Με το φτωχό μου το μυαλό (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

«Τον Μοριέντες;». «Ναι, τον Μοριέντες. Μου το είπε ένας παράγοντας του Παναθηναϊκού, αλλά με όρκισε να μην το κυκλοφορήσω. «Γράψε το, αλλά να μη φανεί ότι σου το είπα». «Τον είδα τον Μακελελέ να τρώει με τον Ιβιτς στη Γλυφάδα. Γράψε το, με τα μάτια μου τον είδα». Κέφι να υπάρχει και κάθε καλοκαίρι κάθε δημοσιογράφος θα ακούσει τρία, τέσσερα αποκλειστικά, που αν τα γράψει εξασφαλίζει το γέλιο των συναδέλφων του ολόκληρο τον χειμώνα. Απλώς στα αθλητικά ο δημοσιογράφος γρήγορα καταλαβαίνει ότι για κάθε πληροφορία αναγνώστη που θα βγει σωστή, δέκα θα αποδειχτούν μούφες. Και ένα ποσοστό επιτυχίας ένα στα δέκα δεν είναι καλό ούτε για καμάκι σε μπαρ.

Τα παραπάνω μου ήρθαν στο κεφάλι μετά το τέλος του τηλεφωνήματος του Κάρπετ, που ανακοίνωνε τον θάνατο χιλίων ανθρώπων από την πυρκαγιά. «Τον άκουσα με τα αυτιά μου να το λέει. Ερχόμαστε από την κόλαση. Εκατοντάδες νεκροί. Χίλιοι νεκροί. Τους είδα με τα μάτια μου». Το τελευταίο το είπε όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε στο ραδιόφωνο πώς έμαθε την καταστροφή». «Και πού έγινε η καταστροφή, ρε Αντώνη; Ποιος ήταν αυτός που μίλαγε;» ρώτησα. «Στη Ζαχάρω. Τα έλεγε ο δήμαρχος. Δίπλα ο αντιδήμαρχος είχε βαλαντώσει από τους λυγμούς». Ανακουφίστηκα. Γιατί αντίθετα με το συνηθισμένο δημοσιογραφικό σλόγκαν «Οι ακροατές μας είναι οι καλύτεροι ρεπόρτερ» πιστεύω ότι εννέα στις δέκα το ρεπορτάζ των ακροατών αναγνωστών είναι μια παπαριά καμαρωτή.

Υστερικές γυναίκες που φωνάζουν ότι το χωριό τους περικυκλώθηκε από τις φωτιές και ετοιμάζονται να τους κάψουν όλους. Νούμερα με συμπλέγματα Γουόλτερ Μίτι που φαντάζονται ότι οι πυροσβέστες ζητάνε τη βοήθειά τους. Μυθομανείς που μπαίνουν σε άτυπο διαγωνισμό για το ποιος θα πει την πιο σπουκιάρικια ιστορία με τους δημοσιογράφους να λένε υποκριτικά: «Ο ακροατής το είπε, όχι εγώ». Μικρή παρηγοριά, αν έχεις φίλους ή συγγενείς στη Ζαχάρω και ακούς κάποιον να λέει ότι υπάρχουν εκατοντάδες νεκροί.

Κατά τη γνώμη μου, αυτή η βιοτεχνία εντυπωσιασμού με τους ακροατές ρεπόρτερ θα πρέπει να σταματήσει. Ακόμα και ο χειρότερος επαγγελματίας ρεπόρτερ ξέρει ότι αν πει παπαριά θα τον ακολουθεί μια ζωή. Η κυρία Κούλα, ο κύριος Κυριάκος, ακόμα και ο δήμαρχος, και να την πουν την παπαριά τι τους κόφτει; Θα τους διαγράψει η ΕΣΗΕΑ; Το ίδιο ισχύει φυσικά και στο αθλητικό ραδιόφωνο που κάθε ακροατής μπορεί να βγαίνει και να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα στο όνομα της καζούρας. Εκτός αν, όπως λέγεται στο αθλητικό ραδιόφωνο, η κατάσταση έχει ξεφύγει ακόμα περισσότερο, με μεγάλη ΠΑΕ να έχει σχηματίσει ομάδα «ακροατών», που μόνο αντικείμενό τους είναι η δημιουργία ατμόσφαιρας.

Ευτυχώς που ανάμεσα στους βαλτούς και τις πυρκαγιές υπάρχει ο Γιώργος Καρατζαφέρης για να μας φτιάχνει το κέφι. Τουλάχιστον με τις προεκλογικές αφίσες του, στις οποίες ο Γιώργαρος φορώντας κοστούμι έχει τεντώσει το ένα χέρι που φοράει πυγμαχικό γάντι υποσχόμενος ότι θα χώσει γροθιά στο κατεστημένο. Κατά πρώτον, με τα χρόνια έχω αρχίσει να συμπάσχω με το κατεστημένο που εδώ και δεκαετίες δέχεται γροθιές χωρίς από την πλευρά του να την έχει χώσει σε κανέναν. Κατά δεύτερον, με το γάντι που φοράει ο Καρατζαφέρης περισσότερο από γροθιά θα μπορούσε να λέει ότι θα βγάλει το ψητό από τον φούρνο. Δεν ξέρω πού το βρήκε, αλλά γάντι πυγμαχίας που να θυμίζει τόσο πολύ γάντι φούρνου πρώτη φορά βλέπω.

Αντίθετα μου φαίνεται πολύ λογική η θέση του Τάκη Κανελλόπουλου στη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας να αναβληθεί το πρωτάθλημα επειδή ο Ψυχομάνης έβαλε στον κατάλογο την παρατηρητών πέντε δικά του άτομα. Το μόνο που εντυπωσιάζει είναι η μετριοπάθεια του Κανελλόπουλου. Αλλος στη θέση του θα ζητούσε τη ματαίωση του πρωταθλήματος 2007-08, για να μην πω την κατάργηση του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.

Ενα θέμα που κατά περίεργο τρόπο άφησε παγερά αδιάφορο τον blogger Ταμαντανί Ενσαλίβα. Οχι βέβαια ότι στο blog του για μια ακόμα φορά δεν είπε σκληρές αλήθειες. Προχθές είχε γράψει: «Σήμερα ήρθε η ώρα να δουλέψουμε όλοι πάνω στον, από πλευράς δυνάμεων, λιγότερο απαιτητικό τομέα, ο οποίος όμως κατά την άποψή μου κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε μία ομάδα που παίζει καλά και σε μια ομάδα που παίζει καλά και κερδίζει. Την τακτική. Ο προπονητής είναι αρκετά σοφός για να βάζει όλα τα στοιχεία σε μια προπόνηση, αλλά όταν το πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στην τακτική δεν αφορά γενικά το ποδόσφαιρο μα ειδικά τους τρόπους να σπάσουμε την αμυντική και επιθετική λειτουργία του αντιπάλου».

Χθες έγραφε: «Ελπίζω αυτές οι δημοσιεύσεις να εξηγούν, σε όσους ενδιαφέρονται, όχι μόνο τι κάνουμε καθημερινά εγώ και οι συμπαίκτες μου, αλλά και να δίνουν πληροφορίες για τις υποχρεώσεις και τις απαιτήσεις ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Μια που το έφερε ο λόγος, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους της ΑΕΚ και για μία ακόμα φορά να υποσχεθώ ότι θα δώσουμε τα πάντα τόσο στο αυριανό παιχνίδι όσο και στα υπόλοιπα της σεζόν και να τους ζητήσω να μας στηρίξουν τόσο στις καλές όσο και στις δύσκολες στιγμές». Ετσι ξηγιόμαστε εμείς οι blogger από το Μαλάουι. Ελπίζω έτσι όπως τα γράφει έξω από τα δόντια ο Ταμ να μη φάει τιμωρία. Ανεξάρτητα πάντως από το αν του την μπουμπουνίσουν αποκαλύπτομαι στον πρώτον, ποδοσφαιριστή που αποφάσισε να πει σκληρές αλήθειες στη γλώσσα των αποδυτηρίων.