Η άδικη σύγκριση του Λεμονή με τον Λίνεν (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Οσοι είδαν την εμφάνιση του Πανιωνίου στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό δεν εντυπωσιάστηκαν μόνο από τον βαθμό ετοιμότητας της ομάδας της Νέας Σμύρνης, αλλά και από την προσήλωσή της στο αγωνιστικό πλάνο του προπονητή. Ο Πανιώνιος θα μπορούσε να είχε χάσει από τον Ολυμπιακό, αλλά ουδείς στάθηκε σε αυτό. Η ουσία ήταν ότι ανάμεσα στις δύο ομάδες υπήρχε μια φανερή διαφορά: ο Πανιώνιος έδειχνε ότι κάτι προαποφασισμένο και προσχεδιασμένο προσπαθούσε να κάνει –ο Ολυμπιακός όχι.

Τρεις

Ο Πανιώνιος είχε στην ενδεκάδα του τρεις ουσιαστικά νέους παίκτες: τον υπό δοκιμήν Κύπριο αμυντικό χαφ Νικολάου, τον 18χρονο Κόντη, παγκίτη πέρυσι, και τον Κουμορτζί, που δεν έχει ακόμα καλά καλά μετακομίσει στη Νέα Σμυρνή. Τρεις καινούργιους είχε και ο Ολυμπιακός, τον Νούνιε, τον Λεντέσμα και τον Ραούλ Μπράβο. Κάποιος επιπόλαια θα ισχυριζόταν ότι ο Λίνεν στο διάστημα της προετοιμασίας δούλεψε καλύτερα από τον Τάκη Λεμονή, μια και η ομάδα του φάνηκε να έχει σειρά και οργάνωση. Η αλήθεια είναι ότι ο Λίνεν έχει δουλέψει καλύτερα, όχι στην προετοιμασία, αλλά την περσινή χρονιά. Αυτούς τους κόπους τώρα τους εισπράττει.

Τρύπες

Ο Λίνεν ξεκίνησε την περσινή σεζόν με μια ομάδα με σημαντικές τρύπες. Οι επιθετικοί (ο Καρνέιρο και ο Ζέζελ) δεν του βγήκαν. Ο Νταρίο Φερνάντες τραυματίστηκε, ο Αραβίδης, στον οποίο πόνταρε, αποδείχτηκε πολύ νέος για να σηκώσει το βάρος της αποστολής. Ο Λίνεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει κενά που δημιούργησαν κάποιες λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές –κυρίως, όμως, έπρεπε να αναμετρηθεί με έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο, που ήταν η δυσπιστία κάποιων παικτών απέναντι στις μεθόδους του: ειδικά οι παλιοί, που είχαν δουλέψει με άλλους, γκρίνιαζαν επειδή ο Γερμανός «δεν έκανε τακτική» (δηλαδή δεν μοίραζε μαν του μαν προβάροντας άμυνες) και «δεν ανέλυε πολύ τον αντίπαλο» (που σημαίνει ότι ο άνθρωπος ασχολούνταν κυρίως με την ομάδα του). Ο Λίνεν τα ξεπέρασε όλα ποντάροντας στον χρόνο: γνώριζε ότι οι ιδέες του θα απέδιδαν και όταν το ρόστερ συμπληρώθηκε ο Πανιώνιος έκανε έναν καταπληκτικό δεύτερο γύρο. Η ομάδα, έχοντας ολοκληρώσει τα μαθήματα, λύθηκε και είναι βέβαιο ότι φέτος θα παίξει καλύτερα επειδή οι βάσεις υπάρχουν.

Χρόνος

Τι είχε ο Λίνεν στη διάθεσή του; Εμπιστοσύνη από τη μεριά της διοίκησης και χρόνο. Για να μπορέσεις να χτίσεις κάτι χρειάζεσαι ένα σχέδιο και ανθρώπους που να κάνουν υπομονή και να πιστεύουν σε σένα. Το να συγκρίνουμε τον Λίνεν με τον Λεμονή είναι πέρα για πέρα άδικο και για τους δύο. Οχι μόνο διότι ο Λεμονής δεν είχε ποτέ χρόνο για να χτίσει τον Ολυμπιακό, αλλά και επειδή δεν επιλέχθηκε γιατί είχε κάποιο σχέδιο. Ο Λεμονής ήρθε στον Ολυμπιακό για να διαχειριστεί ένα υλικό και να κερδίσει το πρωτάθλημα. Ο Λίνεν επιλέχθηκε για να διδάξει ποδόσφαιρο, ο Λεμονής για να δώσει τη δυνατότητα στον Ολυμπιακό να παίξει το συνηθισμένο ποδόσφαιρο επιβίωσης που φέρνει νίκες με κατά κανόνα αδύναμους αντιπάλους, νίκες που ισοδυναμούν με πρωταθλήματα. Αλλη η δουλειά του ενός, άλλη του άλλου.

Αλλαγές

Αν το ματς ήταν επίσημο, ο Λεμονής μπορεί να έκανε δύο αλλαγές στη διάταξη και ο Ολυμπιακός να νικούσε: αποκλείεται, όμως, να έπαιζε καλύτερα. Το καλό παιχνίδι το φέρνει ο χρόνος, που είναι απαραίτητος για να δούμε ιδέες να εφαρμόζονται. Στον Ολυμπιακό μέχρι φέτος χρόνος δεν υπήρχε για κανέναν. Κανένας, άλλωστε, προπονητής μετά τον Μπάγεβιτς δεν επιλέχτηκε επειδή άρεσε το ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι ομάδες του. Οποιος ήρθε, ήρθε για να κερδίσει. Ο αναγκαίος και εύκολος πρωταθλητισμός οδηγούσε τους προπονητές στον απόλυτο συμβιβασμό: οι νίκες είναι σημαντικότερες από το παιχνίδι. Ο Τροντ Σόλιντ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα: οι ιδέες του εκφυλίστηκαν και προτεραιότητά του έγινε σε χρόνο ρεκόρ το πώς θα ικανοποιηθούν τα γούστα του κάθε σολίστα που μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Στον Πανιώνιο αυτά δεν μπορεί να γίνουν, όχι διότι υπάρχει ο Λίνεν πάνω απ' όλους, αλλά επειδή οι σολίστες που θα κάνουν τη διαφορά δεν αφθονούν.

Αντίληψη

Δεν πιστεύω ότι ο Λίνεν θα μπορούσε να κάνει την ίδια δουλειά στον Ολυμπιακό, οπότε το να λέμε ότι «ο Λεμονής πρέπει να αποδείξει ότι είναι εξίσου καλός προπονητής με τον Λίνεν» το βρίσκω λάθος. Θα ήταν σωστότερο να συγκρίνουμε την αντίληψη για το ποδόσφαιρο που έχει ο Κωσταντίνος Τσακίρης με αυτή που έχει ο Σωκράτης Κόκκαλης: ο Τσακίρης θέλει μια ομάδα που να παίζει καλό ποδόσφαιρο, γι' αυτό και στήριξε τον Λίνεν, ο Κόκκαλης θέλει το πρωτάθλημα, γι' αυτό και έφερε πίσω τον Λεμονή –κι αυτή, όμως, η σύγκριση δεν είναι δίκαιη, διότι άλλα είναι τα μέτρα του Ολυμπιακού και άλλα του Πανιωνίου. Αυτό που είναι περισσότερο χρήσιμο είναι το συμπέρασμα: όταν θες η ομάδα σου να είναι αποτέλεσμα δουλειάς προπονητή και να έχει τη σφραγίδα του κατασκευαστή της, πρέπει στον τεχνικό σου να δίνεις χρόνο για να χτίσει. Αν, μάλιστα, αυτό που θα προκύψει το καταλαβαίνεις, το αποδέχεσαι και το περιμένεις με λαχτάρα, ακόμα καλύτερα.

Τρέλα

Τον Λίνεν στον Ολυμπιακό θα τον είχαν τρελάνει πέρυσι, ζητώντας του το Τσάμπιονς Λιγκ. Οπως και φέτος, λέγοντάς του ότι ο Νούνιες είναι λίγο καλύτερος από τον Μαραντόνα, γι' αυτό και πρέπει να τον προσέξει…

Εβγαλε μάτια...

Μου έβγαλε τα μάτια στο φιλικό του ΠΑΟΚ με τη Λιβόρνο ο Βραζιλιάνος πολυσύνθετος αμυντικός Αλαν. Καιρό είχα να δω τόσο μοντέρνο αμυντικό, με καταπληκτική αίσθηση του γηπέδου, ηγετική παρουσία, γνώση της θέσης, δύναμη και τσαγανό. Πιστεύω ότι ο Αλαν μπορεί άνετα να παίξει στη θέση του στόπερ δίπλα στον Μελίσση και θα είναι άψογος ως λίμπερο δίπλα στον Μπαλάφα.

Ανετα, όμως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως αμυντικός χαφ, ίσως και ως κουμανταδόρος από τα μετόπισθεν στο 4-2-3-1 του Γιώργου Παράσχου. Θα πρέπει ο ΠΑΟΚ γρήγορα να τον δέσει με ένα μεγάλο συμβόλαιο και να βάλει και μια μεγάλη ρήτρα, διότι μπορεί να ενδιαφερθούν γι' αυτόν μεγάλες ομάδες από την Ευρώπη, όπως η Τσέλσι, η Λίβερπουλ, η Μπαρτσελόνα κ.ά. (Πλάκα κάνω στον Κόλκα, έχω χαρμανιάσει τόσες μέρες που δεν τον ακούω και δεν αντέχω άλλο χωρίς τον Σταύρο…)