To Broken Sword επιστρέφει με το The Serpent's Curse

Η Revolution Software, η ομάδα του αγαπητού στις τάξεις των adventurers Charles Cecil, πέτυχε στο σχετικό campaign και προς μεγάλη χαρά των φίλων του franchise δημιούργησε το Broken Sword 5: The Serpent's Curse. Η υπόσχεση ήταν η αναμενόμενη: ένα Broken Sword "από τα παλιά", αυτά με τα σχεδιασμένα στο χέρι γραφικά και τους παλιάς σχολής γρίφους. Για λόγους σχετικούς με την ανάπτυξη και τη χρηματοδότηση, ο τίτλος κυκλοφόρησε σε δύο μέρη, με το πρώτο να βγαίνει στην αγορά στις αρχές Δεκεμβρίου και το δεύτερο, καθυστερημένα, στα μέσα Απριλίου.

Το Enternity, πιστό στην πρακτική του να παρουσιάζει και να κρίνει ολοκληρωμένα προϊόντα (πλην της εξαίρεσης του Broken Age, για ευρύτερους λόγους) έκανε υπομονή και είναι στην ευχάριστη θέση να έχει πλήρη εικόνα για το επόμενο μέλος του πολύ αγαπητού franchise. Broken Sword 5: The Serpent's Curse Image 01 Το σκηνικό είναι το σύγχρονο Παρίσι, όπου οι παλιοί γνώριμοι με την ιδιαίτερη χημεία George Stobbard και Nico Collard ξανασυναντιούνται στα πλαίσια μιας έκθεσης ζωγραφικής. Η πάντα δροσερή γαλλίδα Nico γράφει ένα άρθρο στην εφημερίδα της και ο πάντα φλώρος Αμερικανός George εργάζεται στην εταιρία φύλαξης της έκθεσης. Όλα ανατρέπονται όμως όταν ένας άγνωστος εισβάλει στο χώρο, πυροβολεί θανάσιμα το γκαλερίστα και διαφεύγει με έναν πίνακα που περιέχει σαφείς αιρετικές αναφορές. Από αυτό το σημείο ξεκινά ένα κουβάρι που θα οδηγήσει τους δύο ήρωες σε διάφορες παρισινές γειτονιές, στο βροχερό Λονδίνο, στην καταλανική εξοχή και στη Μέση Ανατολή.

Και, όπως αναμενόταν, η κεντρική ιδέα είναι μια αρχαία ιστορική και θρησκευτική συνομωσία "που ανατρέπει όλα όσα θεωρούσαμε σαν αληθινά". Κάπου εδώ αρχίζει και φαίνεται το κύριο συζητήσιμο χαρακτηριστικό του τίτλου: το Broken Sword 5 περισσότερο αντιγράφει τον εαυτό του παρά προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Ό,τι θα περίμενε ο φίλος της σειράς είναι εδώ, αναγνωρίσιμο και δοσμένο με φροντίδα: πλειάδα παλιών γνωρίμων (ο Hector Laine, οι Henderson, η... κατσίκα - κι εδώ κατσίκα;;;), ένα μυστηριώδες μυστήριο βασισμένο στην παράδοση των Γνωστικών και την καταδίωξή τους σαν αιρετικούς, γραφικές τοποθεσίες - τουριστικές καρτ ποστάλ συνοδευόμενες από τα αντίστοιχα κλισέ (κλασσικό παράδειγμα ο γάλλος σερβιτόρος - φιλόσοφος που πετά επαναστατικά τσιτάτα της οκάς), και ασφαλώς οι δύο πρωταγωνιστές που είναι ίδιοι κι απαράλλαχτοι με το παρελθόν. Το κύριο ατού του τίτλου είναι, εκούσια ή ακούσια, η νοσταλγία, και αυτό φαίνεται έντονα σε κάθε του πλευρά. Πέραν αυτού όμως, πολύ λίγα πράγματα.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ.