Το ημερολόγιο του Ολίβα (SportDay / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Παρακολουθήσαμε μέσα από λεπτομέρειες τις τοποθετήσεις του από την πρώτη κιόλας μέρα στον Αρη. Διαβάσαμε προσεκτικά τη συνέντευξη που συνόδευσε την προετοιμασία στη Γαλλία. Λάβαμε τα μηνύματα των παικτών και σταθήκαμε στον… πειθαρχικό έλεγχο που εφάρμοσε στη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων εβδομάδων στον Αρη. Ο Χουάν Κάρλος Ολίβα αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση προπονητή.

Ολα φαίνεται να ξεκινούν από την αυτοεκτίμηση στις δυνάμεις του και τα εφόδια που έχει μαζί του, μέσα από τη ζωή, μέσα από το ποδόσφαιρο και άλλες παραμέτρους που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, διότι έχουν να κάνουν με την οικογένεια, την παιδεία και όσα έμαθε στο… πεζοδρόμιο μέσα από την καθημερινότητα. Δεν γνωρίζουμε αν πέρασε σκληρά και άδικα παιδικά χρόνια, ούτε αν ως ποδοσφαιριστής έχει απωθημένα επειδή δεν του φέρθηκαν όπως του άξιζε οι προπονητές του. Γνωρίζουμε όσα μας έδειξε μέχρι σήμερα, από τη στιγμή που έκανε την εμφάνισή του στις εγκαταστάσεις του Νέου Ρυσίου για να μας πείσει ότι υπάρχει διαφορετική προσέγγιση στο ποδόσφαιρο όταν προετοιμάζεις μια ομάδα που θα μπει στο ΟΥΕΦΑ και θα διεκδικήσει ό,τι καλύτερο τη νέα περίοδο -σε σύγκριση με την προηγούμενη- εντός συνόρων.

Ο πρώτος σταθμός της πορείας του με τον Αρη είναι το ΟΥΕΦΑ. Ισως να πρόκειται για τη σημαντικότερη πρόκληση από τη στιγμή που ο Ολίβα, ξεφεύγοντας από την τρίτη κατηγορία της Ισπανίας, αντιλαμβάνεται ότι του δίνεται η ευκαιρία να ακουστεί το όνομά του σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση. Κι αν τυχόν καταφέρει με την ομάδα του να φτάσει στους ομίλους, τότε θα έχει φορέσει την ταμπέλα του επιτυχημένου από νωρίς. Οχι ότι τα υπόλοιπα θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα, αλλά ήδη θα έχει γίνει το πρώτο σημαντικό βήμα. Κανείς, όμως, δεν θα ήθελε να βλέπει την ομάδα του να αποδίδει καλά σε μερικούς αγώνες του ΟΥΕΦΑ (μέσο αναγνώρισης για τον Αρη της επόμενης περιόδου) και να οπισθοχωρεί στο πρωτάθλημα ή να αποκλείεται από τη Νίκη Βόλου στο Κύπελλο.

Κάπου μέσα σε αυτούς τους στόχους, μέσα από αυτές τις κατευθύνσεις που υποχρεώνεται να ακολουθήσει, ο Ολίβα δείχνει ότι έχει αυτοπεποίθηση και βαθιά πίστη στις δυνατότητές του, αποπνέει αισιοδοξία για τις επιλογές του και σιγουριά ότι μπορεί να κάνει καλύτερους τους παίκτες που γνωρίζαμε ότι είναι περιορισμένου βεληνεκούς. Φτάνοντας στον πειθαρχικό έλεγχο, με το επεισόδιο του Βανγκέλι, που τον έστειλε πακέτο στη διοίκηση επειδή εκτελούσε αδιάφορα τις ασκήσεις στην προπόνηση και τον «εκπαραθύρωσε» για δύο φιλικά, ήταν σαν να είπε στους υπόλοιπους ότι «δεν σας παίρνει, εγώ είμαι το αφεντικό».

Εκείνο δε που έχει εντυπωσιάσει είναι ο αυτοσεβασμός του. Είναι ο προπονητής που λόγω της καλής φυσικής κατάστασής του μπορεί να ακολουθήσει το πρόγραμμα προετοιμασίας και να το βγάλει αβασάνιστα, στέλνοντας αδιάβαστους τους ποδοσφαιριστές του, την ώρα που ο ένας μετά τον άλλον τραυματίζονται, κάποιοι έχουν πετάξει λευκή πετσέτα και κείτονται στο καναβάτσο και κάποιοι άλλοι διαμαρτύρονται για τα συνεχή και δυνατά φιλικά που θα τους στείλουν στο νοσοκομείο με υπερκόπωση. Βλέπουν τον 43χρονο προπονητή τους να είναι «κομάντο» και να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και αυτό αποτελεί πρόκληση για να τα καταφέρουν ή ακόμα και να κρύψουν την κούραση, ώστε να μη φανούν αδύναμοι. Τους υποχρεώνει να φανούν δυνατοί. Αλλωστε, ο δρόμος είναι μακρύς και πολύ πιο δύσκολος από τον περσινό, που οδήγησε την ομάδα ψηλά και ίσως ανέλπιστα σε σχέση με όσα έδειξε με μια πρώτη ματιά.