Τη διαφορά την κάνουν οι προπονητές που ξέρουν να διαχειρίζονται κρίσεις (Χρ.Σωτηρακόπουλος)

Από όποια πλευρά και να δει κανείς την τελική οκτάδα που θα μπει στην κληρωτίδα σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής, διαπιστώνει ένα πράγμα που λέω και γράφω διαρκώς όλα αυτά τα χρόνια: άλλο Τσάμπιονς Λιγκ είναι το κομμάτι από την κλήρωση του Αυγούστου έως τα Χριστούγεννα και άλλη διοργάνωση από εκεί και ύστερα. Ειδικά αυτοί που βιάζονται να μιλήσουν για φιναλίστ από τον Οκτώβριο, συχνά αναγκάζονται να… κρύψουν τα γραπτά τους. Τον Σεπτέμβριο ακόμα και άνθρωποι με τεράστια πείρα, όπως ο Αρίγκο Σάκι, είχαν βιαστεί να χαρακτηρίσουν τη Λιόν ένα μεγάλο φαβορί για τον τελικό της Αθήνας. Τη γνώμη μου για τη μόνιμη πρωταθλήτρια Γαλλίας την έχω διατυπώσει πολλές φορές και δικαιώνομαι από τα αποτελέσματα. Εχει πολύ «ελαφριά» φανέλα για να πάει μακριά στη διοργάνωση και δεν έχει αυτό που πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο μετράει σε αυτό το επίπεδο. Έναν προπονητή υψηλού επιπέδου που να γνωρίζει να διαχειρίζεται κρίσεις.

Ο Ουγέ δεν υπήρξε ποτέ κάτι το ξεχωριστό, οποιοδήποτε σύνολο και αν προπόνησε, και φυσικά σε μία ομάδα που έχει τεράστιο μπάτζετ αλλά όχι νοοτροπία φυσικό είναι να μην μπορεί το κάτι παραπάνω. Πέρυσι θυμίζω ότι ένα λεπτό πριν από το τέλος του ματς στο «Μεάτσα» με το 1-1 κρατούσε την πρόκριση, αλλά η πείρα της Μίλαν την έστειλε αδιάβαστη, με δύο γκολ μάλιστα!

Φέτος αυτή που την πάτησε, όπως πέρυσι η Λίβερπουλ από την Μπενφίκα ήταν η Αρσεναλ από την Αϊντχόφεν. Κοινός παρονομαστής ο Ρόναλντ Κούμαν και στις δύο περιπτώσεις. Ο Ολλανδός, που κατάφερε να κάνει ματ στην κάτοχο του τίτλου πέρυσι, έβγαλε τη φιναλίστ του 2006 εκτός με το 1-1 στο Λονδίνο προχθές. Και στις δύο κόντρες ο Κούμαν μπόρεσε να εξουδετερώσει καλύτερους προπονητές από αυτόν, που διέθεταν και πληρέστερο ρόστερ ως ομάδα. Όμως όταν ξέρεις να χειριστείς αυτά που έχεις στα χέρια σου, τότε ελπίζεις. Εγραφα πριν από δύο εβδομάδες για την επικράτηση των ομάδων που διαθέτουν κανονικούς προπονητές στον πάγκο. Ο Ράικαρντ είναι η καλύτερη επιβεβαίωση για το τι συμβαίνει όταν βρεθείς ξαφνικά σε δουλειές υψηλών απαιτήσεων. Το 2000 τα θαλάσσωσε με την εθνική Ολλανδίας στο Εuro και τώρα στην Μπαρτσελόνα. Πέρυσι η ανάγκη, αλλά και το ότι οι σταρ έβαλαν τον σύλλογο πάνω από τους εαυτούς τους, κράτησε την Μπάρτσα ζωντανή μέχρι τον τελικό, τον οποίο κέρδισε, για να μην ξεχνιόμαστε, από την είσοδο του κορυφαίου ρολίστα που υπάρχει στο ευρωπαiκό ποδόσφαιρο, του Σουηδού Λάρσον. Για τη θέση του, ο Ράικαρντ διάλεξε τον Γκούντγιονσεν, αλλά στον Ισλανδό η εξέδρα στη Βαρκελώνη δεν έχει δώσει ψήφο εμπιστοσύνης. Ο Ράικαρντ θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί όμως ότι μόνο αυτός θυσιάζει το προσωπικό του συμφέρον στον βωμό της ομάδας. Οταν μπήκε στο «Ανφιλντ», ο Γκούντγιονσεν σκόραρε αμέσως και παραλίγο να σώσει, όπως ο Λάρσον στο Παρίσι τον Μάη, την παρτίδα. Τα μεγάλα κόλπα όμως γίνονται συνήθως μία φορά.

Στο Μόναχο η Μπάγερν επωφελήθηκε από την αμυντική ανικανότητα της Ρεάλ, αν και το γκολ του 2-2 από τον Ράμος έπρεπε να μετρήσει. Στο Μιλάνο η Σέλτικ δικαιούται να φωνάζει για το πέναλτι που έκανε με χέρι (α λα Ρομπέρτο Κάρλος) ο Μαλντίνι, όμως το γκολ του Κακά άξιζε από μόνο του για πρόκριση. Το πρόβλημα για τη Μίλαν είναι ότι χωρίς τον Σεβτσένκο φέτος σκοράρει με δυσκολία και αυτό πιθανότατα θα στοιχίσει με καλύτερο αντίπαλο. Η Γιουνάιτεντ είναι στα προημιτελικά για πρώτη φορά από το 2003 και ο Φέργκιουσον κάνει πράξη κάτι που ο ίδιος αρνήθηκε πεισματικά στο παρελθόν. Δηλαδή να βάζει το αποτέλεσμα μπροστά από την εμφάνιση. Το πλήρωσε άλλοτε, αλλά τώρα στα… γεράματα πήρε το μάθημα και η ομάδα του αγωνίζεται πολύ ρεαλιστικά, άρα είναι και πολύ επικίνδυνη! Οσο για τον Μουρίνιο και την Τσέλσι, θα είναι οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι για όλους, διότι το μυαλό τους θα είναι κυρίως σε αυτή τη διοργάνωση. Η φανέλα της πάντως δεν είναι βαριά και θα έχει σημασία να συνυπολογίσουμε τον παράγοντα «αντίπαλο ειδικό βάρος».

Σήμερα θα ξέρουμε τα ζευγαρώματα και θα μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις για το πιθανό δίδυμο που θα δούμε στην Αθήνα. Ομως η αίσθηση είναι ότι οι ομάδες που έχουν μάνατζερ με ικανότητες να διαχειρίζονται αγωνιστικές κρίσεις έχουν και προβάδισμα.