καλλιτέχνη που θα την εκπροσωπούσε και τώρα συνέβη το αντίθετο. Μπορεί αυτό να κόστισε στη συμμετοχή. Το τραγούδι να μην βρήκε τον καλλιτέχνη που έπρεπε.

Τα τραγούδια που γράφονται για τους καλλιτέχνες, συνήθως γράφονται κατά παραγγελία. Το τραγούδι ήταν έτσι γραμμένο. Αν η Ανδρομάχη δεν μπορούσε να το ερμηνεύσει ή μέρος από αυτό, όπως στο τέλος που είναι η κορώνα, δεν θα έβγαινε καλά. Είδες και εσύ φάλτσαρε σε αρκετά σημεία. Η σκηνική της παρουσία ήταν αρκετά αμήχανη. Της Ανδρομάχης μπορούμε να της χρεώσουμε ότι σε κάποια σημεία στόναρε και σε άλλα σημεία ήταν αρκετά αγχωμένη, δεν χαμογελούσε, και προσπαθούσε να είναι αρκετά συγκεντρωμένη. Πέρα από τον εαυτό σου, εκπροσωπείς και μία χώρα και είναι τεράστιο βάρος. Μπορεί η Κύπρος να μην είναι η χώρα της Ανδρομάχης, αλλά δεν είναι παίξε-γέλασε. Μπορεί να είμαστε δύο διαφορετικές χώρες με την Κύπρο, αλλά είμαστε ένα έθνος.



Η Πάνικ μπήκε στο κάδρο την τελευταία στιγμή και το ΡΙΚ ζήτησε τη συνδρομή της. Δεν ξέρω αν δειγματίστηκε το τραγούδι του Χατζηγιάννη στην Πάνικ. Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να σου φάει και δύο μήνες, ένα μεγάλο διάστημα στη διαδικασία της Eurovision. Αν φτάσεις σε αδιέξοδο πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή. Προφανώς απευθύνθηκαν στον Άλεξ Παπακωνσταντίνου, ο οποίος έπρεπε να επιλέξει κάποιο τραγούδι από το συρτάρι του ή να δημιουργήσει ένα νέο τραγούδι σε δέκα-δεκαπέντε μέρες.

Να βρει την ιδέα, το κόνσεπτ, τους συνεργάτες του και να γίνει το ντέμο. Είναι τεράστια η προσπάθεια που πρέπει να γίνει και όταν έρχεται αυτό το αποτέλεσμα είναι τεράστια η απογοήτευση για όλους. Είναι σαν τους αθλητές, που πρέπει να είναι στην καλύτερή τους φάση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που δουλεύουν καθημερινά τέσσερα χρόνια. Έτσι δουλεύουν και αυτά τα παιδιά τέσσερις-πέντε μήνες για αυτή τη στιγμή, στη σκηνή της Eurovision».

Δεν θα μπορούσαμε να μην μιλήσουμε και για τη δική μας εκπρόσωπο, την Αμάντα που συμμετέχει στο διαγωνισμό με το «Die Together» και κουβεντιάσαμε συνολικά για τη συγκεκριμένη συμμετοχή.

«Πέρα από το προσωπικό μας γούστο, πρέπει να στεκόμαστε στα πράγματα αντικειμενικά. Ο περισσότερος κόσμος θέλει να ακούσει αυτό που περιμένει. Δυστυχώς σε έναν τέτοιο διαγωνισμό μερικά γούστα θα πρέπει να πηγαίνουν πίσω. Η Αμάντα, λοιπόν, είναι μία πραγματική καλλιτέχνης και δημιουργός, κάτι που την κάνει πιο ικανή να στηρίξει το δικό της τραγούδι και την συγκεκριμένη προσπάθεια. Ξέρει πολύ καλά τη φωνή της, την ψυχοσύνθεσή της και ερμηνεύει ένα τραγούδι που έχει κάνει κτήμα της και δεν καλείται να παίξει έναν ρόλο, αφού η ίδια το έχει βιώσει και βρήκε τη συνδρομή του Φωκά Ευαγγελινού που κατάλαβε το όραμά της και μπόρεσε να δώσει σάρκα και οστά στην εμφάνισή της επί σκηνής.



Είναι ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα αυτό που βλέπουμε επί σκηνής, αν και τα πλάνα των Ιταλών σκηνοθετών δεν ήταν αυτά που έπρεπε και τώρα έγινε προσπάθεια να διορθωθούν κάποια πράγματα που έχουν ζητηθεί. Αν το δεις όπως το έδειξε από ψηλά, έφυγε μία δεσμίδα φωτός από την Αμάντα και απλώνεται στην οθόνη και η Αμάντα γίνεται "προτζέκτορας" και προβάλλει τις σκέψεις της στη μεγάλη οθόνη. Όταν υπάρχει ένα τρικ που δεν μπορεί να αποδοθεί ακριβώς όπως το έχει φανταστεί ο Φωκάς Ευαγγελινός, τότε πρέπει να γίνει ένα πλάνο εντελώς διαφορετικό και να δείχνει ότι απλώνεται το φως για να αποδοθεί αυτό που θέλει και να αποτυπώσει σκέψεις της Αμάντα.



Υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαν να δείχνουν πιο αληθινά και πιο εντυπωσιακά από αυτά που έχει στο μυαλό του ο Φωκάς. Οπότε η ελληνική αποστολή είναι κοντά στο 80% σε αυτό που θέλει για την εμφάνιση της Αμάντα».

Στη συνέχεια, ο Αντώνης Καρατζίκος απάντησε σε εκείνους που υποστήριξαν ότι έπρεπε να πάει ο Good Job Nicky (γιος του Γιάννη Πάριου) και να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον διαγωνισμό.

«Για την διαδικασία είχα πληροφόρηση για το πώς εξελισσόταν και πως γινόταν. Δεν είχα ακούσει τα τραγούδια, είχα τις ανησυχίες μου μήπως κάποιος από τους διαγωνιζόμενους έχει μέσο και προωθηθεί. Περίμενα όμως να ακούσω τα τραγούδια. Μόνο ο Ηλίας Κόζας, που ξεκινάει την σόλο καριέρα του, δεν έχει κυκλοφορήσει τα τραγούδια που έστειλε στην ΕΡΤ.



Θεωρώ ότι η επιτροπή έκανε σωστή δουλειά και δεν ξέρω γιατί ορισμένοι είχαν διαφορετική άποψη. Για τη σκηνή της Eurovision το τραγούδι του Νικόλα δεν ήταν ένα εύπεπτο τραγούδι. Ήταν ένα καλό τραγούδι, αλλά όχι για την Eurovision. Ο διαγωνισμός είναι ανοικτός για όλους τους Έλληνες και ο καθένας είχε την ευκαιρία να στείλει κάτι. Η Επιτροπή δεν λειτουργεί μόνο με καλλιτεχνικά κριτήρια, αλλά και οικονομικά».

Ένα από τα… απωθημένα του υπογράφοντος ήταν να δει την Ελένη Φουρέιρα να εκπροσωπεί την Ελλάδα στο διαγωνισμό και τώρα περιμένει να συμβεί κάτι αντίστοιχο με την Ζόζεφιν. Γιατί όμως η ΕΡΤ επιλέγει άγνωστους στο ευρύ κοινό καλλιτέχνες αντί να αναθέσει την εκπροσώπηση σε έναν πιο εμπορικό;

«Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με το μέγεθος του καλλιτέχνη. Έχει να κάνει με την ποιότητα της μουσικής του και το πρόσωπο που θέλει να προβάλλει προς τα έξω. Η Φουρέιρα και η Ζόζεφιν εκπροσωπούν ένα πιο εμπορικό κομμάτι. Υποθετικά μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα. Θα σου εμπιστευτώ κάτι, είχα μιλήσει πριν από το 2018 με την Ελένη Φουρέιρα, η οποία είχε παραδεχθεί πως είχε δεχθεί προτάσεις από την ΕΡΤ και τις είχε απορρίψει, επειδή θεωρούσε η Ελένη ότι η Ελλάδα βάλλεται από παντού και λόγω της οικονομικής κρίσης και δεν μας έχουν σε μεγάλη υπόληψη οι Ευρωπαίοι.



Ήθελε να πάει στη Eurovision και να φέρει την πρωτιά για την Ελλάδα, όμως η στιγμή για την Ελλάδα είχε φύγει και ως επιλογή είχε μείνει η Κύπρος. Αρχικά το συγκεκριμένο τραγούδι είχε δοθεί στην Παπαρίζου, η οποία δεν ήθελε να πάει στο διαγωνισμό, και έτσι προέκυψε η Φουρέιρα. Το Fuego ήταν να πάει και για την Ελλάδα. Έτσι είπε το ναι η Φουρέιρα στην Κύπρο και πήγε εκείνη με το συγκεκριμένο τραγούδι στο διαγωνισμό. Δεν είναι όμως δεδομένο ότι η Ελλάδα θα πηγαίνει με πιο ποιοτικούς καλλιτέχνες στους διαγωνισμούς, αφού αν αλλάξει η διοίκηση, ένας διευθυντής σε ένα τμήμα ή να αλλάξει η σκέψη της ΕΡΤ και να φτάσει μία πρόταση με έναν τραγουδιστή όπως η Παπαρίζου ή ο Ρουβάς και να πει ότι αυτός αξίζει και θα τον στείλουμε. Όταν αλλάζουν τα πρόσωπα, αλλάζουν και τα πράγματα. Ο καθένας έχει τη δική του πολιτική, αισθητική και δεν πιστεύω ότι από εδώ και πέρα θα έχουμε αυτή την πολιτική στο διαγωνισμό».

Ο πρώην πρόεδρος του OGAE International κλήθηκε να δώσει τα δικά του φαβορί, αν και η Ουκρανία δείχνει αυτή τη στιγμή η συμμετοχή με τις περισσότερες πιθανότητες να φτάσει στο πολυπόθητο βραβείο.

«Αυτό που συμβαίνει με την Ουκρανία είναι κάτι πρωτόγνωρο. Δεν είναι ότι έχουμε ένα σημείο αναφοράς στο παρελθόν, που να μας υποδεικνύει πώς αντιδρούν οι επιτροπές και ο κόσμος. Περιμένουμε να το δούμε και αυτό. Οι στοιχηματικές έχουν αντιδράσει έτσι για τους δικούς τους λόγους. Δεν έχει να κάνει με το τραγούδι, έχει να κάνει με την κατάσταση. Οι στοιχηματικές μπορεί να σκέφτηκαν ότι αν είχαν πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό στην Ουκρανία θα έχαναν πάρα πολλά χρήματα, λόγω της συναισθηματικής φόρτισης του κόσμου που θα στοιχημάτιζε στην Ουκρανία και θα έβαζε 100€ για να πάρει 3000€.



Έχουν χαμηλώσει την απόδοση, έτσι για να μην βγάζεις λεφτά. Είναι μία κίνηση που έχουν κάνει οι μπούκερς για να προφυλάξουν τον εαυτό τους και τα γραφεία τους. Αυτό είναι το ένα ενδεχόμενο, γιατί οι αποδόσεις του τραγουδιού πέφτουν επειδή ο κόσμος στοιχηματίζει σαν τρελός στην Ουκρανία. Ο κόσμος περιμένει να στοιχηματίσει την τελευταία στιγμή. Περιμένει να δει τους δύο ημιτελικούς. Οι περισσότεροι επικοινωνούν τις τελευταίες μέρες και όχι δύο ή τρεις μήνες πριν που ήδη προηγείται η Ουκρανία. Είναι ένα παιχνίδι των στοιχηματικών εταιριών για να προφυλαχθούν.

Από εκεί και πέρα, βλέπω πολύ ψηλά τη Σουηδία. Νομίζω ότι είναι τραγούδι και μία εμφάνιση που μπορεί να γοητεύσει πολύ κόσμο. Ίσως η Ισπανία γοητεύσει κάποιους που τους αρέσουν πιο παλιοί ήχοι, που είχαν μέσα το σόου και να μην αισθανθούν ότι η εμφάνιση της Ισπανίδας ήταν χυδαία, γιατί είδαμε ότι αρκετά τραγούδια που είχαν τέτοια στοιχεία απέτυχαν να περάσουν στο διαγωνισμό. Ξεκάθαρα είναι αντιγραφή της Φουρέιρα. Ακόμα και το πρόσωπό της έχει αρχίσει να μοιάζει με την Ελένη.

Για το Ηνωμένο Βασίλειο, που λένε ότι είναι πολύ καλό και είναι δεύτερο στα στοιχήματα, έχει μία υπερβολική τάση που θα παίξει ρόλο το κοινό, όπου είχε 0 στις επιτροπές και τους τηλεθεατές. Δεν μπορεί να αλλάξει από τη μία στιγμή στην άλλη. Δεν μπορεί μία χώρα που τη μία χρονιά είναι στις τελευταίες θέσεις, να πάει για την πρωτιά. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει το Ηνωμένο Βασιλείο και η Ισπανία, είναι δύο χώρες που στο μυαλό του κόσμου δεν έχουν δώσει τόσα πολλά για τον διαγωνισμό και στο τέλος θα το πληρώσουν.



Πολύ εντυπωσιακή ως εμφάνιση και μήνυμα είναι εκείνη της Αυστραλίας. Για την Πολωνία δεν είμαι πάρα πολύ σίγουρος, αν και κάτι μου κλοτσάει στην εμφάνισή της. Η Σερβία ήταν αυτό που έλεγα εγώ από την αρχή είναι το πιο μυστήριο. Θα σκοράρει πάρα πολύ ψηλά και θα είναι στη δεκάδα, αλλά δεν είναι τραγούδι βραβείου. Είναι επίσης ένα τραγούδι που περνάει ένα μήνυμα και αυτό μεταφράζεται και στον κόσμο που παρακολουθεί, κάτι που βοηθάει ως συμμετοχή η συγκεκριμένη κίνηση».

Καταλήγοντας, ο Αντώνης Καρατζίκος μίλησε για τις πιθανότητες της Ελλάδας: «Για να έχουμε ελπίδες να βρεθούμε πάρα πολύ ψηλά, να φτάσει όλη η εμφάνιση και η Αμάντα στο 100% των δυνατοτήτων της, η Αμάντα να είναι στα καλύτερά της, να δώσει την καλύτερη ερμηνεία και να ανατρέψουμε τον ανταγωνισμό που είναι πολύ μεγάλος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια».