Ουδείς προφήτης στον τόπο του τελικά... (SportDay / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Το όνομά του φιγουράρει ανάμεσα στους καλύτερους 50 παίκτες εκτός Πρέμιερ Λιγκ, σε μία χώρα που δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις αν δεν είσαι πραγματικά καλός. Το περιοδικό «Four Four Two», που φιλοξενεί την ετήσια λίστα, έχει αποκτήσει την εγκυρότητά του ακριβώς γιατί οι ίδιοι οι παίκτες αποδέχονται την αυθεντία των ειδικών αναλυτών. Ο Κρις Καμάρα, παλιός σέντερ φορ της Πόρτσμουθ που δουλεύει πια στο SKY και επιλέγει τους 50 ποδοσφαιριστές, έχει εξηγήσει το σκεπτικό του. «Μόνο αυτοί που έχουν πραγματικά σημαντική συμβολή στην επιτυχία της ομάδας τους δικαιούνται να μπουν στην περιζήτητη αυτή κατηγορία». Και ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος αποδεικνύει για πολλοστή φορά πως ουδείς προφήτης στον τόπο του. Ο τερματοφύλακας της Χάρτλπουλ, η οποία οδεύει ολοταχώς προς την άνοδο στην 1st Division, κάνει ένα καταπληκτικό πρωτάθλημα και το γεγονός ότι κράτησε 850 λεπτά ανέπαφη την εστία του αποτελεί από μόνο του ένα αξιομνημόνευτο ρεκόρ.

Μιλώντας μαζί του χθες στον αέρα του SuperΣΠΟΡ FM συγκράτησα κυρίως τη στωική αντιμετώπιση που είχε στο τι σημαίνει γι' αυτόν το να αναγνωρίζεται μακριά από την πατρίδα η αξία σου. Με πολύ συγκρατημένους τόνους μίλησε για «κάθε εμπόδιο σε καλό» και δεν άφησε καμία κακία ή υπονοούμενο για όποιον δεν τον στήριξε στην Ελλάδα. Μιλάμε για τον βασικό γκολκίπερ της Εθνικής Ελπίδων πριν από επτά χρόνια, ο οποίος αναγκάστηκε να ξενιτευτεί στο Φάρο της Πορτογαλίας και μετά στη βροχερή Βορειοδυτική Αγγλία για να αναδειχτεί. Τώρα βιώνει ένα όνειρο, αλλά δεν κρύβει πως μία μεταγραφή στην Τσάμπιονσιπ ίσως αποτελέσει το βήμα να ασχοληθούν και πάλι στην Ελλάδα μαζί του.

Οποιοι τον παρακολουθούν στενά στην Αγγλία έχουν να λένε για την ικανότητα του πανύψηλου γκολκίπερ (1,93 μ.), που κατέβασε τα ρολά για πολλές εβδομάδες στην ξέφρενη πορεία των «Πουλς» στη δεύτερη κατηγορία φέτος. Και το γεγονός και μόνο πως μπαίνει σε μία λίστα στην οποία από Ελληνες στο παρελθόν μόνο ο Βασίλης Μπορμπόκης το 1998 με τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ είχε καταφέρει να συμπεριληφθεί είναι από μόνο του αξιοσημείωτο!

Η επόμενή μας υπόσχεση σ’ εσάς

Τα γενέθλια ενός εντύπου έχουν πολλές φορές την ίδια συναισθηματική φόρτιση, γι' αυτούς που έζησαν το εγχείρημα από τη σύλληψη μέχρι και τη γέννησή του, με αυτά ενός παιδιού. Η «SportDay» έκλεισε χθες τα δύο της χρόνια και η κυκλοφοριακή επιτυχία της ήρθε με τόση άνεση, που έμοιαζε αβίαστη για κάποιον που έβλεπε απ' έξω την προσπάθεια. Η αλήθεια είναι πως δεν ήρθε εύκολα και απαιτήθηκαν πολύς κόπος και ιδρώτας, ξενύχτι και αγωνία, με βαρύ προσωπικό κόστος από τον κάθε συντελεστή για να κατακτηθεί η κορυφή.

Τώρα που αυτή η εφημερίδα δείχνει να κάνει ξέφρενη κούρσα πρωταθλητισμού, χρειάζεται και τη μεγαλύτερη προσοχή. Ο κόσμος όσο εύκολα αγαπά τόσο εύκολα σε αποδοκιμάζει, αν καταλάβει πως ξέφυγες από τις γραμμές που είχες χαράξει. Αυτή είναι η επόμενη υπόσχεσή μας. Να μείνουμε προσηλωμένοι στην κούρσα χωρίς να μας ενδιαφέρει τι κάνει ο ανταγωνισμός. Με τον πήχη να τον ανεβάζει ο ίδιος μας ο εαυτός. Και καθημερινό κριτή εσάς τους αναγνώστες. Και του χρόνου.

Βιβλία που αγοράζονται και βιβλία που διαβάζονται!

Κάθε μία τριετία στη Βρετανία εκδίδεται η λίστα που τρέμουν όλοι οι συγγραφείς. Αυτή με τα top 10 βιβλία που ο κόσμος ναι μεν αγόρασε, αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε το διάβασμά τους. Είναι η απόλυτη καταστροφή για ένα συγγραφέα, να έχει δηλαδή ξεπουλήσει το βιβλίο του, αλλά να αποδειχτεί από αυτή την έρευνα πως οι περισσότεροι κουράστηκαν ή αδιαφόρησαν από το περιεχόμενο και ποτέ δεν το ολοκλήρωσαν! Στη φετινή λίστα που δημοσίευσαν οι «TIMES» τη Δευτέρα, στην κορυφή της λίστας αυτής είναι το «Vernon God Little» από τον DBC Pierre, το οποίο, παρά το ότι πούλησε 620.000 αντίτυπα μόνο στη Βρετανία το 2004, περισσότεροι από τους μισούς δεν άντεξαν να τελειώσουν το διάβασμά του! Αν βέβαια υπάρχει κάτι που μπορεί να παρηγορήσει τον συγγραφέα, είναι το γεγονός πως ακόμα και το πολυαναμενόμενο «Harry Potter and the Goblet of Fire» της πολυβραβευμένης J.K. Rowling πούλησε τρελά, αλλά πάνω από το 32% αυτών που το αγόρασαν δεν έφτασε ποτέ έως το τέλος!

Στην κατηγορία non fiction books που συμπεριλαμβάνει και τα αθλητικά, αυτό που παίρνει τη διόλου τιμητική τρίτη θέση είναι το «My Side» από τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Μάλιστα, πάνω από το 16% από εκείνους που το αγόρασαν εξήγησε πως δεν είχε σκοπό ποτέ να το διαβάσει, αλλά ήταν πολύ ωραίο το εξώφυλλο! Το κακό στη Βρετανία είναι πως βγαίνουν τόσα πολλά βιβλία, που πολλές φορές δεν προλαβαίνεις να τα διαβάσεις, ακόμα και αν τα αγοράζεις με καλή πρόθεση. Ομως, μου δίνεται η ευκαιρία με αυτό το κομμάτι να προτείνω μερικά βιβλία που θεωρώ πως βοηθούν τον αναγνώστη να καταλαβαίνει καλύτερα πολλά πράγματα. Το κορυφαίο βιβλίο που κυκλοφορεί τώρα και στην Ελλάδα είναι «Τα μαθηματικά του ποδοσφαίρου» από τον Κεν Μπρέι (Εκδόσεις Τραυλός). Ακούγεται πολύ βαρύ, όμως είναι εξαιρετικά ανάλαφρο και εξηγεί με απλά λόγια πάρα πολλά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του αθλήματος.

Διαχρονικά πάντως το καλύτερο ποδοσφαιρικό βιβλίο που έχω διαβάσει παραμένει το «Ποδόσφαιρο εναντίον του εχθρού», που έκανε διάσημο τον συγγραφέα του Simon Kuper. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τα «Ελληνικά Γράμματα», αλλά θα το συνιστούσα στα αγγλικά («FOOTBALL AGAINST THE ENEMY») για όποιον μπορεί να το καταλάβει στην ορίτζιναλ γλώσσα του, γιατί αποτυπώνει ακριβώς τη δύναμη του σπορ σε κάθε γωνία του πλανήτη. Ενα άλλο εξαιρετικό βιβλίο είναι το «Οι φιλόσοφοι παίζουν μπάλα» του Mark Perryman (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια), που αποδεικνύει πόσο σημαντικό μπορεί να είναι το χιούμορ σαν όπλο στην ανάλυση κάθε ποδοσφαιρικού ζητήματος.

Τέλος, μόλις προχθές παρουσιάστηκε το βιβλίο «100 χρόνια εθνική ομάδα ποδοσφαίρου» (Εκδόσεις Αγκυρα) από τους Γιάννη Μαμουζέλο και Θοδωρή Ντάβελο, που παρακολουθεί βήμα βήμα την εξέλιξη της νυν πρωταθλήτριας Ευρώπης. Ενα βιβλίο που σίγουρα δεν θα κινδυνεύσει να μπει ποτέ στη λίστα με τα αδιάβαστα βιβλία, αφού στις σελίδες του όλοι θα βρουν κάτι που θα τους κεντρίσει το ενδιαφέρον.