Παρουσιάζουμε το Star Wars: The Old Republic

Το να κάνει κανείς review σε ένα παιχνίδι που έχει δημιουργηθεί με αρχή, μέση, τέλος και διαθέτει τη τελική μορφή που είχε οραματιστεί η εκάστοτε εταιρία είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και απτό. Τα MMOs, από την άλλη, είναι ζωντανοί οργανισμοί που, πέραν της βάσης τους, εξελίσσονται και μεταλλάσσονται με την πάροδο του χρόνου. Είναι λοιπόν ευνόητο ότι η νέα προσπάθεια της BioWare να μπει δυναμικά στον χώρο των MMOs πρέπει να περάσει από πολλά κόσκινα, διότι πλέον ζούμε σε μια εποχή που τα αθώα λάθη παλαιοτέρων ετών δεν συγχωρούνται.

Και αυτό είναι εν μέρει δίκαιο, διότι η Blizzard μέσα από μια χρόνια διαδικασία trial and error έχει ετοιμάσει μια θεωρητική συνταγή για ένα επιτυχημένο παιχνίδι του είδους, προσπερνώντας πολλούς σκοπέλους στον δρόμο της: Παίρνουμε ένα επιτυχημένο «σύμπαν» ηρώων, ρίχνουμε έναν αχανή κόσμο, ανακατεύουμε dungeons, PvP, gear, classes, races και leveling up μαζί με νέα abilities και talents και το σερβίρουμε με αρκετή συνδρομή, φροντίζοντας οι server να μην πέφτουν από την πολυκοσμία.

Το Star Wars: The Old Republic, με την πρώτη ματιά, όχι μόνο έχει καταφέρει να διαβάσει και να αποκωδικοποιήσει αυτή την συνταγή, αλλά την έχει εξελίξει σε αρκετά σημεία. Μεγαλύτερη προσθήκη από όλες είναι ότι κάθε quest διαθέτει voice acting και ένα υποτυπώδες σύστημα «καλού-κακού» μέσα από τις απαντήσεις που δίνει ο παίκτης, κάτι που αποτελεί σήμα κατατεθέν των παιχνιδιών της BioWare.

Αδιαμφισβήτητα, ο κόπος και η δουλειά που έχει «πέσει» στο The Old Republic μόνο αδιάφορο δεν θα έπρεπε να αφήσει κάποιον λάτρη των MMO και της σχετικής μυθολογίας του George Lucas, αλλά και της ίδιας της BioWare μέσω του KotOR. Τα πράγματα όμως ποτέ δεν είναι άσπρα-μαύρα και ο λόγος είναι καθαρά ανθρώπινος. Πρόσφατο παράδειγμα το Rift, που φάνηκε να είναι μια δυνατή απάντηση στην Blizzard και παρά το ότι διέθετε όλα τα προσόντα ενός πολύ πιο φρέσκου MMORPG σε κάθε τομέα, δεν κατάφερε να αγγίξει την βασιλεία του WoW. Ενός WoW κουρασμένου, σε κάποια σημεία πλέον βαρετού και επαναλαμβανόμενου, με το τελευταίο expansion να έχει αφήσει μια πικρή γεύση στους συνδρομητές της Blizzard.

Έχοντας παίξει για αρκετό καιρό με διάφορους χαρακτήρες και classes στο TOR, τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Από την μια, ο όγκος δουλειάς που έχει γίνει είναι αξιέπαινος και η αίσθηση του να είσαι σε έναν κόσμο που περιστοιχίζεται από Jedi, Sith, Smugglers και Storm Troopers μόνο ασυγκίνητο δεν αφήνει οποιονδήποτε, καθώς οι ταινίες Star Wars είναι ένας ζωντανός θρύλος. Από την άλλη, ενώ τεχνικά σχεδόν όλα λειτουργούν άψογα στους servers και η αρχιτεκτονική του παιχνιδιού είναι κοντά σε αυτήν του WoW, κάποια πράγματα δείχνουν να αποξενώνουν, για την ώρα, μια μερίδα παικτών. Αυτό που παρατηρήσαμε κι εμείς μαζί με πολλούς άλλους είναι η έλλειψη αίσθησης ενός συνεχούς κόσμου. Ενός κόσμου όπου ο παίκτης θα νιώσει «σπίτι» του, ενός μέρους που θα θελήσει να εξερευνήσει και να αλληλεπιδράσει μαζί του. Χρησιμοποιώντας -αναπόφευκτα- και πάλι ως παράδειγμα το World of Warcraft, ο παίκτης που περιπλανιόταν στον Azeroth ένιωθε μια φυσική συνέχεια και ροή περνώντας από πόλεις, βουνά, κοιλάδες, δάση και ηπείρους.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης στο Enternity.gr