Ούτε τις... άπλυτες κάλτσες του Ντρογκμπά! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Ποτέ το όνομα και τα χρήματα που στοίχισε κάποιος παίκτης δεν αποτέλεσαν εχέγγυο επιτυχίας

Γιατί δεν γίνονται μεταγραφές στις ελληνικές ομάδες; Το μόνιμο παράπονο των οπαδών, αποτυπωμένο ανάγλυφα στα ρεπορτάζ των εφημερίδων, στα sms προς τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, στα λόγια που γεμάτα πικρία ακούγονται τη νύχτα στις εκπομπές. Ο λαϊκισμός, φυσικά, ακολουθεί και στα άρθρα των εφημερίδων. «Γιατί, πρόεδρε, δεν κάνεις μεταγραφές;» Εύκολο, ανέξοδο και πάνω από όλα –μια και «χαϊδεύει» το λαϊκό αίσθημα– εξασφαλίζει φύλλα. Κυκλοφορία.
Για να έχουμε καλό ρώτημα, ποιες ομάδες έκαναν μεταγραφές αυτόν τον Γενάρη; Η Τσέλσι –που ξόδεψε τα τελευταία χρόνια τις λίρες, λες και θα έχαναν σαν… κατοχικά λεφτά την αξία τους– δεν μπήκε στον κόπο να πληρώσει ούτε 2,1 εκατομμύρια για τον αμυντικό της Μπόλτον, τον Ισραηλινό Μπεν Χαΐμ. Παρ' όλο που ο Μουρίνιο εκλιπαρούσε για ενίσχυση στην αμυντική του γραμμή! Η Λίβερπουλ προτίμησε να αγνοήσει τον Αυστραλό Λούκας Νιλ της Μπλάκμπερν, επειδή ζητούσε πολλά λεφτά, και κατέφυγε στη λύση τριών νεαρών παικτών. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρήκε τον Σουηδό Λάρσον με δανεισμό και ολοκλήρωσε τις αναζητήσεις της. Και μιλάμε τώρα για τις κορυφαίες ομάδες του πιο ακριβού και γκλαμουράτου πρωταθλήματος. Η Ιντερ; Τίποτα. Η Μπάγερν; Το ίδιο. Η Μπαρτσελόνα; Η Βαλένθια; Η Ρόμα; Καμία από όλες αυτές δεν μπήκε στον κόπο να ξοδέψει, διότι απλούστατα δεν υπάρχουν παίκτες στο παζάρι που να αξίζουν να πληρωθούν ακριβά. Η Μίλαν πήρε τον Ρονάλντο, που δεν μπορεί να θεωρηθεί πια ποδοσφαιριστής πρώτης γραμμής.

Πώς, λοιπόν, ζητάμε επιτακτικά να κάνει μεταγραφές ο Ολυμπιακός; Η ΑΕK; Ο ΠΑΟ; Ποιον να πάρουν; Και ποιος εγγυάται, για παράδειγμα, στην ΑΕΚ πως τα λεφτά που θα έδινε για τον Μεγιόνγκ ή τον Μονταΐνι θα έπιαναν τόπο, διότι θα έβαζαν τα γκολ που της λείπουν για να πάρει το πρωτάθλημα; Oποιος τολμήσει και ισχυριστεί κάτι τέτοιο, απλώς είναι αφελής. Ποτέ το όνομα και τα χρήματα που στοίχισε κάποιος παίκτης δεν αποτέλεσαν εχέγγυο επιτυχίας. Ο Κονσεϊσάο, ο Μπίσκαν, ο Ζάχοβιτς, ο Τσίριτς και πολλοί ακόμα αποτελούν μόνο μερικά ονόματα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Οι εφημερίδες στην Ελλάδα πάντα έπαιζαν τον ρόλο του παραμορφωτικού καθρέφτη. Οι οπαδοί κοιτούν μέσα από τις φωνές και τις κραυγές των ρεπορτάζ να επιβεβαιώσουν την ακόρεστη ανάγκη τους για νέα ονόματα. Η σκληρή αλήθεια είναι πως κανένα από τα διαθέσιμα ονόματα της πιάτσας και του πορτοφολιού της ΑΕΚ ή του ΠΑΟ δεν θα άλλαζε την κατάσταση δραματικά. Τα δέκα γκολ που λείπουν από την «Ενωση» στο φετινό πρωτάθλημα και που ίσως της έδιναν τον τίτλο, μόνο ο Ντρογκμπά ή ο Βίγια ή ο Ιμπραΐμοβιτς θα μπορούσαν να τα εγγυηθούν, και αυτοί υπό ορισμένες συνθήκες. Πάντως, όχι ο (κάθε) Μεγιόνγκ ή Σάλβα!

Συνεπώς, οτιδήποτε ονειρεύεται ο κάθε οπαδός, δεν αποτελεί πανάκεια για τα προβλήματα. Τα λεφτά που δίνουν οι ελληνικοί σύλλογοι δεν κάνουν ούτε για τις… άπλυτες κάλτσες του Ντρογκμπά, άλλωστε. Και μην ξεχνάμε πως τα πολλά λεφτά δεν εγγυώνται ούτε στην Τσέλσι τα γκολ του Σεβτσένκο. Αρα, ποιος μπορεί να συζητάει για χαμένες ευκαιρίες και πράσινα άλογα στον ελληνικό μικρόκοσμο;