Ευτυχώς, ακόμη όλοι τη ζητάν! (SportDay / Βασίλης Σαμπράκος)

Αν αυτό το παιχνίδι διεξαγόταν πριν από τέσσερα χρόνια, οι Ελληνες παίκτες θα κρύβονταν στις ντουζιέρες την ώρα που ο ομοσπονδιακός προπονητής θα ανακοίνωνε το βασικό σχήμα. Και οι μισοί θα τον είχαν πιάσει πριν από το ματς για να του ζητήσουν, άλλοι ευγενικά και άλλοι με ύφος, να τους αφήσει έξω από την 11άδα. Με τον φόβο του τραυματισμού, με την προτίμηση να παίξουν στο ντέρμπι και στην ομάδα τους και όχι στην Εθνική, με την απροθυμία να τρέξουν μέσα στον καύσωνα.

Αυτό είναι το καλύτερο νέο για τον Ελληνα φίλαθλο. Οι παίκτες νοιάζονται και με το παραπάνω να βρίσκονται στις βασικές επιλογές του Οτο Ρεχάγκελ. Νοιάζονται τόσο που δεν φοβούνται να ρισκάρουν να παίξουν στο βοσκοτόπι της Τούμπας. Αυτοί δεν έχουν ξενερώσει με την Εθνική, της οποίας η κοινωνία (ανοικτή και κλειστή) κάνει ό,τι μπορεί για να τους ξενερώσει. Η ανοικτή με τις ύβρεις προς τον Σαλπιγγίδη, η κλειστή με τις ανοησίες σαν την επιλογή της επιεικώς ακατάλληλης Τούμπας για το χθεσινό φιλικό. Το τελευταίο διήμερο ήταν έξαλλοι με την κατάσταση του τερέν. Ουδείς όμως ζήτησε από τον Ρεχάγκελ να μην παίξει.

Εν όψει του αγώνα με τη Νορβηγία, το πλάνο του Γερμανού έγινε αντιληπτό διά γυμνού οφθαλμού. Θα στήσει την Ελλάδα α λα Euro 2004. Με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και την ελπίδα αυτοί να έχουν καλύτερες αντιδράσεις, τόσο στις στημένες φάσεις όσο και σε στιγμές σαν αυτή του δεύτερου γκολ των Ισπανών, όταν άφησαν τον Χαλκιά να χαροπαλεύει μόνος. Και θα γυρέψει το χρυσό γκολ στην κόντρα επίθεση, ποντάροντας στην ταχύτητα και την αυτοπεποίθηση του Γκέκα, που δεν έχει εκνευριστεί από το κακό ξεκίνημα της Λεβερκούζεν στην Μπουντεσλίγκα, και στο γκάζι του Σαλπιγγίδη.

Καλό μαντάτο η διαπίστωση ότι όλοι οι διεθνείς είναι βασικοί στις ομάδες τους και άρα υπάρχει ελπίδα να παρουσιαστούν πιο έτοιμοι στη Νορβηγία. Πολύ καλό νέο και η απόδοση του «ζεστού» Κατσουράνη, ενός παίκτη ικανού να κάνει και επιθετικά τη διαφορά σε ένα ματς που είναι πιθανό να κριθεί στο γκολ αν η ελληνική άμυνα κρατήσει.

ΥΓ.: Χθες καταλάβαμε πόσο δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε Εθνική ομάδα δίχως «Ζαγόρ». Θα χρειαστεί να βάλουν περισσότερη ψυχή στο παιχνίδι τους οι υπόλοιποι για να καλυφθεί το κενό. Η νοοτροπία διαρκούς εγρήγορσης που είχε αυτό το παιδί όμως δεν καλύπτεται. Και ο Ρεχάγκελ πρέπει να μάθει να ζει με αυτή την αλήθεια.