The show must go on!

Σαν σήμερα, 24 Νοεμβρίου 1991, ο κόσμος της τέχνης αποχαιρετά έναν μεγάλο frontman, μια σπουδαία φωνή, έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Τέτοιος ήταν ο Φρέντι Μέρκιουρι. Το χαρακτηριστικό του μέταλλο σε συνδυασμό με τον ήχο των Queen ήταν ο λόγος να παραμείνουν «ζωντανοί» έως και σήμερα, μέσα από την δουλειά τους. Η κληρονομιά που άφησε πίσω του έχει αξία ανεκτίμητη αλλά… the show must go on!

Το πραγματικό όνομα του Μέρκιουρι ήταν Φαρόκ Μπουλσάρα. Γεννημένος στην Ζανζιβάρη στις 5 Σεπτεμβρίου 1946, καρπός του έρωτα των Bomi και Jer Bulsara, οι οποίοι κατάγονται από την Ινδία, απέκτησε το παρατσούκλι «Φρέντι» όταν βρίσκεται στο St. Peter’s School της Ινδίας.

Το ταλέντο του τον ξεχώρισε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα και ο διευθυντής του σχολείου πρότεινε στους γονείς ο νεαρός Μέρκιουρι να ξεκινήσει μαθήματα πιάνου. Εκείνοι συμφωνούν και ο Μέρκιουρι παίρνει μέρος στο πενταμελές συγκρότημα «The Hectics», και εκεί κάνει τις πρώτες του εμφανίσεις μπροστά σε κοινό.

Το 1964, ο Μέρκιουρι και η οικογένειά του μετακομίζουν στη Ζανζιβάρη αλλά τελικά αναγκάζονται να εγκατασταθούν στο Λονδίνο, εξαιτίας της βίαιης επανάστασης που ξεσπά κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης. Ο Μέρκιουρι ολοκληρώνει τις σπουδές του στη γραφιστική στο Ealing College of Art ενώ παράλληλα κάνει τα πρώτα του μουσικά βήματα. Μέσω του συμφοιτητή του, Tim Staffell, έρχεται σε επαφή με το συγκρότημα Smile, το οποίο απαρτίζουν, εκτός από τον Staffell (τραγούδι), οι Μπράιαν Μέι (κιθάρα) και Ρότζερ Τέιλορ (ντραμς).

Το 1969, ο Μέρκιουρι κάνει… μεταγραφή στο συγκρότημα «Ibex», το οποίο μετονομάζεται σε Wreckage λίγους μήνες αργότερα ενώ το 1970 κάνει μερικές εμφανίσεις ως τραγουδιστής των «Sour Milk Sea».

Μετά τη διάλυση των Smile, τον Απρίλιο του 1970, οι Μπράιαν Μέι, Ρότζερ Τέιλορ και Φρέντι Μέρκιουρι ιδρύουν τους «Queen», όνομα που εμπνέεται ο ίδιος ο Μέρκιουρι. Λίγο μετά από την ίδρυση του συγκροτήματος, κι ενόσω ο Φρέντι ακόμη χρησιμοποιεί το πραγματικό του επώνυμο, υιοθετεί το καλλιτεχνικό «Μέρκιουρι», το ρωμαϊκό αντίστοιχο του αγγελιοφόρου των θεών των αρχαίων Ελλήνων, Ερμή. Τον επόμενο χρόνο οι Queen αποκτούν το τελευταίο τους μέλος, τον μπασίστα Τζον Ντίκον.

Το πρώτο τους άλμπουμ φέρει το όνομα της μπάντας και κυκλοφορεί το 1973, χωρίς όμως να προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό. Ομοίως, και τα «Queen II» και «Sheer heart attack» που ακολουθούν.

Λίγο πριν από την κυκλοφορία του «A night at the opera», οι Queen εμπιστεύονται ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι στον φίλο τους και γνωστό ραδιοφωνικό παραγωγό, Kenny Everett. Το κομμάτι τον εντυπωσιάζει και μέσα από την ραδιοφωνική του εκπομπή έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Σύντομα, ήταν πολλοί οι ακροατές που έψαχναν να βρουν το τραγούδι αλλά αυτό δεν είχε διατεθεί ακόμα προς πώληση. Το κομμάτι αυτό είναι το «Bohemian Rhapsody». To άλμπουμ γνωρίζει τρελή επιτυχία και βρίσκεται στο Νο 1 των charts της Αγγλίας για εννέα συνεχόμενες εβδομάδες, το 1975.



Το «Bohemian Rhapsody» ανακηρύσσεται σε «Τραγούδι της Χιλιετίας» από το το Guiness Book of Records ενώ για την προώθησή δημιουργείται το πρώτο στην ιστορία σκηνοθετημένο βίντεοκλιπ. Οι Queen πλέον βρίσκονται στην κορυφή του μουσικού στερεώματος.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας των ‘70s ηχογραφούν τα άλμπουμ «Jazz» και «The game». Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κυκλοφορεί το «Hot space» και τέσσερα χρόνια αργότερα γράφουν το σάουντρακ για την ταινία «Flash Gordon» ενώ έπειτα έρχεται το άλμπουμ «Τhe works» από το οποίο ξεχωρίζουν τα «I want to break free» και «Hammer to fall».



Το 1985, οι Queen, πλαισιωμένοι από πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, συμμετέχουν στο Live Aid. Εμπνευσμένοι από το κλίμα του Live Aid, μπαίνουν για ακόμη μία φορά στο στούντιο και ολοκληρώνουν το «A kind of magic» το οποίο περιλαμβάνει και soundtracks για την ταινία «Highlander». Η περιοδεία «Magic Tour» σημειώνει τεράστια επιτυχία, με κορυφαία στιγμή τη συναυλία που δίνουν στο στάδιο Γουέμπλεϋ το 1986. Πρόκειται ωστόσο για την τελευταία περιοδεία της μπάντας, ως σύνολο.



Για το επόμενο χρονικό διάστημα οι Queen διαλύονται. Ο Φρέντι Μέρκιουρι κάνει solo δουλειές (Mr Bad Guy) και συνεργάζεται με τη ντίβα της όπερας Μονσερά Καμπαγιέ για το άλμπουμ Barcelona. Το ομότιτλο τραγούδι γίνεται σήμα κατατεθέν των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης το 1992.

Εν τω μεταξύ, έντονη φημολογία θέλει τον Μέρκιουρι να πάσχει από AIDS, ο ίδιος όμως διαψεύδει αυτές τις φήμες. Το 1989, οι Queen επιστρέφουν δυναμικά με το «The miracle». Οι Queen δεν κάνουν καμία περιοδεία για να προωθήσουν το άλμπουμ ενώ ο Μέρκιουρι εμφανίζεται στα video clips αρκετά αδυνατισμένος και με αραιωμένα μαλλιά.

Το 1991 το συγκρότημα μπαίνει ξανά στο στούντιο για την τελευταία του δουλειά με τίτλο «Innuendo». Το διαχρονικό «The show must go on», μάλλον φανερώνει ότι ο Μέρκιουρι αντιλαμβάνεται πως σύντομα δεν θα είναι ανάμεσά μας. Η διαίσθησή του αποδεικνύεται, δυστυχώς, αληθινή.



Στις 23 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ο Φρέντι Μέρκιουρι ανακοινώνει σε δημοσιογράφους που κυριολεκτικά έχουν κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του στο Λονδίνο, ότι πάσχει από AIDS.

Μία ημέρα αργότερα, πεθαίνει.

Το τελευταίο διάστημα της ζωής του, ο Φρέντι είχε συντροφιά τους γονείς του, την πρώην σύντροφό του Mary Austin, και τον Jim Hutton.









Mιχάλης Ηλιού