Ξέμεινα και εγώ στην Αθήνα…

Και να λοιπόν που έφτασε η μέρα που απλά δεν κινείται τίποτα… Ανοίγεις τα μάτια σου κοιτάς το ημερολόγιο και αυτό που βλέπεις είναι 15 Αυγούστου…

Σηκώνεσαι από το κρεβάτι (πάλι μόνος κοιμήθηκες) και αποφασίζεις να ανοίξεις το παράθυρο, να μπει και λίγο φως και συνειδητοποιείς ότι αυτό που βλέπεις δεν είναι το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ενός νησιού που ανοίγεται μπροστά σου, αλλά η 75χρονη κυρά Μαρία (ναι περίεργε πες της χρόνια πολλά), που για ένα περίεργο λόγο καθαρίζει τη βεράντα της.

Ναι αδερφέ μόλις συνειδητοποίησες ότι έχεις ξεμείνει στην Αθήνα τη μέρα που όλοι έχουν φύγει…

Ναι για αυτό το προηγούμενο βράδυ ήπιες ένα μπουκάλι βότκα, για να ξεχάσεις…

Και τώρα τι κάνεις;

Ε είσαι πολύ τυχερός αδερφέ…

Ευτυχώς (για σένα όχι για εμάς) το sport-fm.gr βρίσκεται στις επάλξεις και εδώ μπροστά στα μάτια σου, σου παρουσιάζει τι να κάνεις αυτόν τον Δεκαπενταύγουστο στο κλεινόν άστυ…

Γράφει ο Άλκης Κακολύρης


Διάβασε και πάρε ιδέες:

Πήγαινε παραλία:

Εντάξει μπορεί να μένεις στην Κηφισιά ή στο κέντρο ή τέλος πάντων σε ένα μέρος της Αθήνας που η πλησιέστερη παραλία απέχει 20 χιλιόμετρα. Θυμάσαι που έλεγες πως θα φτάσω στη θάλασσα που θα γίνεται χαμός από την κίνηση; Ε λοιπόν σήμερα οι δρόμοι είναι άδειοι με αποτέλεσμα οι αποστάσεις να μειώνονται κατά τα 3/4 προσφέροντάς σου την ευκαιρία να δεις ότι η πόλη είναι μεγάλη όχι λόγω έκτασης, αλλά λόγω των αυτοκινήτων. Ακόμα και 50αρι παπί να έχεις το πολύ να κάνεις κανένα 20λεπτο να φτάσεις στην παραλία… Οπότε ξεκίνα και καλές βουτιές…

Κάνε βόλτα στο κέντρο:

Ναι κάτι τέτοιο οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου φαντάζει τόσο επώδυνο, όσο και η εξαγωγή φρονιμίτη χωρίς αναισθητικό (καλά υπερβάλουμε και λίγο μέρα που ‘ναι). Ωστόσο, τον Δεκαπενταύγουστο φαντάσου ότι το κέντρο της Αθήνας μοιάζει λίγο με τον στίχο του τραγουδιού που λέει «Έρημη πόλη τα μεσάνυχτα», μόνο που είναι όλη τη μέρα έτσι και όχι μόνο τα μεσάνυχτα. Δες λοιπόν το κέντρο της πόλης σου με άλλο μάτι… Άσε που τα στενά της Πλάκας θα σου δώσουν την αίσθηση ότι είσαι σε νησί τον Σεπτέμβρη… Και μην ξεχνάς ότι μπορεί να πετύχεις και καμιά τουρίστρια…

Κάνε τον ξεναγό:

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου λένε και μάλλον δεν έχουν άδικο… Πάρε λοιπόν των ομμάτιον σου και πιάσε πόστο σε τουριστικά μέρη (Ακρόπολη, παλιά αγορά) και κάνε τον ξεναγό. Όλο και κάποιος τουρίστας θα… ψαρώσει και από εκεί που θα ήσουν μόνος σου αυτή τη μέρα, θα έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις νέους ανθρώπους και να κάνεις και τον tourist guide. Δοκίμασέ το, αλλά μην ζητήσεις λεφτά από τους ανθρώπους, γιατί μεταξύ μας από το μυαλό σου θα τα βγάζεις.

Γίνε ξανά παιδί:

Τώρα θα σκεφτείς τι ακριβώς σημαίνει… Με το δίκιο σου… Λοιπόν η Αθήνα βασικά τον 15αύγουστο μοιάζει λίγο με το σκηνικό από την ταινία «I am Legend» (ναι ρε παιδί μου αυτή με τον Γουίλ Σμιθ και τον σκύλο που ήταν οι μόνοι που είχαν μείνει στον κόσμο), οπότε πάρε ένα φιλαράκι, όλο και κάποιος θα έχει ξεμείνει μαζί σου και θυμηθείτε την παιδική σας ηλικία τότε που τρέχατε μέσα στις γειτονιές και παίζατε… Πάρε λοιπόν μια μπάλα και παίξε ακόμα και στη μέση της Λεωφόρου Βουλιαγμένης… Ειλικρινά κανείς δεν θα σας χαλάσει το παιχνίδι… Δεν κυκλοφορεί κανένας, όμως.

Βγάλε από μέσα σου τον Βιν Ντίζελ:

Βασικά δεν είναι και το πιο ενδεδειγμένο πράγμα να κάνεις και θέλει πολύ προσοχή, ώστε να είσαι ασφαλής… Αλλά είναι αμαρτία οι δρόμοι να είναι άδειοι και εσύ να μην πάρεις το αμάξι, για να ανακαλύψεις ότι ναι φίλε μου, μπορείς να τρέξεις και μέσα στην Αθήνα… Πρόσεχε, όμως και σκέψου και που έχει πάει και η βενζίνη.

Βγες το βράδυ:

Απλά ποιότητα… Είναι τρομερό το γεγονός ότι θα πας σε ένα μαγαζί, θα μπεις άνετα (τεμενάδες θα σου κάνουν), θα κάτσεις χωρίς κάποιος να πέφτει πάνω σου και θα απολαύσεις το ποτό σου (ή τα ποτά σου)… Και μην ξεχνάς ότι μπορεί να γνωρίσεις και κάποια και η 16η Αυγούστου να μην σε βρει μόνο… Φιλική συμβουλή, όμως… Μην τη γνωρίσεις μετά από πολλά ποτά… Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το επόμενο πρωί να νοσταλγήσεις την εικόνα της 75χρονης κυρά Μαρίας…

Πήγαινε εκκλησία:

Ναι ρε άνθρωπε μην σου φαίνεται περίεργο… Είτε το πιστεύεις είτε όχι εκκλησία δεν πηγαίνουμε μόνο το Πάσχα… Πάρε λοιπόν την συμπαθέστατη κυρά Μαρία αγκαζέ και πήγαινε εκκλησία… Άναψε και κανένα κεράκι του χρόνου τέτοια μέρα να είσαι σε κανένα νησάκι…

Πέσε για ύπνο:

Μεταξύ μας τώρα, ωραία όλα τα παραπάνω, αλλά από μόνο του το γεγονός ότι είσαι στην Αθήνα Δεκαπενταύγουστο και το καλοκαίρι πλησιάζει στο τέλος του είναι πραγματικά αρκετό για να σου χαλάσει την διάθεση… Κλείσε τα μάτια σου λοιπόν και συνέχισε τον ύπνο σου (αφού πρώτα ευχηθείς σε αυτούς που γιορτάζουν, μην είσαι και γαϊδούρι)… Μία μέρα είναι θα περάσει… Και άλλωστε το είχε πει και η Σκάρλετ Οχάρα στο «Όσα παίρνει ο άνεμος», αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα…