Από το ζενίθ στο ναδίρ, σε δέκα μήνες... (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Τον Σεπτέμβριο του 2006, o Σοφοκλής Σχορτσιανίτης έμοιαζε να βρίσκεται σε πορεία προς το προσωπικό του ζενίθ. Εκλεκτό μέλος της Εθνικής Ανδρών, βαρύ χαρτί του Ολυμπιακού, έβλεπε την πόρτα του ΝΒΑ ανοιγμένη διάπλατα μπροστά του και άκουγε απίστευτους επαίνους πανταχόθεν.

Ιούλιος του 2007, μόλις δέκα μήνες αργότερα, και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης μοιάζει να βρίσκεται σε πορεία προς το προσωπικό του ναδίρ. Εκτός Εθνικής ομάδας, εκτός σχεδίου στον Ολυμπιακό, εκτός τόπου, εκτός χρόνου και εκτός προσκηνίου. «Του χρόνου τέτοιον καιρό θα έχει σταματήσει το μπάσκετ», είπε πικρόχολα κάποιος δίπλα μου χθες στο ΟΑΚΑ, λίγο πριν αναχωρήσει το πούλμαν με τους διεθνείς για το Καρπενήσι. Αληθινός εφιάλτης αυτή η πρόβλεψη. Εύχομαι ολόψυχα να διαψευστεί.

Οσο παρακολουθούσα τον αγωνιστικό κατήφορο του Σοφοκλή μες στη σεζόν, έβρισκα παρηγοριά στην ίδια πάντοτε επωδό: «Ευτυχώς, πλησιάζει ο καιρός της Εθνικής. Εκεί θα ξαναγίνει άνθρωπος». Αλλά ο καιρός της Εθνικής ήρθε και ο Σχορτσιανίτης πήρε βροντερή απουσία. Η ομάδα είχε όλη τη διάθεση να τον αγκαλιάσει, αλλά η αγκαλιά της έμεινε άδεια. «Μας ενδιαφέρουν όσοι είναι εδώ», αναγκάστηκε να δηλώσει ο Παναγιώτης Γιαννάκης. «Υπάρχουν παίκτες ικανοί να εξουδετερώσουν οποιαδήποτε απουσία», είπε ο Νίκος Ζήσης. «Θα προσπαθήσουμε όλοι λίγο παραπάνω και θα καλύψουμε το κενό του», φανέρωσε τη συνταγή ο Θοδωρής Παπαλουκάς.

«Στο μέλλον θα τον έχουμε ξανά μαζί μας», τόνισε, ως κάπτεν και πρώην συγκάτοικος του Σοφοκλή στην Ιαπωνία, ο Μιχάλης Κακιούζης. Για το πόστο του Σχορτσιανίτη, προτεραιότητα έχει ο Γιάννης Μπουρούσης. Οχι μόνο στη δωδεκάδα, αλλά και στο δωμάτιο του αρχηγού.

«Θα εφαρμοστούν οι ισχύοντες κανονισμοί», ανακοίνωσε η ΕΟΚ όταν κατάλαβε ότι ο «Σόφο» σκόπευε να πάρει άδεια από τη σημαία. Πάει να πει, ποινή αποκλεισμού από τους επόμενους επίσημους αγώνες του Ολυμπιακού. Ο Γιαννάκης ήταν εμφανώς εκνευρισμένος όταν μιλούσε χθες για τον Σχορτσιανίτη, αλλά απέφυγε να μιλήσει για τιμωρία ή για το γράμμα του νόμου. Είναι φανερό ότι το μπαλάκι βρίσκεται στα χέρια του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Του ίδιου που κάποτε έδειξε επιείκεια σε παρόμοια παραστρατήματα άλλων διεθνών, όπως ο Κακιούζης ή ο Δημήτρης Παπανικολάου...

Audietur et altera pars. Ας ακουστεί και η άλλη πλευρά. Ο Σχορτσιανίτης ισχυρίζεται ότι δεν ζήτησε τίποτε διαφορετικό από αυτό που ζήτησε λ.χ. ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης πέρυσι ή ο Μανώλης Παπαμακάριος φέτος: «Να εξαιρεθεί από την προσπάθεια της Εθνικής, ώστε να ακολουθήσει ατομικό πρόγραμμα για να ξαναβρεί τον εαυτό του. Δεν γίνεται ταυτόχρονα δίαιτα και τρέξιμο στα βουνά. Θα καταρρεύσει», μου είπε δικός του άνθρωπος. Ξεκίνησε, μάλιστα, πριν από 3 εβδομάδες, με τις ευλογίες του Ολυμπιακού.

Το πρόβλημα, όμως, είναι ο τρόπος. Το κρυφτούλι των ημερών (ο «Σόφο» ισχυρίζεται ότι κάθε λίγο οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας ζητούσαν κάτι διαφορετικό), η αποφυγή προσωπικής επαφής με τον Γιαννάκη, η αποξένωση από τους άλλους διεθνείς. Αυτά που έκαναν την κοινή γνώμη να πιστέψει ότι ο Σχορτσιανίτης δεν ενδιαφέρεται καθόλου, όχι μόνο για την «επίσημη αγαπημένη», αλλά ούτε για το ίδιο το μπάσκετ. Η Εθνική ομάδα θα μπορέσει και δίχως αυτόν. Ο Σοφοκλής θα μπορέσει χωρίς την Εθνική ομάδα, τώρα που φρόντισε να βροντήξει την πόρτα της στα μούτρα του προπονητή και των συμπαικτών του;

Αν περιμένει πάντως βοήθεια από τον Ολυμπιακό για να ξαναγίνει ο σέντερ-Γκοτζίλα της Ιαπωνίας, ζήτω που καήκαμε. Οι τελευταίοι εννέα μήνες τον έφεραν εκεί όπου βρίσκεται τώρα. Οχι το καλοκαίρι του 2006.