FC: Βρε καλώς το πλάνο το «καινούργιο»!

Έπρεπε να κάνει ο Φάμπρι την «κοχονιά» του για να σημάνει η λήξη της συνεργασίας του με την ομάδα λίγες εβδομάδες νωρίτερα απ’ ό,τι θα συνέβαινε υπό κανονικές συνθήκες και να μάθουμε ποιο είναι το πλάνο της ομάδας για του χρόνου: νέοι και ταλαντούχοι παίκτες, αξιοποίηση των τμημάτων υποδομής και μερικοί έμπειροι παίκτες δίπλα τους με προσωπικότητα τέτοια που να μπορούν να ηγηθούν και να «ψηθούν» κοντά τους οι μικρότεροι.

Βέβαια μεταξύ μας, αυτό θεωρητικά ήταν το πλάνο από τότε που άρχισαν οι οικονομικές σφίξεις, να βγουν δηλαδή όσοι περισσότεροι παίκτες ήταν εφικτό από τους Νέους και να φύγουν σταδιακά όλοι αυτοί που δεν δέχονταν βαρβάτη μείωση στα συμβόλαιά τους, αλλά στην πράξη έγινε το δεύτερο χωρίς να γίνει το πρώτο: έφυγαν όσοι έφυγαν, κακήν - κακώς με γκρίνια, μπηχτές και υβριστικά πανό, αλλά δεν προωθήθηκε ή δεν βρήκε ρόλο στην ομάδα κανένας άλλος, πέρα απ’ αυτούς που είχαν κερδίσει αυτή τη θέση εδώ και καιρό και ήταν ο Μαυρίας με τον Τριανταφυλλόπουλο.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο Παναθηναϊκός «φορτώθηκε» το Γενάρη παίκτες που είτε δεν έχουν τίποτα να του προσφέρουν γενικώς (Κάιπερ, Εσπάρθα, Καζιγιάμα), είτε δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι στην παρούσα φάση και χρειάζονται αρκετή δουλειά πάνω στην τακτική (Σπυρόπουλος, Ντίνας) ή στην φυσική κατάσταση (Φιγκερόα).

Όλοι αυτοί ήρθαν να προστεθούν σε μια αλυσίδα αποτυχημένων καλοκαιρινών επιλογών, που έφεραν στην Παιανία παίκτες που επίσης προσφέρουν ελάχιστα ή σχεδόν τίποτα: Πίντο, Βελάσκεζ, Μπαρμπαρούσης, Φορναρόλι και Κουίνσι, όπου το μόνο ελαφρυντικό που υπάρχει αφορά στον Κουίνσι που πέρυσι έπαιζε σαν ποδοσφαιριστής και φέτος (όσο έπαιξε) θύμιζε συνταξιούχο του ΟΓΑ με 75% αναπηρία.

Απ’ όλους αυτούς που αποκτήθηκαν σε δυο μεταγραφικές περιόδους, ο μόνος για τον οποίον μπορούμε να πούμε ότι ήταν σωστή και στοχευμένη επιλογή, ήταν τελικά ο Σο που κι αυτός ταλαιπωρήθηκε πολύ καιρό από τραυματισμό και τρομάξαμε μπας και δεν παίξει ποτέ. Όταν όμως αποθεραπεύτηκε, έδειξε ότι είναι πραγματικά καλός παίκτης, ίσως και καλύτερος από τον Σιμάο όπως έλεγε και ο Φερέιρα που επέμενε να τον φέρει στην Ελλάδα.

Όλοι οι υπόλοιποι, είναι πεταμένα λεφτά, πεταμένες προσδοκίες, άστοχες επιλογές και λιγότερες ευκαιρίες για όλους τους Χουχούμηδες, τους Λαγούς, τους Φουρλάνους και τους Αποστολόπουλους, που αποκλείεται να έπαιζαν χειρότερα απ’ αυτούς που ήρθαν αν τους δινόντουσαν αρκετές ευκαιρίες κι όχι «παίζεις ένα παιχνίδι κι όξω».

Αν τώρα, με αφορμή την εικόνα της ομάδας, την απόλυση του Φάμπρι, την μεγάλη δυσκολία να μπει η ομάδα στα play-offs και την διαφαινόμενη χασούρα από την μη - συμμετοχή στην Ευρώπη το πλάνο είναι όντως να δοθεί τόπος στα νιάτα και ευκαιρίες, να στηριχθούν και να τους περιβάλει η ομάδα με εμπιστοσύνη και όχι με αμφισβήτηση, τότε καλώς να ορίσει το πλάνο αυτό. Κι όσοι από τους «παλιούς» και ποιοτικούς υπάρχει η δυνατότητα να μείνουν, καλώς να μείνουν.

Με μια προϋπόθεση: να μπορούν πραγματικά οι νεότεροι παίκτες να σταθούν σε υψηλό επίπεδο μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να έχουν το ταλέντο αλλά και την προσωπικότητα να σηκώσουν το βάρος της πράσινης φανέλας. Αν δεν μπορούν, όσο και να χτυπάμε τον πισινό μας κάτω, δουλειά δεν θα γίνει - είναι αυτό που λέει «αυτό το αμπέλι, αυτό το κρασί βγάζει». Αν βγάζει ξίδι, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να σου βγάλει Καμπερνέ.

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr