Μη χαθεί ούτε βαθμός! (SportDay / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Ακόμα και στους αποκλεισμούς, κάθε ομάδα οφείλει να διεκδικήσει το μάξιμουμ. Το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ παραμένει, σε αντίθεση με το πλούσιο αδερφάκι του, το Τσάμπιονς λιγκ, το Κύπελλο της διαφορετικότητας. Ομάδες από 31 διαφορετικές χώρες, από κάθε άκρη της ηπείρου, μπήκαν χθες το μεσημέρι στην κληρωτίδα με την ελπίδα μιας καλής κλήρωσης, που θα επιτρέπει όνειρα συμμετοχής στους ομίλους της διοργάνωσης. Πιθανότατα σε δύο χρόνια, όταν ξεκινήσουν να εφαρμόζονται οι περίφημες αλλαγές του Πλατινί, ακόμα και το να είναι μέσα στην κλήρωση θα αποτελεί κατόρθωμα για τις περισσότερες από τις 80 ομάδες που συνεχίζουν στο φετινό ΟΥΕΦΑ. Από αυτό δεν εξαιρούνται και οι δικοί μας εκπρόσωποι.

Η κατρακύλα της Ελλάδας στη 18η θέση της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ προϋποθέτει να μην πετάμε ούτε ένα βαθμό, αν θέλουμε και στο μέλλον να δίνουμε το «παρών» σε αντίστοιχες κληρώσεις. Πόσω μάλλον φέτος, που συμμετέχουμε με 6 ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κάθε κερδισμένος βαθμός θα διαιρείται διά του 6, επομένως αποτελεί αναγκαία συνθήκη να μην πεταχθεί ούτε ένας βαθμός. Ακόμα και στους αποκλεισμούς, κάθε ομάδα οφείλει να διεκδικήσει το μάξιμουμ.

Επί του πρακτέου τώρα, αν η ΑΕΚ δεν καταφέρει τελικά να περάσει το εμπόδιο της Σεβίλλης, θα έχει να αντιμετωπίσει ένα παράδοξο. Θα έχει θεωρητικά πιο δύσκολο έργο στο ΟΥΕΦΑ απέναντι στη Σάλτσμπουργκ, παρά αν προκρινόταν στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, στον οποίο θα είχε ρεαλιστικές ελπίδες πρόκρισης στους «16» του θεσμού! Η αυστριακή ομάδα του Τραπατόνι δεν μπόρεσε να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, κυρίως λόγω της... ελαφρώς σκανδαλώδους διαιτησίας στον επαναληπτικό του Ντονέτσκ απέναντι στη Σαχτάρ, έχει λεφτά, καλό ρόστερ και προπονητή (Τραπατόνι) που έχει φάει τα κύπελλα Ευρώπης με το κουτάλι.

Εχει πλεονέκτημα το γεγονός ότι ο αγωνιστικός χώρος του γηπέδου της διαθέτει συνθετικό χλοοτάπητα, επομένως οι δύο αναμετρήσεις θα είναι για την ΑΕΚ ένα γερό τεστ νεύρων και ποιότητας.
Στον Αρη, που τράβηξε σαν μαγνήτης το Λάτιν στοιχείο (Σαραγόσα), και τη Λάρισα του Γιώργου Δώνη, που θα επιστρέψει στο «Ιγουντ Παρκ» 10 χρόνια μετά τη λήξη της περιπέτειάς του στην Μπλάκμπερν, η Τύχη δεν χαμογέλασε. Αμφότερες οφείλουν να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους, αν θέλουν να μπουν στους ομίλους. Απαραίτητη προϋπόθεση, αν θέλουν να ελπίζουν, μια «καθαρή» νίκη χωρίς να δεχθούν γκολ στο πρώτο παιχνίδι στις έδρες τους.

Ο Πανιώνιος από το γκρουπ των πιθανών αντιπάλων του τράβηξε πιθανότατα την καλύτερη περίπτωση. Η Σοσό δεν αποτελεί αμελητέα ποσότητα (κάθε άλλο), αλλά δεν είναι δα και αξεπέραστο εμπόδιο, δεδομένου ότι η ρεβάνς θα διεξαχθεί στη Νέα Σμύρνη. Για τους «κυανέρυθρους» η κλασική ρήση για εκτός έδρας γκολ στο πρώτο παιχνίδι ταιριάζει γάντι.
Τέλος, για τον Παναθηναϊκό, το DNA του τού επιτρέπει να πιστεύει ότι με μία καλή εμφάνιση στην Αθήνα και με ένα καθαρό σκορ δεν θα έχει προβλήματα στην Μπρατισλάβα. Συνειρμικά οι «πράσινοι» επιστρέφουν εκεί για πρώτη φορά μετά την περίοδο 1970-71, όταν η Σλόβαν ήταν το δεύτερο εμπόδιο στη μεγαλειώδη πορεία της ομάδας του Πούσκας προς τον τελικό του «Γουέμπλεϊ». Η Αρτμέντια δεν είναι εύκολος αντίπαλος, αλλά, όπως έχει αποδειχθεί εδώ και τόσα χρόνια, ο βαθμός δυσκολίας του κάθε αντιπάλου δεν εξαρτάται από το όνομά του, αλλά από το πώς εμφανίζεται στις δύο βραδιές που τον βρίσκεις μπροστά σου...