FC: Το κλειστό του ΟΑΚΑ ξανάγινε ελκυστικός προορισμός

Ήταν η τελευταία χρονιά του Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό. Φυσικά εμείς δεν το ξέραμε τότε ότι ήταν η τελευταία, εκείνος όμως προφανώς το γνώριζε. Μάλιστα η συμφωνία για εκείνον τον τελευταίο χρόνο συνεργασίας του με την ομάδα πέρασε μέσα από πολύωρα ραντεβού, διαφωνίες για το μπάτζετ και για διάφορα άλλα θέματα, όπως είχαμε μάθει από το ρεπορτάζ. Τότε λοιπόν, μετά από χίλια κύματα και πολλά βάσανα ο «Ζοτς» συμφώνησε να μείνει για έναν χρόνο, έστω και με μειωμένο μπάτζετ. Αλλά ακριβώς επειδή ήταν μόνο για έναν χρόνο, έφτιαξε και μια ομάδα μιας χρήσης.

Αν θυμάστε, το ρόστερ του Παναθηναϊκού εκείνη τη χρονιά ήταν γεμάτο «κουρασμένα παλικάρια». Γιασικεβίτσιους, Μπατίστ, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης ήταν μερικοί από τους πιο σιτεμένους. Και στα καλοκαιρινά «ψώνια», επιλέχθηκαν όχι παίκτες μικρότερης ηλικίας και ταλαντούχοι, με προοπτικές εξέλιξης, αλλά παίκτες έτοιμοι να μπουν και να παίξουν αν χρειαζόταν. Την ώρα που ο Ολυμπιακός π.χ. έπαιρνε Μάντζαρη, ο Παναθηναϊκός έπαιρνε τον σχεδόν 30χρονο Κυρίτση. Την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε ήδη Παπανικολάου, Σλούκα, Κατσίβελη, ο Παναθηναϊκός πήγε και πήρε τον Πατ Καλάθη. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι όλοι εκείνοι οι πιτσιρικάδες είναι ακόμα στον Ολυμπιακό, βελτιώνονται κάθε χρόνο, έχουν αποκτήσει ρόλο και έχουν ή θα έχουν θέση στην Εθνική, τη στιγμή που στον Παναθηναϊκό φέτος δεν υπάρχει ούτε Κυρίτσης, ούτε Πατ Καλάθης. Είπαμε, ο «Ζοτς» πιθανότατα ήξερε ότι θα έμενε έναν χρόνο αυστηρά και δεν είχε ούτε τα χρονικά περιθώρια ούτε τη διάθεση να «πλάσει» καινούργια ζύμη και να φτιάξει μαγιά για την επόμενη μέρα της ομάδας.

Εκείνη η ομάδα μιας χρήσης που έφτιαξε ο Ομπράντοβιτς μπορεί να μην πήρε πρωτάθλημα ή Ευρωλίγκα – και τα δυο τα πήρε ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς – αλλά έφτασε ένα σουτ μακριά από τον τελικό της Ευρωλίγκας, ένα σουτ που δεν έγινε αφού του έμεινε η μπάλα στα χέρια στην τελευταία επίθεση του ημιτελικού με την ΤΣΣΚΑ και έφτασε στον πέμπτο τελικό της Α1. Το πάλεψαν οι «γέροι», αλλά δεν τα κατάφεραν στις λεπτομέρειες. Κι όταν ο Ομπράντοβιτς έφυγε, έμεινε πίσω του το χάος καθώς έκλεισε ένας κύκλος όχι μόνο για το προπονητικό τιμ, αλλά και για τους περισσότερους παίκτες που βρήκαν αλλού καλά χρήματα και επέλεξαν να ζήσουν την περιπέτεια στα ξένα κι όχι στο ΟΑΚΑ, ξεκινώντας πάλι απ΄την αρχή, με νέο προπονητή και αβέβαια μέλλον.

Δεν ξέρω ποιος δικαιώθηκε και ποιος όχι από τα όσα έγιναν τελικά τόσο στον Παναθηναϊκό, όσο και στις ομάδες που πήγαν οι πρώην παίκτες του Παναθηναϊκού. Ο Νικ Καλάθης για παράδειγμα μια χαρά τα πήγε στην Κούμπαν – και αυτός και η ομάδα του – αλλά για τον Μπατίστ, τον Βουγιούκα, τον Καϊμακόγλου, ακόμα και τον «Σάρας» τα πράγματα ίσως δεν πήγαν όπως τα είχαν φανταστεί. Και τώρα ο Παναθηναϊκός, έχοντας σαν προίκα το φετινό νταμπλ και την δυναμική που απέκτησε αυτή η ομάδα μέσα από τη δουλειά του Πεδουλάκη και των συνεργατών του, ξανάγινε ελκυστικός προορισμός για Έλληνες και ξένους παίκτες, ξανάγινε ένα μεγάλο φαβορί για του χρόνου για Α1 και Ευρωλίγκα και ετοιμάζεται να κάνει – επιτέλους – αυτό που έπρεπε να κάνει πριν δυο χρόνια: να στραφεί σε Έλληνες και νέους παίκτες, ώστε να χτίσει το αύριο και το μεθαύριο.

Ο Παππάς και ο Γιάνκοβιτς, είναι δυο τέτοιες περιπτώσεις. Ο Φώτσης νέος δεν είναι, αλλά είναι αγαπημένος, Έλληνας και θα γίνει ο υπαρχηγός μετά την αποστράτευση του Τσαρτσαρή. Αυτοί οι τρεις, αν τελικά αποκτηθούν, θα σταθούν δίπλα στον Διαμαντίδη, τον Μπράμο, τον «Σόφο», τον Σκορδίλη, τον Γιαννόπουλο, τον Ξανθόπουλο, τον Χαραλαμπόπουλο, τον Διαμαντάκο (αν φυσικά παραμείνουν όλοι) και θα φτιάξουν έναν ελληνικό κορμό, αποτελούμενο τόσο από μεγαλύτερους και έμπειρους όσο και από νεαρούς και ταλαντούχους παίκτες, πάνω στους οποίους θα μπορέσει να στηριχθεί η ομάδα στο μέλλον, να δεθούν μεταξύ τους και με τον κόσμο, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν από το μπασκετικό κοινό και να στελεχώσουν ενδεχομένως οι περισσότεροι ή όλοι κάποια στιγμή την Εθνική ομάδα.


Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Follow @fightclub_