Πέρνα κι εσύ... (SportDay/ Μπάμπης Χριστογλου)

Πάει και ο Σόλιντ πέρασε, όπως πέρασαν και οι άλλοι. Ακουσα χθες ότι πήγε στου Ρέντη να αποχαιρετήσει τους παίκτες του Ολυμπιακού και αυτομάτως πέρασαν από το μυαλό μου διάφορες εικόνες με τον Νορβηγό στον πάγκο. Σκέφτηκα αμέσως πόσο θα μου λείψει το μπλοκάκι. Αυτό το μπλοκάκι που τόσους και τόσους δημοσιογράφους απασχόλησε. Ακριβώς τι έγραφε σε αυτό κανείς δεν πρόκειται να μάθει. Θα μου λείψει η προσπάθειά του να φτιάξει επιτυχημένη 11άδα με ένα αμυντικό χαφ. Θα μου πείτε, αυτός φταίει που ο Ολυμπιακός έμεινε με ένα εξάρι στο ρόστερ; Δεν φταίει μόνο αυτός, αλλά φταίει κι αυτός που έφερε για αντικαταστάτη του Τουρέ τον Μάρκο Νε. Τον θυμάστε; Ούτε εγώ.
Θα μου λείψουν οι δηλώσεις του ύστερα από κάθε ματς του Τσάμπιονς Λιγκ. «Μένουν ακόμα 15 βαθμοί», έλεγε πέρυσι μετά την πρώτη αγωνιστική. «Μένουν ακόμα 12 βαθμοί», συνέχιζε μετά τη 2η αγωνιστική και προχώρησε μέχρι τους 6... Θα μου λείψει το «κόλλημα» που είχε πέρυσι με τον Μπαμπαγκίντα και η (περσινή) περιθωριοποίηση του Καστίγιο.
Θα μου λείψουν πολλλά. Θα μου λείψει και η ικανότητά του να βρίσκει και να κλείνει μόνος του παίκτες. Επί ημερών Σόλιντ ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά στην ιστορία του είχε καταφέρει να κλείσει σχεδόν το σύνολο των μεταγραφών του 3 και 4 μήνες πριν αρχίσουν οι μεταγραφές. Ασχετα αν όλοι οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν φαίνονται ικανοί να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό εκεί που του αξίζει. Εξάλλου, δική του ανακάλυψη ήταν και ο καλύτερος παίκτης που αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια, πλην του Ριβάλντο. Αυτός είδε τον Τουρέ, αυτός τον πρότεινε, άσχετα αν καταλήξαμε εκεί που καταλήξαμε. Θα μου λείψει και κάτι ακόμα.
Με τον Σόλιντ στον πάγκο ο Ολυμπιακός έδωσε 6 εντός έδρας ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ και νίκησε μόνο σ' ένα, την αδιάφορη Ρεάλ πέρυσι. Στον αντίποδα, πέρυσι πήρε όλα τα ντέρμπι, πήρε εύκολα το νταμπλ και φέτος αφήνει την ομάδα πρώτη με πέντε και οκτώ βαθμούς διαφορά από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό και ήδη στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Σόλιντ μόνο απαρατήρητος δεν πέρασε από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Χωρίς ίσως να το επιδιώκει, πάντα κάτι έκανε για να το συζητάμε. Το κακό γι' αυτόν είναι ότι φεύγει λίγο καιρό αφού συνειδητοποίησε πώς πρέπει να φέρεται στη χώρα μας. Τα υπόλοιπα δεν τα γράφω, θα τα σημειώσω στο μπλοκάκι μου...