The Order: 1886, το νέο κινηματογραφικό video game του PS4

Όσοι από εμάς έτυχε να έχουμε την εμπειρία μιας εποχής όπου τo άγιο δισκοπότηρο των videogames ήταν οι κινηματογραφικές τους φιλοδοξίες, θα είναι πιθανώς χαραγμένες στη μνήμη μας οι στιγμές που περάσαμε με το Dragon’s Lair και το Space Ace της Cinematronics, το Wings, το TV Sports Basketball ή το It Came From The Desert της Cinemaware. Η αίσθηση ότι μεταφερόμαστε σε έναν κινηματογραφικό κόσμο, όπου είμαστε πρωταγωνιστές και όχι απλώς θεατές, ασκούσε εκείνη την εποχή μια γοητεία του μέλλοντος, αν θέλετε, καθώς η κονσόλα ή ο υπολογιστής που είχε τη δυνατότητα να μας προσφέρει αυτή την φαντασιακή απόδραση είχε, πάντα, μια σφραγίδα από μια ανεξερεύνητη, μακρινή τεχνολογία. Η πραγματικότητα, φυσικά, κατέληξε να είναι κάπως διαφορετική.

Όχι απαραίτητα επειδή τα videogames σταμάτησαν να κοιτάζουν προς τον κινηματογράφο υπνωτισμένα, ακόμα το κάνουν, αλλά επειδή αντί να χρησιμοποιούν τα όπλα μιας άλλης τέχνης ξεκίνησαν, σιγά σιγά, να χρησιμοποιούν τα δικά τους, με πρώτο και καλύτερο το gameplay. Όσο και να νομίζουν κάποιοι ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας -και ιδίως αυτής των γραφικών- είναι ο πρωταρχικός λόγος για τη σύγχρονη κινηματογραφικότητα των videogames, πλανώνται οικτρά. Είναι η δυνατότητα του είδους να προωθεί την κινηματογραφία μέσω του gameplay και όχι το ανάποδο που έχει ανοίξει νέους δρόμους στη ψηφιακή αυτή μορφή έκφρασης.



Υπό αυτή την άποψη το The Order: 1886 είναι μια αποτυχία. Η Ready At Dawn προσπαθεί τόσο σκληρά να εφαρμόσει λείες ευθείες επάνω στα κακοτράχαλα μονοπάτια που ακολουθεί συνήθως το gameplay όπως το ξέρουμε, με αποτέλεσμα να αγγίζει τα όρια της άκρατης επιβολής. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πως η ομάδα ανάπτυξης έπεσε άξαφνα από τον ουρανό, έχοντας παραλείψει να διαβάσει έστω τις επικεφαλίδες από την πολύτομη ιστορία του σχεδιασμού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στον περιορισμό που αισθάνεται ο παίκτης. Αυτός ο περιορισμός, π.χ., δεν ακολουθεί έναν σχετικά αποδεκτό σχεδιασμό όπως στο Uncharted, όπου ο παίκτης έχει ελευθερία όταν παίρνει τα ηνία από το σκηνοθέτη.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ.