Η τελευταία μεγάλη μπλόφα (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Πάει και η ΦΙΦΑ, αυτό ήταν για φέτος. Οπως εμφανίστηκε η απειλή προσφυγής της ΕΠΟ στη ΦΙΦΑ στα ρεπορτάζ, έτσι και έσβησε. Το νομοσχέδιο του Γιώργου Ορφανού πέρασε και στη γενική συνέλευση των ενώσεων αποφασίστηκε να κάνουν, λέει, όλοι υπομονή. Κάτι μου λέει ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο θα αργήσει πάρα πολύ να αντιμετωπίσει κινδύνους τιμωριών από την παγκόσμια ομοσπονδία. Για τουλάχιστον τρία χρόνια, όσο υπάρχει εν ισχύ η συμφωνία του ΟΠΑΠ με την Intralot, δεν βλέπω κινδύνους.

Εξέλιξη

Αν τα πράγματα ακολουθήσουν μια λογική εξέλιξη, η ιστορία θα γράψει ότι το περασμένο Σάββατο στη γενική συνέλευση της ΕΠΟ άρχισε να γράφεται η αρχή του τέλους μιας ολόκληρης εποχής: της εποχής που «ερασιτέχνες» (τάχα μου…) παράγοντες διοικούσαν το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο με όπλα τη ΦΙΦΑ (που χρησιμοποιείτο κατά των όποιων ελεγκτικών παρεμβάσεων του κράτους) και τη διαιτησία (ο έλεγχος της οποίας χρειαζόταν για να τσιτώνονται ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ, δηλαδή η οικογένεια Βαρδινογιάννη και η οικογένεια Κόκκαλη). Η ιστορία του μπαμπούλα της ΦΙΦΑ τελείωσε με τη συμφωνία του Κόκκαλη με την κυβέρνηση. Το νταραβέρι με τη διαιτησία άρχισε να σβήνει από τη στιγμή που ο Γιάννης Βαρδινογιάννης αποφάσισε να μην υιοθετήσει στελέχη της Παράγκας, παραδοσιακά και εκσυγχρονιστικά.

Τίποτα

Γιατί η ΕΠΟ δεν πήγε στη ΦΙΦΑ για να καταγγείλει τις διατάξεις του νόμου του Ορφανού, όπως απειλούσε; Για τον ίδιο λόγο που δεν ανέστειλε και τα πρωταθλήματα, ερασιτεχνικά και επαγγελματικά, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα: μια στραγγαλισμένη οικονομικά ομοσπονδία χωρίς την κάλυψη της Σούπερ Λίγκας δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

«Τεό»

Κάτι μου λέει ότι όταν την περασμένη Παρασκευή οι δικοί μας συνάντησαν τον εντεταλμένο αντιπρόσωπο της ΦΙΦΑ Τζο Μίφσουντ διαπίστωσαν ότι τα περί προσφυγών στην παγκόσμια ομοσπονδία αυτή τη φορά είναι καλό να τα ξεχάσουν. Ο Μαλτέζος ήταν άριστα ενημερωμένος για το νομοσχέδιο και συμβούλευσε τους ανθρώπους της ΕΠΟ να αρχίσουν διάλογο με την πολιτεία και μάλιστα σε ήπιους τόνους! Τι είχε συμβεί; Πιστεύω ότι μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Ιntralot με τον ΟΠΑΠ υπήρξε συμφωνία ανάμεσα στο κράτος και τον Κόκκαλη να σταματήσουν οι ρήξεις. Ενα τηλέφωνο (εκτιμώ) του Θόδωρου Θεοδωρίδη (που δεν πήγε καν στη γενική συνέλευση της ομοσπονδίας το Σάββατο, αφήνοντας το προεδρείο ξεκρέμαστο) ήταν αρκετό για να εξηγηθεί το ελληνικό «πρόβλημα»: η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ ακούν μόνο τον Θόδωρο. Με τους υπόλοιπους ούτε να συνεννοηθούν δεν μπορούν.

Κρυάδα

Στη γενική συνέλευση ήρθε και η δεύτερη κρυάδα. Ο Τζίγκερ, όταν έγινε η πρόταση για αναστολές πρωταθλημάτων, είπε ότι η Σούπερ Λίγκα δεν θέλει ρήξεις με την πολιτεία: το άδειασμα του προεδρείου της ΕΠΟ από Ολυμπιακό και ΠΑΟ υπήρξε για πρώτη φορά στην ιστορία ταυτόχρονο! Ο Βασίλης Γκαγκάτσης μάζεψε τις απειλές και είπε ότι περιμένει την αλλαγή του Γιώργου Ορφανού μετά τις εκλογές για να ξεκινήσει διάλογο με την πολιτεία. Νόμιζα ότι ο Γκαγκάτσης τον υφυπουργό δεν θέλει να τον βλέπει: όπως αποδείχτηκε, τον λατρεύει σε σημείο πάθους, μια και αναφέρθηκε σε αυτόν λες και κυβερνάει τη χώρα! Ο Γκαγκάτσης πιστεύει ότι ο κακός Ορφανός παίρνει αποφάσεις μόνος του: μάλλον ξεχνάει ότι ο Τομέας Αθλητισμού της Ν.Δ. από το 1998 αντιμετωπίζει τους συμμετέχοντες στο συμβούλιο της ΕΠΟ σαν ένα είδος συμμορίας. Θα αλλάξει πολιτική η Ν.Δ. όταν αλλάξει (αν αλλάξει) ο Ορφανός; Ή θα βρεθεί στο Υφυπουργείο στέλεχος της Ν.Δ. που θα αγαπήσει τον Γκαγκάτση; Ούτε παιδάκια δεν τα πιστεύουν αυτά! Ετσι και η Ν.Δ. πάρει τις εκλογές τον Σεπτέμβρη, ο αποκλεισμός θα ισχύσει για άλλα τέσσερα χρόνια. Και δεν τον βλέπω να τον αντέχει.

Αναβολή

Ο Στέλιος Μπρατσόλης της ΕΠΣ Πειραιά, που ζήτησε αναβολή των πρωταθλημάτων, έκανε ένα λογικό αίτημα. Σου λέει ο άνθρωπος, πρέπει να κάνουμε έναν αγώνα για να αλλάξει η βούληση του κράτους. Ο Μπρατσόλης δεν αντιμετωπίζει κατηγορίες για κακουργήματα –κοιτάει το συμφέρον της ενωσης. Και έχει και ήθος. Αν π.χ. ο άνθρωπος διαπίστωνε ότι η αιτία που δεν παίρνουν χρήματα οι ενώσεις και που βουλιάζει η ομοσπονδία στα χρέη είναι ο ίδιος, θα έφευγε. Οταν, όμως (αν, λέμε…), σε περιμένει το φθινόπωρο ο Σανιδάς, πώς να πεις «φεύγω»; Μένεις εκεί, ελπίζεις να γίνουν όλα μπάχαλο και να είσαι αύριο χρήσιμος στον Κόκκαλη. Ή στον Βαρδινογιάννη. Να παίξεις την τελευταία μπλόφα. Αυτό θα είναι το βασικό χαρακτηριστικό του επόμενου πρωταθλήματος: η μεγάλη μπλόφα.

Πέναλτι

Αν στο πρώτο πέναλτι οι «αιώνιοι» φάνε την μπλόφα, δεν θα τους λυπηθώ. Αν όντως έχουν καταλάβει, όπως ισχυρίζονται, ότι για τη διοίκηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν χρειάζονται ενδιάμεσοι άμισθοι με βίλες και οικόπεδα στον Μαραθώνα, θα πρέπει από τώρα το πλαίσιο της συνεργασίας να σχεδιάσει το αύριο. Το αν θα γίνει πρόεδρος της ομοσπονδίας ο Θεοδωρίδης (που θα 'πρεπε) ή ο Πιλάβιος (που θέλει ο Ζαγορίτης) ή ο Κούκης (που θέλει ο τομέας Αθλητισμού της Ν.Δ.) μικρή σημασία έχει: το θέμα είναι να προβληματιστούν οι παράγοντες της Σούπερ Λίγκας και να ψάξουν πώς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο θα αποκτήσει με τη βοήθεια του κράτους σοβαρή επιχειρηματική προοπτική. Και πώς θα δημιουργηθεί το πλαίσιο που δεν θα επιτρέπει στο μέλλον να διοικηθεί από όσους το μόνο που ξέρουν είναι να χτίζουν βίλες με πισίνες και παράγκες σφυρίζοντας κλέφτικα…

Εντυπωσιασμένος o Θωμάς!

Ξέρετε ποιος ουδέτερος εντυπωσιάστηκε περισσότερο από την εμφάνιση του Πανιωνίου με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη; Ο Θωμάς Μητρόπουλος! «Τι πάει να κάνει ο Τσακίρης; Να χτυπήσει του χρόνου το πρωτάθλημα;
Τι ομαδάρα είναι αυτή που έφτιαξε;», αναρωτιόταν, υποβάλλοντας ρητορικά ερωτήματα στους συνεργάτες του. Μη νομίζει κανείς ότι ο Θωμάς είδε το φιλικό του Ολυμπιακού επειδή τον τρώει η αγωνία για το μέλλον του συλλόγου του οποίου υπήρξε αντιπρόεδρος. Ο λόγος για τον οποίο το είδε ήταν για να διαπιστώσει την όποια πρόοδο του Κουμορτζί, για τον οποίο πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα πωληθεί στην Αρσεναλ σε εξωφρενική τιμή. Ολα τα άλλα ελάχιστα τον ενδιαφέρουν. Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω δεν μπορούν καιρό τώρα να κερδάνε μαζί, έχουν πλέον πολύ διαφορετικά προβλήματα…