Τα συμβόλαια των «μεγάλων μικρών» (SportDay / Δημήτρης Ευαγγελάτος)

Ο Παναθηναϊκός έχει ορίσει για τον Νίνη μία αστρονομική ρήτρα πώλησης, ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που αρχικά είχε αφήσει να διαρρεύσει: για το εσωτερικό είναι στα 17 εκατ. ευρώ! Επίσης, για τον Ελίνι Δημούτσο υπάρχει ρήτρα 5 εκατ. ευρώ.

Όλοι δούλεψαν στο 100% των δυνατοτήτων τους, από τον πρόεδρο μέχρι τον φροντιστή», είχε δηλώσει ο Οτο Ρεχάγκελ στη «SportDay» επ' ευκαιρία της επετείου των τριών χρόνων από την κατάκτηση του Euro 2004, θέλοντας να εξηγήσει το μυστικό της επιτυχίας. Τρία χρόνια μετά, στο Euro under 19, οι συνθήκες μοιάζουν πανομοιότυπες.

Από το πρόγραμμα, που ξεκίνησε με νίκη επί των Πορτογάλων και έφερε στη συνέχεια μία σειρά από πολλά «dejavu», μέχρι τα μερίδια της επιτυχίας που αναλογούν στον καθένα. Δηλαδή, στον ευρηματικό Νίκο Νιόπλια, στη διοίκηση της ΕΠΟ (η οποία μετά τον Ρεχάγκελ έκανε μία ακόμα εξαιρετική επιλογή προπονητή) και φυσικά στους ίδιους τους παίκτες που είναι οι πρωταγωνιστές μέσα στο γήπεδο.

Ξεχάσαμε κάποιον που τυγχάνει να είναι συμπατριώτης των αποψινών μας αντιπάλων! Τον Βίκτορ Μουνιόθ. Δίχως τη δική του προπονητική τόλμη, η μανία που επικρατεί επί του παρόντος γύρω από το φαινόμενο «Σωτήρης Νίνης» ενδεχομένως να μην ήταν υπαρκτή.

Επ' ευκαιρία του αποψινού τελικού, θεωρήσαμε κατάλληλο το τάιμινγκ για να αναζητήσουμε τα συμβόλαια των μεγάλων πρωταγωνιστών. Ρωτήσαμε, μάθαμε και σας παρουσιάζουμε όλα όσα -ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα- αναγράφονται στα συμβόλαια των Σωτήρη Νίνη, Ελίνι Δημούτσου με τον Παναθηναϊκό και του Κώστα Μήτρογλου με τον Ολυμπιακό.

Οπως θα διαπιστώσετε κατά την ανάγνωση των περιεχομένων, οι αμοιβές των τριών παικτών είναι «μεροκάματα» και ουδεμία σχέση έχουν με τις αποδοχές του μέσου όρου ποδοσφαιριστών των μεγάλων ομάδων. Αυτό όμως είναι φυσιολογικό, από τη στιγμή που πρόκειται για μικρά παιδιά που τώρα κάνουν τα πρώτα τους (επαγγελματικά) ποδοσφαιρικά βήματα.

Ο Σωτήρης Νίνης θα πάρει 120.000 ευρώ σε τρία χρόνια (έως το 2010) «καθαρά», κάτι που σημαίνει 40.000 ευρώ τον χρόνο ως πάγια αμοιβή. Εχει, όμως, καλά μπόνους: αν παίξει από το 30% των αγώνων της πρώτης σεζόν (2007-2008) έως το 70% μπορεί να πάρει μέχρι και 59.000 ευρώ. Αν παίξει από 70% και πάνω παίρνει «στρογγυλά» 60.000 ευρώ. Για τον δεύτερο χρόνο το εν λόγω ποσό ανεβαίνει στα 70.000 ευρώ και για τον τρίτο στα 80.000 ευρώ. Μαζί με τα μπόνους, λοιπόν, το συμβόλαιο ξεπερνά τα 100.000 ευρώ ετησίως. Από κει και πέρα, υπάρχει μία αστρονομική ρήτρα πώλησης, ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που αρχικά είχαν αφήσει να διαρρεύσει: για το εσωτερικό είναι στα 17 εκατ. ευρώ! Οσον αφορά στο εξωτερικό, όποιος σύλλογος θελήσει να τον αποκτήσει θα πρέπει (εκτός από το να έρθει σε συμφωνία μαζί του) να πληρώσει στον Παναθηναϊκό 15 εκατ. ευρώ.

Ρήτρα, όμως, υπάρχει και για τον Δημούτσο, και μάλιστα ύψους 5 εκατ. ευρώ. Η αμοιβή του είναι 120.000 ευρώ για 4 χρόνια (έως το 2011) και προβλέπονται τα εξής μπόνους: αν παίξει στον πρώτο χρόνο σε ποσοστό από 15% έως 60% του συνολικού αριθμού αγώνων, μπορεί να πάρει μέχρι και 49.000 ευρώ. Από 60% και πάνω παίρνει ακριβώς 50.000 ευρώ. Για τον δεύτερο χρόνο παίρνει τα ίδια λεφτά για ποσοστό συμμετοχών από 20% έως 60% και για τα δύο τελευταία χρόνια επίσης τα ίδια ποσά για συμμετοχές από 30% έως 60%. Σύμφωνα με το συμβόλαιο, δικαιούται και αυτοκίνητο.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει βάλει κάποια ρήτρα στον Κώστα Μήτρογλου. Ο νεαρός άσος έχει να παίρνει συνολικά 570.000 ευρώ για πέντε χρόνια (έως το 2012) και από 1.000 ευρώ για κάθε συμμετοχή σε επίσημο ματς πάνω από 30 λεπτά. Δικαιούται επίσης αυτοκίνητο 1.600 κυβικών και ποσό 800 ευρώ μηνιαίως για ενοικίαση σπιτιού. Στο συμβόλαιο του Μήτρογλου αναφέρεται ακόμα ότι δόθηκαν από τον Ολυμπιακό 30.000 ευρώ στην πρώην ομάδα του (Γκλάντμπαχ) για τη μεταγραφή.

Επανερχόμενοι στην περίπτωση του Νίνη, αξίζει να θυμίσουμε ότι μόλις πριν από λίγους μήνες απέκτησε δικαίωμα συμμετοχής στις ελληνικές εθνικές ομάδες. Οταν μάλιστα είχε τεθεί το δίλημμα (;) Ελλάδα ή Αλβανία, ο παίκτης είχε στείλει επιστολή στην ΕΠΟ, στην οποία δήλωνε ότι «εγώ θέλω να παίξω με τη φανέλα της πατρίδας μου». Και εννοούσε φυσικά τη γαλανόλευκη, ζητώντας από την Ομοσπονδία να διαβιβάσει την απόφασή του στην αντίστοιχη αλβανική, όπερ και εγένετο. Λίγες ημέρες μετά, το νέο μεγάλο αστέρι του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας ολοκληρώσει και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, αποκτούσε δικαίωμα συμμετοχής στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Αρχικά έπαιξε στην Εθνική Ελπίδων και εν συνεχεία κρίθηκε απαραίτητη η μετακίνησή του στην ομάδα των Νέων. Τα αποτελέσματα φανερώνουν από μόνα τους την ορθότητα της επιλογής.