Μια ποδοσφαιρική πρόταση που εξιτάρει τις αισθήσεις (SportDay / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Τη φανέλα της φόρεσαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Δεν υπάρχουν άλλωστε πολλά κλαμπ στα κάποιος μπορεί να βρει κρεμασμένες στους τοίχους των γραφείων φωτογραφίες από τόσα αστέρια. Ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Ριβάλντο, ο Ρομάριο, ο Ροναλντίνιο, ο Στόιτσκοφ, ο Ρονάλντο, ο Ανρί, ο Κουμπάλα, ο Κόκτσις, ο Τσίμπορ, ο Σουάρεθ, ο Φίγκο, ο Χάτζι, ο Σούστερ, ο Ετό, ο Λίνεκερ, ο Κούμαν, ο Λάουντρουπ, ο Ντέκο είναι μόνο μερικά από τα τεράστια μεγέθη που έβαλαν τη φανέλα των «μπλαουγκράνα» και είμαι βέβαιος πως ξεχνάω και άλλους.
Τον Ουρουγουανό μπακ Βιλαβέρντε, τον Βραζιλιάνο Εβαρίστο, αλλά και τον Ζιοβάνι, τον Αυστριακό Χανς Κρανκλ, από τους μεγαλύτερους επιθετικούς της δεκαετίας του ’70, τον πρώτο αληθινά πλήρη αμυντικό χαφ στον πλανήτη, τον Ολλανδό Γιόχαν Νέεσκενς, τον Περουβιανό Ούγκο Σοτίλ με το μαγικό αριστερό πόδι, όπως και τον Δανό Σίμονσεν.

Αυτά είναι μερικά ακόμη ονόματα που απόλαυσαν οι οπαδοί στο «Καμπ Νου» κατά καιρούς. Σε αυτή τη λίστα, αν βάλουμε και τα δεκάδες ονόματα από την Ισπανία που έπαιξαν και κέρδισαν τίτλους και αναγνώριση στη Βαρκελώνη, από τον Ράμαλετς, τον Ασένσι και τον Ρέσακ έως τον Γκουαρδιόλα, τον Καράσκο και τον Χούλιο Σαλίνας, τον Θουμπιθαρέτα τον Λουίς Ενρίκε και τον Μαρία Μπακέρο έως τον Μπεγκιριστάιν, τον Σέρτζι, τον Πίτσι Αλόνσο, τον Αλεσάνκο, τον Πουγιόλ και τον Βίκτορ Μουνιόθ, καταλαβαίνει κάποιος εύκολα τις απαιτήσεις αυτής της φανέλας.

Της μόδας

Η Μπαρτσελόνα έγινε μόδα τα τελευταία χρόνια. Και στην Ελλάδα, φυσικά. Λογικό, αν υπολογίσουμε πόσο όμορφο ποδόσφαιρο έπαιξε πρόπερσι, κατακτώντας το Τσάμπιονς Λιγκ, συν την παρουσία του Ροναλντίνιο του Ετό αλλά και του Μέσι. Ομως η Μπαρτσελόνα δεν έγινε από τις επιτυχίες της μεγάλη.

Το κατάφερε γιατί αποτελεί από μόνη της ένα σημείο αναφοράς, είναι ένα σύμβολο που ένωσε ένα λαό σε δύσκολες εποχές. Και μέσα από τις αποτυχίες της έκανε φίλους, γιατί σπάνια απεμπόλησε την επιθυμία του κοινού της να απολαύσει καλή μπάλα κάνοντας θυσίες στον βωμό των τίτλων. Και αυτό παραμένει η μεγαλύτερη διαχρονική κατάκτηση αυτού του κλαμπ.

Η Μπαρτσελόνα με μάγεψε ένα απόγευμα της δεκαετίας του '70, στην παλιά ΥΕΝΕΔ, τότε που σπάνια βλέπαμε στιγμιότυπα από την Ισπανία στη χώρα μας. Ηταν το ματς της Μπαρτσελόνα με την Ατλέτικο Μαδρίτης, στις πρώτες εμφανίσεις του Γιόχαν Κρόιφ.

Ο Ολλανδός σούπερ σταρ σηκώθηκε στον αέρα σε σέντρα του Ασένσι και με βολ πλανέ άφησε «άγαλμα» τον Ρέινα (πατέρα του σημερινού γκολκίπερ της Λίβερπουλ και πρώην της Μπαρτσελόνα) πετυχαίνοντας το γκολ της σεζόν. Εκείνη τη χρονιά, το 1973-1974, η Μπάρτσα υπό τις οδηγίες του Ρίνους Μίχελς θα έπαιρνε το πρώτο της πρωτάθλημα ύστερα από 14 ολόκληρα χρόνια, σε μια εποχή που στην Ισπανία έφτανε στο τέλος της η εξουσία του Φράνκο.

Ο «Ελ Καουντίγιο» δεν ήθελε να βλέπει ούτε ζωγραφιστή την Μπάρτσα και έπαθε μεγάλη ήττα σε επικοινωνιακό επίπεδο λίγο καιρό αργότερα, όταν ο Κρόιφ βάπτισε τον γιο του Ζόρντι, προς τιμήν του πολιούχου αγίου της Καταλωνίας. Αν και η αστυνομία είχε ρητή εντολή να συλλαμβάνει οποιουσδήποτε γονείς έδιναν στα παιδιά τους ονόματα που δεν ήταν «ισπανικά», καταλαβαίνει κανείς πως αυτό ήταν αδύνατον να συμβεί με τον Κρόιφ.

Ο πιο ακριβός παίκτης του πλανήτη εκείνη την εποχή, έχοντας καλεσμένους στο μυστήριο τον Ολλανδό πρέσβη και τις κάμερες του REUTERS, θα αποτελούσε τεράστιο σκάνδαλο για την κυβέρνηση που κλονιζόταν το να συλληφθεί.

Σαν σίφουνας

Εκείνη την Μπαρτσελόνα την είδα μόλις μία φορά ακόμη τις επόμενες εβδομάδες, όταν πέρασε σαν σίφουνας και διέλυσε 5-0 τη Ρεάλ του Νέτσερ και του Αμάνθιο μέσα στο «Μπερναμπέου». Ο Περουβιανός Σοτίλ έκανε ό,τι ήθελε τον Θόκο, ο Κρόιφ καθοδηγούσε με μαεστρία παρέα με τον Ρέσακ και ο Ασένσι εκτελούσε.

Ηταν το ουσιαστικό τέλος του Μιγκέλ Μουνιόθ, ύστερα από 14 χρόνια στον πάγκο, και η επιβεβαίωση πως η Μπαρτσελόνα στο πρόσωπο του Κρόιφ έβρισκε τον Μωυσή της που θα την οδηγούσε στη γη της επαγγελίας. Πολύ αργότερα, όταν θα επέστρεφε πια ως προπονητής, ο Κρόιφ θα δημιουργούσε μια αληθινή ντριμ τιμ, που και τους τίτλους στην Ισπανία σάρωσε, αλλά κυρίως έκανε πραγματικότητα το όνειρο της κατάκτησης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Η φετεινή Μπαρτσελόνα θα είναι χωρίς αμφιβολία το πιο ενδιαφέρον στοίχημα της χρονιάς. Πήρε τον Ανρί και μόλις προχθές, δοκίμασε σε ένα φιλικό στην Ιαπωνία να «παντρέψει» ο Ράικαρντ και τους τρεις σταρ της επίθεσης στην ίδια ενδεκάδα. Ο Ροναλντίνιο φέτος είναι ξεκούραστος, ο Ετό, που τόσο έλειψε πέρυσι, ξαναβρίσκει τη φόρμα του και ο Γάλλος μπορεί να μην έχει προσαρμοστεί ακόμα, αλλά είναι τέτοια η κλάση του που ξέρεις τι θα δεις. Ο Μέσι και ο Ντέκο προσθέτουν τόση ποιότητα που ανυπομονεί ο κόσμος να δει το τελικό μείγμα. Οποιος, επίσης, παρακολουθεί στενά τα δρώμενα θα έχει διαπιστώσει πόσο ξεχωριστή περίπτωση είναι αυτός ο 18χρονος Μεξικανός, ο Ζιοβάνι ντος Σάντος, που παραλίγο να έκανε το κόλπο γκρόσο και να τον έπαιρνε δανεικό ο Αρης. Στα φιλικά έχει ήδη μαγέψει και είναι ακόμα ένα όπλο, αν λυθεί το ζήτημα με το διαβατήριό του.

Η προσθήκη του Τουρέ στα χαφ συν την παρουσία του Μίλιτο με τον Πουγιόλ, που συνθέτουν ένα από τα καλύτερα αμυντικά δίδυμα στον κόσμο, ξαναδίνουν στην Μπάρτσα τον τίτλο του φαβορί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Επειδή οι τίτλοι, όμως, πάντα ήταν συνάρτηση πολλών παραγόντων, αυτό που ποτέ δεν άλλαξε στη νοοτροπία αυτού του γιγαντιαίου κλαμπ είναι η επιθυμία για ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών. Η ομάδα που δημιουργείται αυτό το καλοκαίρι ξέρεις πως αυτό τουλάχιστον θα το προσφέρει απλόχερα. Είναι μια ποδοσφαιρική πρόταση που εξιτάρει τις αισθήσεις.

ΥΓ: Επειδή πολλοί ρωτάνε στον SuperΣΠΟΡ FM πού υπάρχει σύλλογος φίλων της Μπαρτσελόνα στην Ελλάδα, εδώ και καιρό γίνεται μια εξαιρετική προσπάθεια από κάποιους ανθρώπους, που αξίζει προσοχής. Μάλιστα, διοργανώνεται και εκδρομή για το el clasico με τη Ρεάλ, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, αλλά επειδή οι θέσεις είναι περιορισμένες, βιαστείτε. Μπείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.barcelonistas.gr για να μάθετε περισσότερα.