Ελάχιστες οι επιλογές για Ολυμπιακό (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Δεν ήταν λίγοι οι φίλοι του Ολυμπιακού που απογοητεύτηκαν βλέποντας την υπόθεση «Τζανίρο Πάργκο» να καταλήγει σε «ναυάγιο» και την ομάδα τους να στρέφεται στον Κιθ ΜακΛίοντ, που ως όνομα υστερεί σε σχέση με αυτό του συμπατριώτη του. Στο παρκέ θα κριθεί αν η επιλογή του ΜακΛίοντ (και του κάθε ΜακΛίοντ) είναι καλή ή όχι. Θα πρέπει, όμως, να γνωρίζουμε άπαντες ότι οι ευκαιρίες στην αμερικανική αγορά δεν είναι πολλές. Δεν είναι, δηλαδή, αρκετά (για να μην πούμε είναι ελάχιστα) τα μεγάλα (και όχι μόνον αυτά) ονόματα που θα αφήσουν το ΝΒΑ για να ενδώσουν στα εκατομύρια ευρώ που προσφέρει ο Ολυμπιακός και γενικότερα οι σπουδαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Το ΝΒΑ είναι πάνω απ' όλα όνειρο και τρόπος ζωής για τον κάθε Αμερικανό παίκτη, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

Αν, λοιπόν, η ομάδα του Πειραιά δεν έκλινε προς τον Κιθ ΜακΛίοντ, ποιον θα μπορούσε να πάρει, με δεδομένο ότι οι άνθρωποί της θέλουν ο εκλεκτός, πέρα από καλός παίκτης, να έχει και κάποια σεβαστή προϋπηρεσία στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου; Αναφέραμε και παραπάνω: ελάχιστες οι επιλογές. Εχουμε και λέμε:

α) Ο Τζεφ ΜακΙνις, που την περίοδο 1996-97 είχε αγωνιστεί στον Πανιώνιο, έχει κάνει από τότε πολύ καλή πορεία στο ΝΒΑ. Εχει όμως και κουσούρια. Οταν ήταν στον Πανιώνιο είχε πάρει σε μια προπόνηση στο κλειστό της Γλυφάδας στο κυνήγι με λοστό τον Ολλανδό συμπαίκτη του Γκέερτ Χάμινκ. Είπατε τίποτα;

β) Ο Ρόαγιαλ Αϊβι, που μάλλον δεν θα συνεχίσει στους Χοκς, δεν είναι καλύτερος του ΜακΛίοντ.

γ) Ο Ντι Μπράουν είναι εξαιρετικός παίκτης (καλύτερης ποιότητας, κατά τη γνώμη μας, από τον ΜακΛίοντ), αλλά υστερεί σε ευρωπαϊκή εμπειρία. Θυμίζουμε ότι ο ΜακΛίοντ έχει παίξει σε Λιβόρνο και Ρόμα.

δ) Ο Πορτορικανός Μπαρέα, που άρεσε στον Γκέρσον στο Σάμερ Λιγκ του Λας Βέγκας, θα μείνει στους Μάβερικς, ενώ και οι Μάικ Ουίλκς, Αντρέ Μπάρετ (εξαιρετικοί παίκτες) είναι «κολλημένοι» με το ΝΒΑ.

ε) Γκάρι Πέιτον (ναι, ο γνωστός), Μπρέβιν Νάιτ και Ερλ Μπόικινς, αυτοί κι αν δεν φεύγουν από τη «Μέκκα του μπάσκετ».

Γίνεται κατανοητό ότι τα περιθώρια για εύρεση του ιδανικού παίκτη είναι στενά, ακόμα και για τον Ολυμπιακό, που δαπανά του κόσμου τα χρήματα. Επομένως, σε μεγάλο βαθμό η επιλογή του ΜακΛίοντ είναι δικαιολογημένη. Ασχέτως αν ήταν πολλοί εκείνοι που έλεγαν -και λένε ακόμα- ότι καλύτερος πλέι μέικερ για την ομάδα που φτιάχνεται είναι ο Σκούνι Πεν. Παρεμπιπτόντως, ο συμπαθής Σκούνι δεν έχει αποφασίσει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του!