Λόγια της κοπριάς (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Προχθές είχα βγει στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ για μιλήσω για τα νοήματα του Euro της Πορτογαλίας. Είπα τα δικά μου, που δεν διαφέρουν από αυτά που γράφω, και η παρουσιάστρια ζήτησε τη γνώμη μου για την πυρκαγιά στην Πάρνηθα. Προς στιγμήν σκέφτηκα να απαντήσω «Πάρα πολύ καλή», αλλά, λαμβάνοντας υπ' όψιν το ηλικιακό εύρος των ακροατών του σταθμού, απάντησα με κάτι συμβατικότερο. Ας πούμε ότι σε γενικές γραμμές είμαι ενάντια στο να καίνε την Πάρνηθα, όπως άλλωστε και τα περισσότερα δάση. Και μετά προσέθεσα ότι πριν από κάτι χρόνια είχα ακούσει έναν καθηγητή του πανεπιστημίου να λέει ότι οι μεγαλύτερες ζημιές σε μια καμένη περιοχή γίνονται από τις ορδές των καλοπροαίρετων βαρβάρων που αμολιούνται με έναν κασμά και ένα φτυάρι για να φυτέψουν καινούργια δέντρα. Από τη μεγάλη πυρκαγιά στον Μαραθώνα έχουν περάσει περίπου 15 χρόνια, αλλά θυμάμαι τον καθηγητή να λέει ότι «Το καλύτερο πράγμα είναι μετά την πυρκαγιά είναι να αφήσουν το καμένο δάσος ήσυχο. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αυτές οι περιοχές έχουν καεί πολλές φορές και άλλες τόσες έχουν από μόνες τους αναδασωθεί». Θυμάμαι, επίσης, την ελαφρά απογοήτευση του τότε παρουσιαστή, που μάλλον περίμενε από τον καθηγητή να σαλπίσει τον θούριο της αναδάσωσης για να έχουν οι χοντροκώλες κάτι να κάνουν το Σαββατοκύριακο με τα παιδιά τους. Οπως ελπίζω να μην απογοήτευσα την παρουσιάστρια της εκπομπής επειδή κι εγώ με τη σειρά μου δεν μίλησα για την ανάγκη για λαϊκές κινητοποιήσεις. Μερικοί στοχασμοί γι' αυτό το μυστήριο πράγμα που ονομάζεται ελληνική δημοσιογραφική σκέψη.

Υπάρχει Ελληνας δημοσιογράφος που να μπορεί να έχει γνώμη για την αναδάσωση; Οχι τη γενική γνώμη «Δεν πρέπει να αφήσουμε να χτίσουν σπίτια στα καμένα» και «Ο χώρος πρέπει άμεσα να αναδασωθεί», αλλά επιστημονική άποψη. Να πει «Να φυτέψουμε πεύκα», «Να φυτέψουμε φτελιές», «Να φυτέψουμε σεγκόβιες». Εκτός αν έχει πάει στη Γεωπονική -που δεν ξέρω δημοσιογράφο που να έχει πάει- δεν μπορεί να μιλάει κανένας. Και αν κάποιος «αμόρφωτος» θέλει να έχει γνώμη και να εκληφθεί ως σοβαρή, πρέπει να αναφέρει την πηγή από την οποία διαμόρφωσε τη γνώμη του. «Οπως είπε ο πρόεδρος του Δασοκομικού Ινστιτούτου, Μενέλαος Τύμβος...» ή «Οπως είπε ο οικολόγος Φοίβος Φίκος...». Μόνο έτσι η γνώμη ενός ανεκπαίδευτου μπορεί να έχει βαρύτητα. Τα υπόλοιπα είναι λόγια της Wada. Για δημοσιογράφους των τηλεπαραθύρων, που τη μία μιλάνε σαν ειδικοί για τον Κεντέρη, την επόμενη για το Σινούκ και την τρίτη, την καλύτερη, αν το έλατο πιάνει καλύτερα στο σκινόχωμα ή στο καστανόχωμα. Λόγια της κοπριάς.


«Κοιτάξτε, από ό,τι είδατε έχουν γίνει πολλές προσθήκες. Ο στόχος είναι να μπορέσουμε να έχουμε καλύτερη ποιότητα στην ομάδα μας. Αμεσοι συνεργάτες μου είναι ακόμα και οι φροντιστές. Φτιάχνουμε ένα τιμ ανθρώπων ώστε να μπορεί να λειτουργήσει καλά η ομάδα, αλλά και οι ποδοσφαιριστές να δουλέψουν όσο το δυνατόν καλύτερα». Sir Takis έφα. Και τώρα το κουίζ του εκατομμυρίου. Σε ποια ερώτηση απάντησε ο Τάκαρος; Κατά τους περισσότερους δημοσιογράφους που βρέθηκαν στην πρώτη του Ολυμπιακού, ήταν η απάντηση στην ερώτηση «Κάντε ένα σχόλιο για την τοποθέτηση του Χέρμαν Βερμιούλεν στη θέση του βοηθού προπονητή». Υπάρχουν άλλοι, όμως, που υποστηρίζουν ότι η ερώτηση ήταν «Αλλάξανε θερμοσίφωνα στα αποδυτήρια;». Μόνο πέντε άτομα μπορούν να ξέρουν ποια ήταν η ερώτηση. Δύο από εφημερίδες, δύο από τηλεόραση και ένας από ραδιόφωνο, που τους άφησαν να κάνουν τις ερωτήσεις στον Λεμονή και μετά να μοιράσουν τις απαντήσεις στους υπολοίπους. Τώρα πώς γίνεται να βασίζεσαι στο τι νομίζει ότι είναι ενδιαφέρουσα ερώτηση κάποιος άλλος και το μυαλό που κουβαλάει, για να κάνει αυτός τις ερωτήσεις και εσύ να τις γράφεις μόνο, μόνο η νέα βελτιωμένη επικοινωνία του Ολυμπιακού μπορούσε να το καταφέρει.

Η οποία κάτι πρέπει να κάνει για να κρατήσει το ηθικό των Ολυμπιακών ψηλά, όταν ένα θαύμα επιτελείται με τη νέα ομάδα της ΑΕΚ. Κυριολεκτικά θαύμα. «Ο Ριβάλντο χάθηκε στις αγκαλιές των οπαδών. Κάποιος του πήρε το καπέλο, δυο-τρεις φορές λίγο έλειψε να τον ρίξουν κάτω, αλλά οι υπόλοιποι τον πρόλαβαν». So far, so good, αλλά εδώ το θαύμα χτυπάει. «Ενας με σπασμένο πόδι (στον γύψο) πέταξε την πατερίτσα του και έτρεξε να τον αγκαλιάσει. Ενας άλλος ούρλιαζε "Ακούμπησα την πλάτη του", λες και επρόκειτο για τον Θεό!».

Από το «θεός της μπάλας» μέχρι το σκέτο «Θεός» η διαφορά είναι μια μπάλα. Διαβάζεις τι έγινε στους Θρακομακεδόνες και έτσι κι έχεις πρόβλημα υγείας αγοράζεις φανέλα του Ριβάλντο (η μαύρη μού μοιάζει πιο θαυματουργή) και με την επιστροφή της αποστολής της ΑΕΚ πας να υποδεχτείς τον «θεό» στο αεροδρόμιο κρατώντας βάγια. Και επειδή κάθε θρησκεία χρειάζεται και τον αρχιερέα της, είναι συμπτωματικό το ότι στον πάγκο της ΑΕΚ φέτος θα καθίσει ο Νίκος «Πατήρ» Κωστένογλου;

Εκεί που ο Θεός να είσαι δεν βγαίνει άκρη είναι ποιος είχε το χιούμορ στον Παναθηναϊκό να βάλει ρήτρα στον Σωτήρη Νίνη 14 εκατομμύρια ευρώ για ομάδα του εξωτερικού και 15 για του εσωτερικού. Δηλαδή το νόημα είναι να αποθαρρυνθεί η μεταγραφή του Νίνη σε ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος ή ο Τζίγκερ κρύβει μέσα του έναν άγνωστο χιουμορίστα;

Με χιούμορ δείχνουν να αντιμετωπίζουν και οι υλατζήδες το ρεπορτάζ των μεταγραφών του Παναθηναϊκού. Ο χθεσινός τίτλος για τις μεταγραφικές κινήσεις ήταν «Το καλό πράγμα αργεί να γίνει». Που δείχνει ότι το γυρίσαμε στις παροιμίες, με τη λαϊκή σοφία να δίνει τη λύση. Ας πούμε ότι το όνομα του επόμενου παίκτη που παίρνει ο Παναθηναϊκός δεν είναι ακριβώς τόσο γνωστό όσο του Εμερσον. Κανένα πρόβλημα. «Απ' το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα». Ας πούμε ότι παίρνει τον Παπαζαχαρία. «Παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο». Ας πούμε ότι δεν παίρνει στόπερ και φτάνει μέχρι τα Χριστούγεννα με Μόρις και Γκούμα. «Κρύο, καιρός για δύο». Και τώρα μερικές παροιμίες από τις οποίες μπορείτε να μαντέψετε τις καταστάσεις. 1). «Αγάλι, αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι». 2) «Ωσπου να κουνήσει το ένα πόδι βρομάει τ' άλλο». 3). «Καινούργιο καλαθάκι μου και πού να σε καθίσω». 4) «Χέσε ψηλά κι αγνάντευε». 5) «Τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα».

Απαντήσεις: 1) Τα πρώτα αποτυχημένα αποτελέσματα δεν αποθαρρύνουν τη διοίκηση του Παναθηναϊκού, που πιστεύει ότι η δουλειά του Πεσέιρο σύντομα θα αποδώσει. 2) «Το καλοκαίρι έγινε λάθος προετοιμασία», λένε οι παίκτες του Παναθηναϊκού. 3) Ενθουσιασμένοι είναι οι διοικούντες τον Παναθηναϊκό από τη δουλειά του νέου προπονητή. 4) «Τίποτα δεν έχει τελειώσει όσο υπάρχει επαφή με την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα», λένε στον Παναθηναϊκό. 5) «Δεν θα επαναληφθούν τα περσινά λάθη» δήλωσε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης.

Χθες το μεσημέρι κατά τις 4, κατεβαίνοντας τη σκάλα της εφημερίδας, διασταυρώθηκα με 20 αγόρια και κορίτσια που ανέβαιναν φουριόζα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Συγκινήθηκα. «Να οι νέοι απόφοιτοι της σχολής του αθλητικού ρεπορτάζ», σκέφτηκα, «τα παιδιά που μια μέρα θα πάρουν στα χέρια τους το βαρύ έργο της ενημέρωσης του κοινού». Η πρώτη μου σκέψη ήταν «Μπράβο στον Σωτηρακόπουλο και τον Χελάκη, που κάνουν ομαδική εκδήλωση για να δώσουν στα παιδιά τα πτυχία» και η δεύτερη ήταν «Ντροπή σου, ρε κοπρίτη Πανούτσο, που έτσι που πατάς στη χάση και στην φέξη στη σχολή δεν αναγνωρίζεις ούτε ένα παιδί». Ενιωσα καλύτερα όταν έπειτα από μία ώρα που γύρισα στην εφημερίδα μού είπαν ότι τα «παιδιά της σχολής» ήταν αυτά που έκαναν κατάληψη στην εφημερίδα και τον σταθμό και διάβασαν μανιφέστο για την απάνθρωπη συμπεριφορά της Αστυνομίας, που έδειρε δύο συντρόφους τους όταν τους συνέλαβε να ληστεύουν μια τράπεζα.

Τα «παιδιά», που έχουν δει τόσες πολλές ταινίες ώστε η πρώτη τους κουβέντα ήταν «κανένας να μην ακουμπήσει τα τηλέφωνα» για να μην ειδοποιηθεί η Αστυνομία, έπασχαν από τρόπους, μια και το «μαλάκα» το είχαν αντί για τη λέξη «σύντροφος». Μπορεί, φυσικά, να μην ήταν αναρχικοί, αλλά οι «γνωστοί-άγνωστοι», που, όπως λένε οι αριστεροί, πιθανότατα είναι αστυνομικοί. Ιδιαίτερα μια δεκαεξάρα με αναρχικό παπούτσι από τα Gucci έκανε μπαμ ότι ήταν ο αστυφύλακας Καραβούρλος του τμήματος της Ομόνοιας μεταμφιεσμένος σε μπάτσο.