Tζεφ Μπρίτζες-Τώρα και με όσκαρ

The Dude abides. Αυτή η φράση έγινε διάσημη μέσα από τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι», την ταινία των αδερφών Κοέν με πρωταγωνιστή τον Τζεφ Μπρίτζες στο ρόλο ενός τεμπέλη Αμερικανού που έγινε σύμβολο για μια ολόκληρη γενιά. 12 χρόνια μετά ο Μπρίτζες δικαιώνεται για την επιμονή του και κατακτά το πρώτο του Όσκαρ. Επιμονή στην καλλιτεχνική πλευρά της ζωής μακριά από σταριλίκια.

Γεννημένος το 1949, ο Μπρίτζες παίζει σε ταινίες από μικρό παιδί. Κάνει το ντεμπούτο του σε μεγάλη παραγωγή το 1970 (Halls of Anger) και μέσα στη δεκαετία του ’70 λαμβάνει δύο υποψηφιότητες για όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου (The Last Picture Show 1971 / Thunderbolt and Lightfoot 1974). Χαρακτηρίζεται από τους πιο προικισμένους ηθοποιούς της γενιάς του αλλά σπάνια στρέφει τα φώτα πάνω του ως πρώτο όνομα.

Εκτός από τον κινηματογράφο καταπιάνεται και με την ζωγραφική και με την φωτογραφία ενώ γράφει και στίχους. Παίζει κιθάρα τραγουδάει και αφιερώνει τη ζωή του στην τέχνη. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, πρωταγωνιστεί στο TRON. Επιστημονική φαντασία στα καλύτερα της με γραφικά που για την εποχή τους θεωρούνται πρωτοποριακά.



Ο Μπρίτζες μετατρέπεται σε καλτ ήρωα. Παραμένει στην επιστημονική φαντασία και το 1984 έρχεται η πρώτη υποψηφιότητα για όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου με το Starman.



Μία από τις καλύτερες ερμηνείες του, που δεν θα του αποφέρει όμως βραβείο (ούτε καν υποψηφιότητα) είναι στο Fearless toy 1993.



Φτάνουμε έτσι στο 1997. Οι αδελφοί Κοέν, με φρέσκια την επιτυχία του Fargo στις αποσκευές τους επιστρέφουν στην κωμωδία και φτιάχνουν μία ταινία που κανένας δεν πήρε χαμπάρι όταν βγήκε στους κινηματογράφους. Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι χαρακτηρίζεται λίγα χρόνια μετά από το rolling stone ως η ταινία μίας ολόκληρής γενιάς. Για ποιο λόγο δεν έγινε επιτυχία όταν πρωτοκυκλοφόρησε; Η απάντηση είναι απλή. Ήταν πολύ μπροστά για την εποχή της. Ο Μπρίτζες μεταμορφώνεται σε «Dude» και από τότε αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πάντα μαζί του.



Όλα κυλούν καλά στη ζωή του Τζεφ Μπρίτζες που κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 2000 (Be Here Now). Οι ρόλοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο και το 2008 εμφανίζεται μέχρι και στο Iron Man παίρνοντας ένα μικρό μερίδιο της παγκόσμιας επιτυχίας του. Το 2009 αφήνει και πάλι τα μακριά μαλλιά που έγραψαν ιστορία στον «Λεμπόφσκι» και μαζί με τον Τζορτζ Κλούνεϊ γίνονται οι «Άντρες που κοιτούσαν επίμονα κατσίκες».

Λίγους μήνες πριν έρχεται ο ρόλος που φτιάχτηκε ειδικά γι αυτόν. To Crazy Heart είναι η ιστορία ενός μουσικού της Κάντρι που πλησιάζει τα 60 και παλεύει με την εξάρτηση από το αλκοόλ. Άφραγκος και μόνος περιφέρεται από πολιτεία σε πολιτεία προσπαθώντας να εξαργυρώσει την επιτυχία των περασμένων δεκαετιών. Ο Μπρίτζες μεταμορφώνεται σε «Μπαντ Μπλέικ» και αυτή τη φορά όχι μόνο είναι υποψήφιος για όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου, το κατακτά κιόλας.



Μπορούμε λοιπόν όλοι μαζί πλέον να σηκώσουμε ένα ποτήρι white Russian στον αέρα και να πιούμε στην υγειά του “Dude”.

Θανάσης Ράλλης