Το διπλό στοίχημα με τον Κουφό (SportDay / Δημήτρης Χρυσάνθης)

Όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης άκουσε ότι στις ΗΠΑ υπάρχει ένας θεόρατος πιτσιρικάς με το όνομα Κώστας Κουφός, που κάνει θραύση στο σχολικό πρωτάθλημα, δεν θεώρησε πως πρόκειται περί μιας ακόμα άχρηστης πληροφορίας.

Αντιθέτως, το μυαλό του πήρε γρήγορα στροφές. «Για να λέγεται Κουφός είναι Ελληνας. Κι αν είναι Ελληνας και τόσο ψηλός και καλός όσο λένε, τότε πρέπει οπωσδήποτε να ασχοληθούμε μαζί του», σκέφτηκε. Και ασχολήθηκε. Ρώτησε, έψαξε, έμαθε και άρχισε να παρακολουθεί την πορεία του. Μόλις διαπίστωσε δε πως είναι πράγματι ξεχωριστός (δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις έναν παίκτη που σε κάθε αγώνα βάζει 30 πόντους και μαζεύει 15 ριμπάουντ), έθεσε το θέμα στην Oμοσπονδία: «Αυτό το κελεπούρι δεν πρέπει να χαθεί». Και τον χειμώνα που πέρασε, αφού είχαν προηγηθεί κάποια ταξίδια παραγόντων της ΕΟΚ με σκοπό να προετοιμάσουν το έδαφος, πήγε ο ίδιος στο Οχάιο για να συναντήσει και να μιλήσει με τον πιτσιρικά και τη μητέρα του.

Κάπως έτσι, ο Κώστας Κουφός φόρεσε αυτό το καλοκαίρι τη γαλανόλευκη φανέλα με το εθνόσημο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Εφήβων. Και η συμμετοχή του ήταν ακόμα πιο σημαντική και από αυτό ακόμα το ασημένιο μετάλλιο στη διοργάνωση, αλλά και από τους τίτλους του πρώτου σκόρερ, ριμπάουντερ, μπλοκέρ και MVP, που κατέκτησε ο νεαρός. Διότι πλέον ο Κουφός δεν μπορεί να αγωνιστεί σε καμία άλλη εθνική ομάδα πλην της Ελλάδας. Τούτο ήταν το πρώτο μεγάλο στοίχημα που είχαν βάλει η Ομοσπονδία και ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Μπορεί η Ελλάδα και η Ευρώπη να έμαθαν τώρα τον Κουφό, όμως στις ΗΠΑ τον είχαν εντοπίσει εδώ και καιρό και είχαν βεβαιωθεί πως διαθέτει δυνατότητες για πολύ μεγάλα πράγματα. Πριν από δύο χρόνια η USABasketball τον είχε επιλέξει για να στελεχώσει την εθνική ομάδα των ΗΠΑ σε ένα τουρνουά της κατηγορίας των Παίδων που είχε διοργανωθεί στην Ιταλία. Ευτυχώς, το τουρνουά ήταν φιλικό και όχι επίσημο. Εκτοτε η ομοσπονδία μπάσκετ των ΗΠΑ ασκούσε διαρκές πρέσινγκ στον Κουφό για να αγωνιστεί με την αμερικανική εθνική Εφήβων, αλλά αυτός αντιστεκόταν.

Σε αυτό το σημείο το ταξίδι του Παναγιώτη Γιαννάκη στις ΗΠΑ έκανε τη διαφορά. Ο Κουφός, και κυρίως η Ελληνίδα μητέρα του, που παίζει ακόμα καθοριστικό ρόλο στη ζωή του, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που έχει χάσει τον πατέρα του από τα 9 χρόνια του, έπρεπε να πειστούν ότι άξιζε τον κόπο να έρθουν στην Ευρώπη. Ετσι κι αλλιώς, ο πιτσιρικάς έχει δρομολογήσει κατά τρόπο ιδανικό το αθλητικό μέλλον του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Από τον Σεπτέμβρη θα αποτελεί μέρος ενός εκ των καλύτερων κολεγιακών προγραμμάτων, του Οχάιο Στέιτ, θα αντικαταστήσει τον πολυδιαφημισμένο Γκρεγκ Οντεν και με τα προσόντα του μπορεί να κάνει σπουδαία καριέρα στο ΝΒΑ. Η συμμετοχή του σε οποιαδήποτε εθνική ομάδα δεν ήταν πρώτη προτεραιότητα, χρειαζόταν επομένως να διαπιστώσει ότι αυτοί που τον ζητούν τον θέλουν πραγματικά και, κυρίως, ότι έχουν τις προϋποθέσεις να φιλοξενήσουν ένα παιδί που θα διέσχιζε έναν ολόκληρο ωκεανό για να μείνει σχεδόν ένα καλοκαίρι σε περιβάλλον άγνωστο γι' αυτό. Η συνάντηση του Κουφού με τον Παναγιώτη Γιαννάκη αυτοπροσώπως έκαμψε και τους τελευταίους ενδοιασμούς που μπορεί να είχε. Ο «δράκος» τού εξήγησε λεπτομερώς την κατάσταση που επικρατεί στις Εθνικές ομάδες της Ελλάδας, τι περιμένει από αυτόν και πώς θα δουλέψει μαζί του. Για τα υπόλοιπα φρόντισαν η ελληνική καταγωγή, η δική του και της μητέρας του.

Το άλλο μεγάλο στοίχημα που έχουν βάλει ο Παναγιώτης Γιαννάκης και η Ομοσπονδία και καλούνται τώρα να το κερδίσουν είναι η αξιοποίηση αυτού του μεγάλου κεφαλαίου. Αν υπήρχαν έστω και ελάχιστες επιφυλάξεις σχετικά με την πραγματική αξία του Κουφού (κακά τα ψέματα, η μοναδική εικόνα που υπήρχε ήταν από κάποια παιχνίδια με αντιπάλους γυμνασιόπαιδα), πλέον, μετά τα... όργια που έκανε ο πιτσιρικάς στην Ισπανία, δεν υπάρχει απολύτως καμία. Ο Κώστας Κουφός μπορεί να εξελιχθεί σε παίκτη παγκόσμιας κλάσης και με την παρουσία του να ανεβάσει επίπεδο την Εθνική ομάδα. Οι ειδικοί λένε ότι τα προσόντα του δεν υπολείπονται αυτών που έχουν παίκτες σαν τον Ντιρκ Νοβίτζκι ή τον Πάου Γκασόλ, άρα έχει τη δυνατότητα να παίξει το μπάσκετ που παίζουν αυτοί ή και καλύτερο. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς σε ποιο επίπεδο μπορεί να φτάσει το παιχνίδι της Εθνικής ομάδας αν προστεθεί στο ρόστερ της ένας... Νοβίτζκι, που στη Γερμανία δεν έχει συμπαίκτες σαν τους δικούς μας διεθνείς κι όμως την κρατά μόνος του ψηλά. Αν όλα πάνε καλά, ο Κουφός δεν θα αργήσει να εξελίξει το παιχνίδι του, άρα μπορεί εύκολα να προλάβει στην Εθνική τον Διαμαντίδη, τον Ζήση, τον Σπανούλη, τον Σχορτσιανίτη, τον Φώτση και –γιατί όχι;–τον Παπαλουκά. Και να φτιάξει μαζί τους μια «dream team»!

Προηγουμένως, όμως, θα πρέπει να ενταχθεί ομαλά στην Εθνική ομάδα. Και όχι μόνον αγωνιστικά. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν βιάζεται να τον πάρει μαζί του. Σε όσους ρωτούσαν αν θα τον καλούσε από τώρα κιόλας να κάνει προπονήσεις με τη «μεγάλη» Εθνική, αυτός συνιστούσε υπομονή. Ο ομοσπονδιακός προπονητής ξέρει καλά πως δεν πρέπει επ' ουδενί να «καεί» το χαρτί του Κουφού, γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος να τον βάλει από τώρα σε μια ομάδα που έχει ήδη αρχίσει να δουλεύει χωρίς να έχει τον χρόνο για πειράματα. Η ένταξη του νεαρού στην Εθνική πρέπει να είναι σταδιακή και ομαλή. Οχι μόνο για να μπορέσει σιγά σιγά να αφομοιώσει τη φιλοσοφία που της έχει εμφυσήσει ο προπονητής της, αλλά και για να του αρέσει πραγματικά να αποτελεί μέλος της. Για να διασκεδάζει την παρουσία του στις προπονήσεις και τους αγώνες. Ο Κώστας Κουφός σε λίγα χρόνια θα παίζει στο ΝΒΑ και είναι διόλου απίθανο να εξελιχθεί σε σταρ. Για να αποφασίζει, λοιπόν, κάθε καλοκαίρι να κάνει το ταξίδι στην Ευρώπη και να βοηθά την Εθνική θα πρέπει να έχει γαλουχηθεί με την έννοια της ομάδας-παρέας. Κάτι που κάνει εδώ και χρόνια ο Γκασόλ με τα φιλαράκια του στην Ισπανία και δεν λείπει από κανένα ραντεβού, ακόμα κι αν τα πόδια του είναι σπασμένα. Ολα αυτά, όμως, δεν γίνονται υπό καθεστώς πίεσης, αλλά σιγά σιγά και μεθοδικά. Και ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι μεθοδικός άνθρωπος...