Βγάλτε το καπέλο σε Μουρίνιο και Φέργκιουσον (SportDay / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Σημειώστε τις ημερομηνίες και παρατηρήστε πως μέσα σε 14 βράδια Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι μπορεί να αναμετρηθούν τρεις φορές, διεκδικώντας όλους τους τίτλους που έχουν απομείνει στη σεζόν. Μπορεί στην αρχή της χρονιάς να έμοιαζε ακραίο σενάριο, αλλά πλέον μόνο η Λίβερπουλ ή η Μίλαν μπορεί να το χαλάσει. Η κόντρα του σερ Αλεξ Φέργκιουσον με τον Μουρίνιο μπορεί να μην είναι σε τόσο άσχημο σημείο όσον αφορά τις σχέσεις τους, όπως του Σκωτσέζου με τον Βενγκέρ ή του Πορτογάλου με τον Μπενίτεθ, αλλά με τρία τρόπαια διαθέσιμα, ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει αν αρχίσουν πάλι τα mind games; Ο κόσμος είναι αλήθεια πως κρίνει την επιτυχία με βάση τα κύπελλα, αλλά πολύ πριν γίνει απολογισμός της σεζόν πρέπει να βγάλει κάποιος το καπέλο τόσο στον Φέργκιουσον όσο και στον Μουρίνιο. Διότι δεν είναι μικρό πράγμα να είσαι ακόμα ζωντανός στο κυνήγι τόσων τίτλων και να μη διαθέτεις το χάρισμα και ως μάνατζερ και ως ομάδα.

Ο Σκωτσέζος το καλοκαίρι άφησε τον Φαν Νιστελρόι να φύγει και δεν αγόρασε επιθετικό. Ηταν ένα στοίχημα που το κέρδισε, αφού η ομάδα του έγινε πιο γρήγορη και βρήκε τα γκολ από πολλούς παίκτες. Η επιστροφή του Σκόουλς της έδωσε ποιότητα, η χρονιά που κάνει ο Γκιγκς είναι η καλύτερή του από το 2003 και ο Ρούνεϊ μπορεί με μία κίνηση να διαλύσει μία άμυνα μόνος του. Ομως η μεγάλη διαφορά είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος το καλοκαίρι ήθελε να φύγει, πριν ο Φέργκιουσον τον πείσει πως το «Ολντ Τράφορντ» είναι το σπίτι του. Ο Πορτογάλος κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, είναι μακράν ο πιο χρήσιμος ποδοσφαιριστής των «κόκκινων διαβόλων» και μαζί με τον Ντρογκμπά οι δύο βασικοί υποψήφιοι για τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς. Το νέο του συμβόλαιο, μέχρι το 2012, θα ηρεμήσει την ομάδα και θα σταματήσει την παραφιλολογία για μεταγραφή. Η Γιουνάιτεντ στάθηκε μέχρι τον Μάρτιο, φέτος, τυχερή από πλευράς τραυματισμών αλλά φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό η κατάρα τη χτύπησε μαζεμένη! Ο Νέβιλ, ο Σιλβέστρ, ο Βίντιτς και μόλις προχθές ο Φέρντιναντ είναι μια λίστα τραυματιών, κατά σύμπτωση όλη γεμάτη με αμυντικούς, που θα προκαλούσε πονοκέφαλο σε κάθε προπονητή. Αν αντέξει με αυτή την πίεση ο Φέργκιουσον και οδηγήσει την ομάδα του σε ένα ακόμα τρεμπλ, θα είναι ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία απ' ό,τι εκείνη του 1999.

Τίποτα όμως δεν θα μπορεί να συγκριθεί με αυτό που θα έχει πετύχει ο Μουρίνιο αν τελικά η Τσέλσι πάρει και τους τέσσερις τίτλους (αφού ήδη έχει το Λιγκ Καπ στην αίθουσα τροπαίων της), διότι η φετινή σεζόν έχει πραγματικό βαθμό δυσκολίας. Η σχέση του Πορτογάλου με τον Αμπράμοβιτς παρά το σφιχτό αγκάλιασμα στο Μάντσεστερ, την Κυριακή μετά τη νίκη-πρόκριση με την Μπλάκμπερν, μπορεί να έμοιαζε με κίνηση εκεχειρίας, αλλά το χάσμα που χωρίζει τους δύο άντρες παραμένει βαθύ. Ο Μουρίνιο είχε δίκιο όταν παραπονέθηκε τον Δεκέμβριο για τους τραυματισμούς που αποδεκάτισαν την άμυνά του και που έγιναν αιτία να χαθούν με τις ισοπαλίες 2-2 με Ρέντινγκ και Φούλαμ οι βαθμοί που θα είχαν την πρωταθλήτρια στην κορυφή, όμως μπόρεσε να μεταβάλει την πίεση σε δημιουργικότητα! Η Τσέλσι παίζει ένα εντελώς αντίθετο ποδόσφαιρο από εκείνο της Γιουνάιτεντ. Χωρίς φαντασία, χωρίς κίνηση στον κενό χώρο, χωρίς πολλά γκολ. Ομως με την πλάτη στον τοίχο, όπως έγινε με τη Βαλένθια, με την Μπαρτσελόνα νωρίς στη χρονιά, με την Αρσεναλ στον τελικό του Κάρντιφ, με την Εβερτον τα Χριστούγεννα, με την Μπλάκμπερν προχθές, οι ποδοσφαιριστές της βρίσκουν τρόπο να πάρουν τη νίκη. Είναι η διαφορά που δίνει τίτλους και που κάνει την Τσέλσι φόβητρο. Αν με όλα τα προβλήματα που είχε φέτος ο Μουρίνιο οδηγήσει σε ένα απίστευτο καρέ τίτλων τους Λονδρέζους, τότε μπορεί να πάρει το καπέλο του και να φύγει, ζητώντας όσα εκατομμύρια θέλει από ομάδες εκτός του γαλαξία μας! Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για μία Τσέλσι που μέχρι την άφιξη του Μουρίνιο το καλοκαίρι του 2004 είχε πάρει πρωτάθλημα μόλις μία φορά, το 1955!

Φυσικά και δεν είναι εύκολος ο δρόμος ούτε για τη μία ούτε για την άλλη ομάδα. Αλλά η άνεση με την οποία φτάνουν στην πηγή Μάη μήνα, επιβεβαιώνει πως ο ανταγωνισμός στο κάποτε δυσκολότερο πρωτάθλημα του πλανήτη είναι πια αστείος. Η Αγγλία μπορεί να κομπορημονεί για τις τρεις ομάδες στην τετράδα του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά από την τέταρτη θέση και κάτω δεν γίνονται συγκρίσεις με την Ισπανία, για παράδειγμα, όπου όλοι μπορούν να νικήσουν όλους! Και στο Κύπελλο Αγγλίας, τη διοργάνωση που ήταν το πιο ανοιχτό Κύπελλο στον κόσμο, ο θεσμός των εκπλήξεων όπως τον αποκαλούσαμε, από το 1992 το τρόπαιο πηγαίνει μόνο στα χέρια των ίδιων τεσσάρων μεγάλων!