Σκληρό πετσί και άγριο βλέμμα (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Αν γίνει πραγματικότητα το σενάριο που θέλει τον Κώστα Βασιλειάδη «ερυθρόλευκο» και τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη κάπου ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, θα έχει ολοκληρωθεί η μοιρασιά της πολυπαινεμένης φουρνιάς των 84άρηδων στους μεγάλους του ελληνικού μπάσκετ. Ο Σχορτσιανίτης με τον Βασιλόπουλο, τον Βουγιούκα και τον Αποστολίδη κατοικούν ήδη στο λιμάνι, ο δε Περπέρογλου θα φορέσει τα πράσινα του πρωταθλητή Ευρώπης, στον οποίο ανήκει και ο Ξανθόπουλος.

Από τους οκτώ πρωτοκλασάτους της συγκεκριμένης εσοδείας οι πέντε θα έχουν πάρει μεταγγραφή μέσα στο καλοκαίρι του 2007. Παραλίγο να γράψω «προαγωγή», μέχρι που θυμήθηκα ότι η Ουνικάχα Μάλαγα ήταν φέτος τρίτη στην Ευρώπη, ο δε Ολυμπιακός (στον οποίο θα καταλήξει, εκτός απροόπτου, ο Βασιλειάδης) τερμάτισε στον «όμιλο 5-8».

Είναι λοιπόν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα οι 7 παίκτες που οδήγησαν τις Εθνικές ομάδες Παίδων, Εφήβων και Νέων σε παγκόσμιες διακρίσεις στις αρχές της δεκαετίας; Ή, για να το διαβάσουμε διαφορετικά, τι περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν μέσα σε περιβάλλον ανελέητου πρωταθλητισμού και άκρατου ανταγωνισμού για μία θέση;

Ο Περπέρογλου και ο Βασιλόπουλος τερμάτισαν ψηλά στην ψηφοφορία του «All Star Basket» για τον πιο βελτιωμένο παίκτη της χρονιάς (πίσω ακριβώς από τον νικητή της κατηγορίας, Γιάννη Μπουρούση). Για τον πρώτο δεν υπάρχει αμφιβολία. Η εκτόξευσή του ήταν ορατή διά γυμνού οφθαλμού και επιβραβεύτηκε με την παρθενική του πρόσκληση στην Εθνική Ανδρών. Ο Βασιλόπουλος είχε εκθαμβωτικές εκλάμψεις, αλλά και χαμένους μήνες μέσα στη σεζόν. Οταν ρωτήθηκε σχετικά με την προσωπική του πρόοδο από το ίδιο περιοδικό, έβαλε άλλο ένα καρφί στο μάτι του Γκέρσον: «Εγώ πιστεύω ότι δεν βελτιώθηκα φέτος. Ή, αν βελτιώθηκα, βελτιώθηκα ελάχιστα».

Για το 2006-07 του Σχορτσιανίτη καλύτερα να μην ανοίξω πάλι κουβέντα. Ελπίζω μόνο το δίμηνο της Εθνικής ομάδας να αντισταθμίσει κάπως το χαμένο έδαφος της χρονιάς που πέρασε και ενδεχομένως αυτής που έρχεται. Ο Βασιλειάδης απέκτησε εμπειρίες στην Ισπανία, αλλά δεν προχώρησε με γοργά βήματα, ούτε πρόσθεσε καινούργιες νότες στο ρεπερτόριό του. Το ίδιο –λίγο– πολύ ισχύει για τον Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος έζησε μια περίεργη σεζόν με σκαμπανεβάσματα και μετακομίσεις, με αποτέλεσμα να μείνει και εκτός Εθνικής. Δεν θα είναι έκπληξη αν βρεθεί έξω από το στόχαστρο των μεγάλων.

Ο Αποστολίδης είχε ανέκαθεν dna χαμάλη, οπότε η παρουσία του στον Ολυμπιακό των αστέρων θα αποτελέσει ερώτημα παρόμοιο με αυτό του Ξανθόπουλου στον Παναθηναϊκό. Θα μείνει ή θα δοθεί δανεικός; Αν μείνει, θα βρει καθόλου χρόνο συμμετοχής;

Το μεγάλο στοίχημα είναι ο Ιαν Βουγιούκας. Ο πανύψηλος σέντερ γαλουχήθηκε με τις αρχές του κολεγιακού μπάσκετ, αλλά τώρα καλείται να δείξει σκληρό πετσί και προσηλωμένο βλέμμα. Οσο σκληραγωγημένοι κι αν είναι οι πιτσιρικάδες του NCAA, μοιάζουν με αρνιά μπροστά στους λύκους της Ευρωλίγκας και της ελληνικής Α1. Αν πετάξει νύχια, ο Ιαν θα γίνει πολύτιμο «project» για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ. Αρκεί να βρεθεί κάποιος να δουλέψει μαζί του στον Ολυμπιακό...