Οι τίτλοι φιλτράρονται μέσα από μια ισχυρή άμυνα (SportDay / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

«Αν ο έρωτας περνά από το στομάχι, τότε οι τίτλοι φιλτράρονται μέσα από μία ισχυρή άμυνα», επέμενε ο άνθρωπος που έκανε γνωστό το κατενάτσιο σε ολόκληρο τον πλανήτη, ο Ελένιο Ερέρα. Και όσο και αν οι πιο πολλοί επιμένουν πως οι ομάδες που σκοράρουν πολλά γκολ κερδίζουν φίλους, η πικρή αλήθεια είναι πως κυρίως εκείνες που έχουν καλές άμυνες κατακτούν τίτλους.

Κάποτε ο Πούσκας ήταν ο πρώτος που είχε δηλώσει πως προτιμά τη νίκη με 5-4 παρά με 1-0, αλλά τις τέσσερις χρονιές που κάθισε στον πάγκο του ΠΑΟ μόνο μία φορά πήρε τον τίτλο και μάλιστα τη χρονιά που η ομάδα του είχε την καλύτερη άμυνα, το 1971-72. Η προσεκτική ανάγνωση της ιστορίας του ελληνικού πρωταθλήματος τα τελευταία 40 χρόνια αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ποτέ δεν έμεινε δεύτερη ομάδα που δέχτηκε λιγότερα από 18 γκολ στη σεζόν. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που ο πρωταθλητής πέτυχε πολύ λιγότερα γκολ από τις ομάδες που τον ακολούθησαν, αλλά η ισχυρή αμυντική γραμμή έκανε τη διαφορά. Κλασικές περιπτώσεις τα πρωταθλήματα του 1968-69, του 1972-73, του 1980-81, του 1981-82 και του 1982-83, που επιβεβαιώνουν πως, αν προτιμάς το οριακό 1-0, είναι πιο πιθανό να πάρεις τον τίτλο από αυτόν που ακροβατεί στο 3-2 και στο 4-3. Το 1969 ο Παναθηναϊκός και το 1973 ο Ολυμπιακός πήραν τον τίτλο με κοινό παρονομαστή τον προπονητή τους, τον αείμνηστο Λάκη Πετρόπουλο, τον μετρ στην Ελλάδα στο να παίρνει τίτλους χτίζοντας από την άμυνα. Ο ΠΑΟ είχε διαφορά γκολ 64-16 το 1969, με τον δεύτερο Ολυμπιακό να πετυχαίνει 77 γκολ, αλλά να δέχεται 21. Το 1973 οι «ερυθρόλευκοι» αναδείχτηκαν πρωταθλητές με 72-13 γκολ, την ώρα που ο ΠΑΟΚ με 75-24 τερμάτισε δεύτερος και ο τρίτος Παναθηναϊκός είχε βάλει 89 γκολ, αλλά δέχτηκε 29.

Το 1982 ο Ολυμπιακός κάλυψε τη διαφορά έξι πόντων από τον ΠΑΟ στον δεύτερο γύρο κατακτώντας το πρωτάθλημα σε μπαράζ, αν και πέτυχε μόλις 46 γκολ έναντι 58 του ΠΑΟ, γιατί η άμυνά του μπόρεσε να δεχτεί μόνο 21, 7 λιγότερα από τους «πράσινους». Το '83 ο Ολυμπιακός πάλι έβαλε λιγότερα γκολ από τη Λάρισα που τον ακολουθούσε όλη τη χρονιά και μάλιστα τον νίκησε μέσα και έξω, αλλά τα πέντε γκολ λιγότερα στην άμυνα έκαναν τη διαφορά στη βαθμολογία. Ακόμα πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η σεζόν 1980-81, όταν η ΑΕΚ με τον Μίλτο Παπαποστόλου στον πάγκο ήταν άκρως θεαματική πετυχαίνοντας 63 γκολ, αλλά δέχτηκε 42, την ίδια ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» του Γκόρσκι πήραν το πρωτάθλημα με 47-18 στα γκολ.

Το 1983-84 ο Παναθηναϊκός έβαλε λιγότερα γκολ από τον Ολυμπιακό και τον Ηρακλή που ακολούθησαν, αλλά δέχτηκε μόλις 14 γκολ, μένοντας και 23 αγώνες αήττητος, οπότε η άμυνα του έδωσε τον τίτλο και μάλιστα με μία μόνο νίκη στα ντέρμπι! Τα τελευταία επτά χρόνια η αλήθεια είναι πως τον τίτλο δεν τον κατακτά η ομάδα με την καλύτερη άμυνα, αλλά επίσης θα πρέπει να σταθούμε σε διαφορετική ανάλυση. Δηλαδή, επειδή είχαμε πολλούς οριακούς τερματισμούς, το πρόβλημα του Παναθηναϊκού, για παράδειγμα, το 2004-2005 δεν ήταν πως δέχτηκε τα ίδια γκολ με τον Ολυμπιακό (συνολικά 18), αλλά πως κόλλησε σε κάποια κρίσιμα ματς στο τέλος. Το 2002-2003 ο ΠΑΟ δέχτηκε δύο γκολ λιγότερα από τον Ολυμπιακό, αλλά οι πρωταθλητές πέτυχαν 25 γκολ παραπάνω. Το 2001-2002 η ΑΕΚ είχε καλύτερη άμυνα από τον Ολυμπιακό, που σκόραρε 23 φορές περισσότερες, όμως τη διαφορά την έκανε το κρίσιμο ματς στο τέλος, στο οποίο οι μετέπειτα πρωταθλητές νίκησαν 4-3. Αν η άμυνα της ΑΕΚ άντεχε στην ισοπαλία, θα έπαιρνε τον τίτλο.

Στην ιστορία των τελευταίων 40 χρόνων μόνο μία φορά ομάδα με καλύτερη και την άμυνα και την επίθεση δεν πήρε το πρωτάθλημα, και ήταν το 1995-96. Τότε η ΑΕΚ στην τελευταία χρονιά του Μπάγεβιτς έβαλε 86 γκολ και δέχτηκε 21, ενώ ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός είχε 72-22, στην ίδια χρονιά που έφτασε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Την ειδοποιό διαφορά, αν θα θυμάστε, την έκανε το μεταξύ των δύο ομάδων ντέρμπι με το γκολ του Μπορέλι.

Τέλος, αν θα θέλαμε να βάλουμε ένα ορόσημο για το τι είναι το ιδανικό, θα ανατρέχαμε στην περίοδο του 1973-74. Τότε ο Ολυμπιακός του Νίκου Γουλανδρή, έχοντας συγκεντρώσει τεράστια ονόματα στις τάξεις του και με τον Πετρόπουλο στον πάγκο, είχε κατακτήσει τον τίτλο με ρεκόρ πόντων (59) για το βαθμολογικό σύστημα 2-1-0, σκοράροντας 102 φορές και δεχόμενος μόλις 14 γκολ. Οι νίκες του με 11-0 επί του Φωστήρα, 8-2 επί του Απόλλωνα, το 6-0 στην έδρα του Αιγάλεω, το 4-0 επί της ΑΕΚ, οι νίκες με 4-0 και 4-2 επί του Αρη, το 3-0 με αντιπάλους ΠΑΟΚ, Παναχαϊκή, Πανιώνιο, Ηρακλή και Βόλο ήταν εμφανίσεις που συνδύαζαν υψηλού επιπέδου μπάλα και ουσία. Επειδή όμως όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, ο συνδυασμός πολλών γκολ με άμυνα που να κρατά και να μη γίνεται ξέφραγο αμπέλι είναι τόσο σπάνιος όσο και οι καταρράκτες στην έρημο, καλό είναι να θυμόμαστε τη ρήση του Ερέρα για τον έρωτα και το στομάχι!