Αυτό το λαβράκι ποιος θα το πάρει; (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Τo φινάλε της «πράσινης» καριέρας του Δημήτρη Παπανικολάου ήταν περίπου ιδανικό. Ο λεγάμενος περίμενε αγόγγυστα τη σειρά του, έκλεισε τα αυτιά στην καφρίλα των ολίγων αμετανόητων της κερκίδας, «κατάπιε» ακόμα και την προσβολή του Ομπράντοβιτς, όταν αυτός τον άφησε εκτός 12άδας στους δύο αγώνες του φάιναλ φορ (για χάρη του τουρίστα Ντελκ...) και έβαλε τη σφραγίδα του στη μάχη του τίτλου, στον 5ο τελικό κόντρα στην παλιά του ομάδα. Ηταν η απόλυτη προσωπική του ρεβάνς. Μια αυλαία, που έμοιαζε βγαλμένη από τα όνειρά του, σαν να τη σχεδίασε ο ίδιος.

Βέβαια σε κανένα από τα όνειρά του δεν είχε μέση συμμετοχή 11 λεπτά στο πρωτάθλημα και μαζί ένα τσουβάλι με «dnp-cd» εντός και εκτός συνόρων. «Δεν έπαιξε, με απόφαση του προπονητή», σημαίνει αυτό το τελευταίο. «Did Not Play - Coach's Decision»...

Η επόμενη μέρα μπορεί να τον βρει σε οποιαδήποτε καλή ελληνική ομάδα πλην του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Ο Αρης τον θέλει. Η ΑΕΚ τον θέλει. Ο Πανιώνιος τον θέλει. Αυτό δα έλειπε, να τον κοιτάξουν και στα δόντια. Ακόμα κι αν το κάνουν, θα ανακαλύψουν ότι ο «Παπ» δεν είναι 35άρης. Εχει μπροστά του κάμποσα χρόνια δημιουργικού μπάσκετ, μια και το σκαρί του είναι γερό και η φιλοδοξία του δεδομένη. Μέχρι το 2004, άλλωστε, ήταν παίκτης της Εθνικής ομάδας, συνομήλικος με το νυν αρχηγό της, Μιχάλη Κακιούζη.

Η πολυετής παραμονή του στον Παναθηναϊκό του στέρησε αγωνιστικές εικόνες, οπωσδήποτε όμως τον ωφέλησε προπονητικά και πρόσθεσε μια αρμαθιά μετάλλια στην ήδη πλούσια συλλογή του. Οπου κι αν πάει, ο Παπανικολάου θα φέρει μαζί του πείρα, πολυσύνθετο ταλέντο, όρεξη για δουλειά και την αύρα του ανθρώπου που έχει κερδίσει σχεδόν τα πάντα. Κατά πού πέφτει αυτό το «όπου»;

Υποψιάζομαι ότι θα προσπεράσει το «φλερτ» της ΑΕΚ δίχως να το συζητήσει αναλυτικά. Το τελευταίο που χρειάζεται είναι να ξαναζήσει το τυφλό οπαδιλίκι που τον ταλαιπώρησε στον Παναθηναϊκό. Ακόμα και τώρα, που φεύγει, πολλοί φανατικοί «πράσινοι» τον ξεπροβοδίζουν με βρισιές και κατάρες. Ο Αρης έχει να του προσφέρει χρήματα, αναγνώριση, προκλήσεις, αλλά και ζεστό κλίμα, μια και ο κόσμος του αγκαλιάζει όποιον Ελληνα δείχνει πρόθυμος να φορέσει τα κιτρινόμαυρα. Ισως όμως να αποδειχθεί δυσκίνητος ο (οικογενειάρχης πλέον και όχι αιώνιος «τινέιτζερ Δημητράκης») Δημήτρης. Και να φορέσει κυανέρυθρα, αντί για κίτρινα! Μήπως είναι άσχημο καταφύγιο για έναν καλό μπασκετμπολίστα ο Πανιώνιος του 2007;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Παπανικολάου θα έχει περισσότερες από μία ικανοποιητικές επιλογές για τον επόμενο σταθμό της αξιοσημείωτης καριέρας του. Εάν όλα κυλήσουν ομαλά στους μήνες που έρχονται, μπορεί του χρόνου τέτοιες μέρες, στις ανασκοπήσεις του πρωταθλήματος, να επαινούμε την ομάδα που έποιασε στα θολά νερά του μεταγραφικού παζαριού το «λαβράκι της χρονιάς.