Αν συγκρίνει κανείς το χθεσινό παιχνίδι με εκείνο το άγευστο, άχρωμο και άοσμο 0-0 του πρώτου γύρου, τότε είναι σαν να συγκρίνει τη μέρα με τη νύχτα. Εντάξει, δεν μιλάμε για κανένα παιχνίδι εκπληκτικού επιπέδου, όμως είδαμε ένα κλασικό ντέρμπι, που είχε γκολ, δυο-τρεις καλές στιγμές, συγκινήσεις από το χαμένο πέναλτι και νεύρα, που σε αυτόν τον βαθμό που έμειναν είναι πάντα το αλατοπίπερο σε μία τέτοια αναμέτρηση. Ακόμα και η τακτική του Κασναφέρη να μη σφυρίζει με το παραμικρό βοήθησε το παιχνίδι να έχει ρυθμό.
Σε τελική ανάλυση ο ΠΑΟΚ πήρε το ντέρμπι γιατί πιθανότατα κατάλαβε καλύτερα τη σημασία του. Εχοντας περισσότερους Ελληνες στη σύνθεσή του, έβγαλε πολύ μεγαλύτερο πάθος στο χορτάρι, κάτι που έβλεπε κανείς σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας. Βοήθησε και ο Αρης με τη λανθασμένη επιλογή του κλεφτοπόλεμου. Μία ομάδα που όλοι την έχουμε θαυμάσει όταν παίζει την μπάλα κάτω προτίμησε για κάποιον λόγο να ψάχνει με βαθιές μπαλιές τον απομονωμένο Κόκε (ίσως έκανε τη χειρότερη φετινή εμφάνισή του). Μόνο στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου (στο χρονικό διάστημα που κέρδισαν το πέναλτι) οι «κιτρινόμαυροι» προσπάθησαν να αναπτυχθούν ορθόδοξα, όμως έχοντας σε άσχημη μέρα τον Χαβίτο δεν μπορούσαν να ελπίζουν σε κάτι πολύ καλύτερο. Ούτε ο ΠΑΟΚ ευτύχησε να έχει σε καλή μέρα τα περισσότερα όπλα του. Εντούτοις, το γρήγορο γκολ τον βοήθησε να ελέγξει τον ρυθμό και να πάρει τη νίκη. Μία νίκη που, εκτός από το ότι δίνει στον «Δικέφαλο του Βορρά» το πάνω χέρι στη μάχη για την τέταρτη θέση, έχει και τεράστια σημασία γοήτρου. Μόνο όταν τέτοια ντέρμπι φύγουν από το τοπικό τους στοιχείο και αποκτήσουν εθνική σημασία θα μπορούμε να μιλάμε για ένα καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.