Πρωτάθλημα ευθυνών και προσδοκιών (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Υπάρχουν μερικές διαφορές σε σχέση με τα τελευταία πρωταθλήματα που διοργανώθηκαν στην Ελλάδα. Διαφορές που δεν έχουν να κάνουν τόσο με τα οργανωτικά (η μετάλλαξη της ΕΠΑΕ σε Σούπερ Λίγκα δεν απέδωσε τίποτα πέρα από κάτι ψιλά παραπάνω από τον μόνιμο χορηγό ΟΠΑΠ) όσο με τις προθέσεις. Θα έλεγα ότι αυτό που ξεκινά είναι το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από χρόνια στο οποίο λογιών λογιών ομάδες συμμετέχουν έχοντας στόχους. Το πόσοι θα τους πετύχουν θα καθορίσει και τη θεαματικότητα ή τη διαφορετικότητα του φετινού πρωταθλήματος.

Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός θέλει να συνδυάσει την αγωνιστική και διοικητική του ανανέωση με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός κέρδισε το τελευταίο πρωτάθλημα χωρίς να το πανηγυρίσει και γι' αυτό δεν φταίνε τα ΜΜΕ που το απάξιωσαν, όπως λένε πολλοί, αλλά το γεγονός ότι το κέρδισε χωρίς να παίξει καλό ποδόσφαιρο, χωρίς να ξεχωρίσει αισθητά από τους αντιπάλους του και χωρίς να αναδείξει νέους πρωταγωνιστές. Το περσινό ήταν για τον οπαδό του Ολυμπιακού, που πανηγύρισε μια νίκη όλη κι όλη στα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ, ένα πρωτάθλημα που δύσκολα θα θυμάται. Θα μπορούσε και να χαθεί χωρίς σε τίποτα να διαφοροποιηθούν οι εξελίξεις, άλλωστε κι αυτοί που το «κέρδισαν» (Λούβαρης, Σόλιντ, Θεοδωρίδης, Ριβάλντο) έφυγαν! Το φετινό είναι τελείως διαφορετικό. Ο Ολυμπιακός ξεκινά ένα πρωτάθλημα με ένα νέο διοικητικό σχήμα, στο οποίο αναγνωρίζονται από όλους καλές προθέσεις. Ομως αν δεν υπάρξουν αποτελέσματα, η γκρίνια που θα ξεσπάσει θα είναι χωρίς προηγούμενο. Κι επειδή κακοί που να φταίνε δεν υπάρχουν πια, η γκρίνια θα αφορά τον Σωκράτη Κόκκαλη και τους χειρισμούς του: το δόγμα που κυριαρχεί στον Ολυμπιακό εδώ και μία δεκαετία («αυτό το πρωτάθλημα πρέπει να κερδηθεί οπωσδήποτε») είναι και φέτος επίκαιρο.

ΑΕΚ

Υποχρεώσεις πρωταθλητισμού έχουν φέτος και ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ, και μάλιστα περισσότερες από πέρυσι. Η ΑΕΚ ύστερα από δύο συνεχόμενες δεύτερες θέσεις θα κυνηγήσει την πρωτιά ποντάροντας όχι στον κορεσμό του Ολυμπιακού (που είναι αγωνιστικά φρέσκος), αλλά στα δικά της όπλα. Ο Ντέμης Νικολαΐδης έχει δώσει στον Λορένσο Σέρα Φερέρ σχεδόν ό,τι ήθελε, απομακρύνοντας μάλιστα κι όποιους στο τεχνικό τιμ (Ιβιτς, Μπάνγκσμπο, Σεγούρα) δεν ήθελε. Ο Φερέρ ξέρει πλέον τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος. Πέρυσι ουσιαστικά το έχασε όταν ξεκίνησε με τρεις ισοπαλίες στις τρεις πρώτες αγωνιστικές. Η ΑΕΚ, που έπεισε 25.000 ανθρώπους να αγοράσουν διαρκείας εισιτήρια, δεν έχει ούτε έλλειμμα ποιότητας στην ενδεκάδα της, ούτε διοικητική αστάθεια, ούτε χρέη που να επιβάλουν στρατηγικές λιτότητας. Ο πρόεδρος κι ο προπονητής της πρέπει να αποδείξουν ότι ξέρουν να διαχειριστούν μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό: η δεύτερη θέση φέτος δεν είναι επιτυχία και το πράγμα χρειάζεται στρατηγική. Ο Νικολαΐδης πρέπει να συνεχίσει την πίεση στα θεσμικά (Σούπερ Λίγκα και ΕΠΟ) και ο Φερέρ να παρουσιάσει μια ομάδα που να μπορεί να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και εκτός έδρας.

Τζίγκερ

Στον ΠΑΟ όλα περιστρέφονται γύρω από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη. Η αξιολόγηση των προβλημάτων της περσινής σεζόν υπήρξε εν τέλει απλή: για όλα όσα συνέβησαν πέρυσι έφταιξαν ο Μουνιόθ κι ο Μπάκε, οι αναπληρωματικοί παίκτες, ο Εμπέντε, λίγο ο Λιβαθηνός και πολύ κάποιοι από τους οργανωμένους στους οποίους απαγορεύτηκε η είσοδος στη Λεωφόρο. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έχει πάρει πάνω του όλες σχεδόν τις επιλογές, αγωνιστικές και μη. Αν πάντως ως μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ θα άντεχε μια αποτυχία (δεν μοιάζει για άνθρωπος που ζορίζεται να μην τερματίζει πρώτος), ως πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας ο Τζίγκερ δεν δικαιούται ούτε να το σκέφτεται ότι ο Παναθηναϊκός θα πάει άκλαφτος. Ο ΠΑΟ είναι φανερό ότι έδωσε συγχωροχάρτι σε αρκετούς παραδοσιακούς εχθρούς του στην ελπίδα ότι θα του επιτρέψουν να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Αν δεν τον αφήσουν, ο Τζίγκερ κινδυνεύει να αποκτήσει τον τίτλο του κορόιδου και με τη βούλα! Τον θεωρώ αβάσταχτο.

Σαλονίκη

Τον τόνο πάντως θα τον δώσει η Θεσσαλονίκη και μένει να δούμε αν θα είναι χαρμόσυνος ή πένθιμος. Ο Αρης, τέταρτος πέρυσι, καλείται να δώσει συνέχεια στα κατορθώματά του και να κάνει δύσκολη τη ζωή των περσινών τριών πρωτοπόρων: η απόκτηση του Βλάνταν Ιβιτς την τελευταία στιγμή δείχνει ότι στην «κιτρινόμαυρη» Θεσσαλονίκη πιστεύουν πως η χρονιά προσφέρεται για μεγάλα πράγματα και δεν ξεχνούν ότι η δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ θα κριθεί στα πλέι οφ. Την ίδια ώρα ο ΠΑΟΚ κι ο Ηρακλής θα προσπαθήσουν να συνδυάσουν την οικονομική εξυγίανση με τα καλά αποτελέσματα: δεν παίζουν για τίτλους, παίζουν για το μέλλον τους κι αυτό είναι δυσκολότερο.

Psycho, η επιστροφή 1

Καλή σεζόν να έχουμε. Η συνήθεια που έγινε λατρεία θα είναι και φέτος μαζί σας και ας με παρακαλούσαν κάτι φίλοι όλο το καλοκαίρι να τα κόψω αυτά γιατί κάνουν κακό στο πρωτάθλημα.

Τεροβίτσας (Αρης-Πανιώνιος). Ο «Ψυχώ» τιμώντας τα θρίλερ ξεκινάει με «Τέρορ»! Αναμένεται μια ψιλή αβάντα στον Αρη, μια και ο Σκόρδας λένε ότι τα βράδια κολλάει αφίσες του Βενιζέλου κι ως εκ τούτου στη Συγγρού λατρεύεται. Από τον «Τέρορ» το βρίσκω δύσκολο, για τα πλαϊνά δεν ξέρω.

Παπασταμάτης (Ξάνθη-ΠΑΟΚ). Λέω 50 -50 από τον διαιτητή, αλλά για τους πλάγιους (Γενναίο- Ακρίβο) του «αρχιδιαιτητή» δεν ορκίζομαι. Πληρώνει 1.65 να βγει η πρώτη ανακοίνωση της χρονιάς.

Παμπορίδης (Αστέρας - Λάρισα). Και το χειρότερο για τη Λάρισα είναι ο Ιτσκος κι ο Τζούνας. Για να μην πω ο Μεσσάλας, παλιός φίλος του «Μπορό».

Πολατιάν (Ηρακλής - Εργοτέλης). Εχουν μπερδευτεί για πάντα η καρδιά (Ηρακλής) και η λογική (κουμπάρος).
Δαλούκας (ΟΦΗ - Καλαμαριά). Πέρυσι ο ταλαντούχος ρέφερι είχε μπερδευτεί σε κάνα-δυο ματς δίνοντας πάντως δείγματα ικανότητας. Φέτος τελεί υπό παρακολούθηση (ο Δαμήλος πάντως κάτι μου λέει ότι θέλει να τρώει καμιά πιστολιά στην αρχή για να του χρωστάνε).

Γκαϊτατζής (Ατρόμητος - Λεβαδειακός). Εγώ φέτος στο πρωτάθλημα της διαιτησίας είμαι με τον Κομπότη κι ελπίζω να βγούμε τουλάχιστον ΟΥΕΦΑ. Μπορεί να νομίζει ότι δεν ξεκινήσαμε καλά, αλλά αν στο Περιστέρι ο τέταρτος ήταν πρώτος, καλύτερα να μην κατεβαίναμε.

Κασναφέρης (Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός). Μου λένε ότι ο σχεδιασμός έλεγε ότι θα παίξει το δεύτερο ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, αλλά τραυματίστηκε ο Βασσάρας και το πλάνο άλλαξε. Κι ότι η μόνη διαφορά με παλιότερα είναι ότι αν κάνει κάνα ανθρώπινο λάθος, ο παλιόφιλος Παπαδάκος θα τον τυλίξει σε μια κόλα χαρτί. Αντέχει την πίεση ο αρχιδιαιτητής;