Παλαιότερες

H δεοντολογία της στρουθοκαμήλου (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Aισθάνθηκε λοιπόν προσβεβλημένη η ηγεσία του ΕΣΑΚΕ μόλις διάβασε τις δηλώσεις του Λάζαρου Παπαδόπουλου περί «πρωταθλήματος για γέλια». Ηλπιζα σε διαφορετική αντίδραση ή έστω σε ένοχη σιωπή, αλλά δεν έτρεφα ψευδαισθήσεις. Ο Σύνδεσμος έχει διαπρέψει στην «αιθεροβαμοσύνη» από τις πρώτες μέρες του κιόλας, από τότε που λεγόταν ΕΣΑΚ, είχε πρόεδρο τον Θεόδωρο Καρατζά και σημαία του τον περιβόητο αφορισμό, ότι τάχα «διαθέτουμε το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης». Στα λόγια, χτίζουμε ανώγεια και κατώγεια. Στην πράξη, ό,τι υγρό προσγειώνεται στα κεφάλια μας το βαφτίζουμε ψιλόβροχο και προχωράμε απτόητοι.

«Οι Ευρωπαίοι γελάνε πίσω από την πλάτη μας. Το πρωτάθλημά μας είναι ένα από τα χειρότερα», είπε την Παρασκευή ο Λάζαρος. Ο ΠΣΑΚ, του οποίου ο διεθνής σέντερ είναι αντιπρόεδρος (με πρόεδρο τον Δήμο Ντικούδη, έναν από τους ελάχιστους που αποφάσισαν να παλιννοστήσουν τα τελευταία χρόνια), έσπευσε να υιοθετήσει απόλυτα τις δηλώσεις Παπαδόπουλου, υπενθυμίζοντας τα γνωστά σε όλους προβλήματα. Απλήρωτοι αθλητές, συμβόλαια γραμμένα στο χιόνι, ανύπαρκτη ασφάλιση, πισωγύρισμα της Α2 στον ερασιτεχνισμό.

Θα μπορούσε να προσθέσει και άλλα πολλά, πέρα από τα συντεχνιακά: τις αφερέγγυες ΚΑΕ, τις κρατικές «πλάτες» σε χρεωκοπημένες ομάδες, τα άδεια γήπεδα, τον χουλιγκανισμό, την έλλειψη ανταγωνισμού, το φυλλοβόλημα των καλών Ελλήνων παικτών.

«Οι συγκεκριμένες δηλώσεις είναι έξω από κάθε δεοντολογία», απάντησε με επίσημη ανακοίνωσή του ο ΕΣΑΚΕ. Τώρα, μάλιστα. Φαίνεται ότι ο Σύνδεσμος πιστεύει στη δεοντολογία της στρουθοκαμήλου, που το κεφάλι παραμένει κρυμμένο στο χώμα για να μην αντικρίζει την πραγματικότητα. «Αυτό το πρωτάθλημα έβγαλε τον πρωταθλητή Ευρώπης», επισημαίνουν οι διάδοχοι του Καρατζά. «Μόνο η Ισπανία και η Ιταλία έχουν καλύτερα πρωταθλήματα», λένε αυτοί που ξίνισαν μόλις άκουσαν την τοποθέτηση του Λάζαρου.

Λυπάμαι, αλλά αυτά είναι παιδικά επιχειρήματα. Το επίπεδο ενός πρωταθλήματος δεν το δείχνει ο 1ος, αλλά ο 10ος. Ελληνική Α1 δεν είναι μόνο ο Παναθηναϊκός, είναι και ο Μακεδονικός. Δεν είναι μόνο ο Ολυμπιακός, είναι και η ΑΕΛ. Δεν είναι μόνο ο Διαμαντίδης, είναι και ο Καλλινικίδης. Δεν είναι μόνο ο Γιαννακόπουλος, είναι και ο Πανελούδης. Δεν είναι μόνο το Αλεξάνδρειο, είναι και η Κυψέλη. Δεν είναι μόνο ο Μασιγιάουσκας, είναι και ο Πέρκοβιτς. Δεν είναι μόνο τα γενναιόδωρα συμβόλαια του SuperSport, είναι και τα ψίχουλα ελεημοσύνης της ΕΡΤ.

Ξέρετε ότι παίκτες και προπονητές διεκδικούν δεδουλευμένα 10-15 ετών; Πρωτάθλημα επαγγελματικό είναι, πάνω απ' όλα, η οικονομική ευρωστία και η φερεγγυότητα των εταιρειών που συμμετέχουν. Στην ελληνική Α1 δεν υπάρχει ουσιαστικά ούτε μία ΚΑΕ με ισορροπημένο προϋπολογισμό. Η βαθιά τσέπη ορισμένων τρελαμένων προέδρων δεν μπορεί βέβαια να θεωρηθεί «πηγή εσόδων».

Οσο για την αύξηση στα εισιτήρια που κόπηκαν φέτος, απορώ από πού πηγάζει το θράσος της θριαμβολογίας. Η ΑΕΚ έκοψε ολόκληρη τη χρονιά 5.004, λιγότερα δηλαδή απ' όσα πουλάει η Μπάμπεργκ σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι της. Ο Παναθηναϊκός μόλις ξεπέρασε τα 30.000 συνολικά στην κανονική περίοδο, ο Ολυμπιακός έμεινε κάτω και από τα 25.000. Αριθμοί αστείοι ακόμα και για τα δεδομένα της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Λιθουανίας, της Κροατίας, της Πολωνίας.
Ας μη μιλήσουμε για την ισπανική ΑCB, στην οποία η μέση προσέλευση της ACB πλησιάζει τους 10.000 θεατές...

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x