Έντιμες λύσεις (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Είναι από τις ελάχιστες φορές που η λαϊκή αυθαιρεσία δεν με εξοργίζει. Μπορεί να μη γράφω ότι καλά του κάνανε, αλλά ομολογώ ότι ο εμπρησμός του προπονητικού δεν μου προκαλεί λύπη για τα παθήματα του Γιώργου Σπανουδάκη. Γιατί όταν ένας άνθρωπος έχει απαξιώσει σε τέτοιο βαθμό μια ομάδα και προσπαθεί να απομυζήσει και το τελευταίο ευρώ που απομένει, δεν αξίζει της συμπάθειας του κόσμου ή του Τύπου. Αντίθετα, αξίζει της μέγιστης κρατικής αυστηρότητας. Ο ίδιος και οποιοσδήποτε άλλος τον στηρίζει.

Δεν είναι αστείο. Λέγεται ότι οι ζωές του Γιώργου Σπανουδάκη και του Ευάγγελου Μυτιληναίου διασταυρώθηκαν στο παρκέ, όταν ο Σπανουδάκης ήταν σταρ και ο Μυτιληναίος έκτη αλλαγή στο Μαρούσι. Σίγουρο είναι πάντως ότι και οι δύο έπαιζαν μπάσκετ με τον Πέτρο Κωστόπουλο στα τέλη της δεκαετίας του '90. Η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή. Ο Μυτιληναίος ήθελε τον ΠΑΟΚ, αγόρασε τον Ηρακλή, σύντομα κατάλαβε ότι η μικρή προβολή δεν άξιζε τη μεγάλη φασαρία και έδωσε την ομάδα στον Σπανουδάκη, με τη συμφωνία ότι θα πρέπει να τη μανατζάρει μόνος του. Ο Σπανουδάκης, με την ελαφρύτητα του ανθρώπου που διαχειρίζεται κάτι που δεν τον αφορά συναισθηματικά, δέχτηκε την πρόταση. Τα υπόλοιπα είναι πολύ πρόσφατα για να χρειάζονται υπενθύμιση.

Για να προχωρήσει τώρα η υπόθεση του Ηρακλή, το πρώτο που χρειάζεται είναι ειλικρίνεια. Από πλευράς Σπανουδάκη η ειλικρίνεια είναι είδος εν ανεπαρκεία. Tη μία μέρα λέει ότι δίνει την ΠΑΕ με ένα ευρώ και την επόμενη, όταν εμφανίζεται αγοραστής, λέει ότι θέλει να κρατήσει λεφτά από τα έσοδα της επόμενης σεζόν. Αφού από πλευράς Σπανουδάκη, λοιπόν, κανείς δεν μπορεί να περιμένει κάτι, μια υποχρέωση -έστω και ηθική- υπάρχει στην πλευρά του Μυτιληναίου. Ο οποίος έχοντας φέρει τον Σπανουδάκη στον Ηρακλή θα πρέπει να δεσμευτεί δημόσια για δύο πράγματα. Πρώτον, ότι θα καλύψει τα χρέη της ομάδας για την περίοδο που ήταν ιδιοκτήτης. Δεύτερον, ότι δεν έχει στην κατοχή του ή σε κατοχή εταιρείας του χρεόγραφα που εμφανίζουν τον Ηρακλή να του χρωστάει. Οι δύο δεσμεύσεις είναι αρκετές, φτάνει να είναι δημόσιες. Και μετά το κράτος έχει την υποχρέωση να εξετάσει κάθε οικονομική πράξη του Γιώργου Σπανουδάκη στη λογική ότι ακόμα και αν το καρμπόν του διπλότυπου δεν ήταν καινούργιο, μπορεί να αποτελεί εφοριακή παράβαση. Γιατί όταν ένας άνθρωπος είναι τόσο αδίστακτος σε κάτι που άλλοι αγαπούν και το κράτος πρέπει να είναι το ίδιο αδίστακτο όταν τον ελέγχει.

Αν τίποτα από αυτά δεν δουλέψει, υπάρχει η απόλυτα έντιμη λύση του υποβιβασμού του Ηρακλή στα Ερασιτεχνικά. Εκεί και θα φανεί αν αξίζει να επιζήσει. Αν οι οπαδοί του θα συνεχίσουν να τον στηρίζουν, σε δυο-τρία χρόνια θα επιστρέψει στη Σούπερ Λίγκα. Οι οπαδοί του θα μπορούν να λένε ότι αν άλλοι επέζησαν με τα κρατικά δεκανίκια, ο Ηρακλής για δεκανίκια έχει τη στήριξη του κόσμου του. Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά οι έντιμες λύσεις είναι συνήθως σκληρές. Και οι μόνες που με τον χρόνο σε κάνουν περήφανο.

Εάν ο Μιχάλης Σηφάκης φύγει από τον ΟΦΗ, ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό η πρώτη είναι το φαβορί. Η σχέση Βαρδινογιάννη-Κανελλόπουλου χάνεται στον χρόνο. Την πρώτη χρονιά της ομάδας Νικολαΐδη, όταν χρειάστηκαν βοήθειες, ο Τζίγκερ κινήθηκε για να πάει δανεικός ο Σοάρες από τον ΟΦΗ στην ΑΕΚ. Τι έκανε είναι άγνωστο. Μπορεί να παρακάλεσε τον Φανούρη Βατσινά. Αυτό όμως που είχε διαρρεύσει είναι ότι η κίνηση είχε γίνει και τώρα, σε περίπτωση που ο Σηφάκης πάρει μεταγραφή, ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον μισητό Ολυμπιακό η κίνηση είναι λογικό να επαναληφθεί.

Οχι ότι χρειάζεται προσπάθεια για να πειστούν στον ΟΦΗ ότι η ΑΕΚ είναι καλύτερη επιλογή από τον Ολυμπιακό... Μετά τις προπέρσινες ομορφιές του ποδοσφαίρου, όταν ο Ολυμπιακός έχασε από τον Λεβαδειακό και έφερε ισοπαλία με τον Ιωνικό στην προσπάθεια να πέσει ο ΟΦΗ, ό,τι και να κάνουν οι Κρητικοί θα είναι δικαιολογημένο.

Οπως δικαιολογημένο θα ήταν να δώσει τέλος στη ζωή του ο συμπαθής Φεντέρικο Ασκάρατε μετά την περσινή σεζόν στην Ισπανία. Με τη δήλωση «δεν μου αρέσει να χάνω», ο Ασκάρατε υπογράμμισε το δράμα που έζησε πέρυσι. Η δεύτερη ομάδα της Ατλέτικο Μαδρίτης τελείωσε τη σεζόν με 12 νίκες, 8 ισοπαλίες και 18 ήττες.
Ο άντρας όμως στα δύσκολα φαίνεται, όταν είναι έτοιμος να πανηγυρίσει τη νίκη αλλά και να αντέξει την ήττα. Σε συζήτηση με φίλους του ο έκτος στη σειρά των μετόχων της ΑΕΚ, Πέτρος Παππάς, έλεγε ότι το φετινό μπάτζετ της ΑΕΚ έχει προϋπολογιστεί λαμβάνοντας υπόψη ότι η ομάδα θα αποκλειστεί από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Γεγονός που δείχνει τη σοβαρότητα των μετόχων της ΑΕΚ και το μέγεθος των κερδών που θα υπάρξουν σε περίπτωση που μπει σε όμιλο.
Μια λοιπόν και η συζήτηση έφτασε στο επάρατο μπάτζετ, στον Ολυμπιακό πρέπει να ζουν σε μια παράλληλη διάσταση που ο μήνας να είναι Απρίλιος. Διαφορετικά δεν δικαιολογείται η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των μεταγραφών λόγω οικονομικών διαφορών που μοιάζουν ασήμαντες.

Ακόμα και από τον Ολυμπιακό παραδέχονται ότι ο λόγος που θέλουν να κόψουν λεφτά από το ετήσιο συμβόλαιο του Ραούλ Μπράβο είναι επειδή ο αρχικός προϋπολογισμός της μεταγραφής ήταν με 2 εκατ. ευρώ στην Ρεάλ. Η μεταγραφή πήγε στα 2,3 και από τον Ολυμπιακό προσπάθησαν να ισοφαρίσουν τη διαφορά κόβοντας εκατό χιλιάρικα τον χρόνο από το συμβόλαιο του ποδοσφαιριστή. Στον Ολυμπιακό το δέχονται, ο μάνατζερ του παίκτη λέει ότι προσπαθούν να κόψουν διακόσια, αλλά το θέμα δεν είναι αυτό, αλλά το φλερτ με την καταστροφή. Αν χαλάσει η μεταγραφή του Μπράβο, ακόμα και αν υπάρχει εναλλακτική λύση, ο παίκτης θα είναι η δεύτερη επιλογή και στις διαπραγματεύσεις δεν θα υπάρχει η σημερινή άνεση χρόνου. Από το να πάρεις λοιπόν τον «δεύτερο» παίκτη στον κατάλογό σου και από το να χρυσοπληρώσεις τη μεταγραφή επειδή δεν είχες χρόνο, είναι λογικότερο να δώσεις το παραπάνω κατοστάρικο και να τελειώνεις.

Ο μόνος λόγος που ο Ολυμπιακός είναι δικαιολογημένος να μη δώσει το κατοστάρικο στον Μπράβο είναι ο μάνατζέρ του. Από τη μία, ο Νταρίο Ντονάδιο πολύ καλά κάνει και προσπαθεί να πάρει το μεγαλύτερο δυνατόν ποσόν για τον ίδιο και τον πελάτη του. Από την άλλη, αυτό το «ενδιαφέρεται ο Παναθηναϊκός για τον Ραούλ Μπράβο» που μοίραζε προχθές ο μάνατζερ είναι τόσο παλιομοδίτικο όσο τα τζιν καμπάνα. Τόσο καιρό ο Παναθηναϊκός αδιαφορούσε, αλλά με το που άκουσε ότι ανάμεσα στον Ραούλ Μπράβο και τον Ολυμπιακό υπάρχει διαφορά ένα κατοστάρικο, ενδιαφέρθηκε...

Μια λοιπόν και το θέμα έχει πάει στο μπάτζετ και το ενδιαφέρον σε παίκτες, είναι δύσκολο να αναλυθεί η πολιτική του Θοδωρή Ζαγοράκη στον ΠΑΟΚ. Το ότι ο «Ζαγόρ» πήρε τον Βασίλη Λάκη στον ΠΑΟΚ είναι κατανοητό. Οχι ότι ο Λάκης είναι ο παίκτης που στις δύσκολες στιγμές θα πάρει από το χέρι τους συμπαίκτες του για να τους οδηγήσει στη νίκη, αλλά στα δεξιά, όπως είναι ο ΠΑΟΚ σήμερα, τη διαφορά θα την κάνει. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι ότι ο Ζαγοράκης πήρε και τον Ζήση Βρύζα, αλλά θέλει και τον Τάκη Φύσσα. Ο Βρύζας πέρυσι έφυγε από την Ξάνθη σαν πρώην ποδοσφαιριστής και ο Φύσσας από τη θέση αριστερού αμυντικού δεν μπορεί να είναι καθοριστικός στο παιχνίδι. Εκτός λοιπόν από τη συναισθηματική παράμετρο, που στην περίπτωση του Θοδωρή Ζαγοράκη παίζει αυξημένο ρόλο, δεν υπάρχει πρακτική αιτιολόγηση γιατί το ελάχιστο μπάτζετ του ΠΑΟΚ πρέπει να επιβαρυνθεί με τις αμοιβές των δύο παικτών.

Μία από τις πιο απίθανες ιστορίες που γράφτηκαν χθες ήταν ο λόγος της άρνησης των πρώην μελών της διοίκησης του ΠΑΟΚ να παραχωρήσουν τις μετοχές στα μέλη της νέας διοίκησης. Είπαν ότι ο τρόπος που τους μίλησε η δικηγόρος του Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ, Κατερίνα Γιαννακοπούλου, δεν ήταν ευγενικός. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν έγιναν γνωστές, αλλά αν είναι η ίδια συνήγορος που είχε εκπροσωπήσει τους οργανωμένους του ΠΑΟΚ στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, η κατάληξη ήταν προβλεπόμενη. Οταν πρόεδρος της ΕΕΑ ήταν ο Κωνσταντίνος Παπαλάκης, είχε να το λέει για την επιθετικότητα της εκπροσώπου των οργανωμένων του ΠΑΟΚ, όταν τους είχαν ζητηθεί τα μητρώα μελών. Και χρειάστηκε η επέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου για να γίνει δεκτός ο φάκελος του ΠΑΟΚ από την Επιτροπή...