FC: Ότο, το σκέφτηκες καλά;

Τον αγαπάμε τον Ότο Ρεχάγκελ. Μπορεί να του γκρινιάξαμε λιγάκι και να τον αμφισβητήσαμε ακόμα και λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Euro μόλις ήρθε η πρώτη στραβή, μπορεί οι εμμονές του και τα κολλήματά του με συγκεκριμένους παίκτες να προκάλεσαν αντιδράσεις, αλλά τον αγαπάμε και αναγνωρίζουμε όσα έκανε για την Εθνική μας ομάδα όσα χρόνια κάθισε στον πάγκο της. Κι όπως συμβαίνει με όλους τους χωρισμούς, όσο απομακρύνεσαι χρονικά από τα γεγονότα, τα ωραία πράγματα μένουν πιο έντονα στη μνήμη και τα λιγότερο ωραία ή τα άσχημα ξεθωριάζουν και χάνονται.

Κι ο Ότο μας αγαπάει, γιατί μας έζησε αρκετά για να καταλάβει ότι είμαστε φωνακλάδες, παρορμητικοί και κυκλοθυμικοί αλλά κατά βάθος είμαστε ψυχούλες. Κυρίως διότι έζησε μεν κοντά μας τόσα χρόνια, αλλά όχι τόσο κοντά μας που να κολλήσει τις κακές μας συνήθειες σαν ίωση, αφού φρόντιζε να ταξιδεύει πολύ και να πηγαινοέρχεται, κρατώντας το γερμανικό του «ανάστημα» διανθισμένο με μερικές ελληνικές πινελιές. Σαν να τρως λουκάνικο και να πίνεις ούζο και όχι μπύρα.

Τώρα στα 75 του κι αφού κατάλαβε ότι δύσκολα θα ξαναβρεί δουλειά σε πάγκο καλής ή μεγάλης ομάδας, αφού ούτε η ηλικία του το επιτρέπει ούτε έχει την «προπονητική φρεσκάδα» ή το κίνητρο για να δουλέψει σε τοπ επίπεδο, δέχθηκε έναν άλλον ρόλο, πολύ πιο σύνθετο και πολύ ιδιαίτερο: να γίνει ο ενδιάμεσος της Μέρκελ στην Ελλάδα, ένας Γερμανός που είναι αγαπητός στους Έλληνες, που μπορεί μνα γεφυρώσει χάσματα και να μας κάνει να μην στραβομουτσουνιάζουμε όταν ακούμε λέξεις όπως «Μέρκελ», «Σόιμπλε», «Φούχτελ», «Ρέσλερ» και άλλες παρόμοιες.

Με όλον τον σεβασμό Χερ Ότο, δύσκολο αυτό που μας ζητάτε. Σε αγαπάμε και πάντα χαιρόμαστε όταν σε βλέπουμε, αλλά καλό και για σένα και για μας θα είναι να σε θυμόμαστε πάντα σαν τον προπονητή της Εθνικής Ελλάδας που πέτυχε κάτι που ούτε καν μπορούσαμε να φανταστούμε κι όχι σαν «παιδί για τα θελήματα» της Άνγκελα. Το πρόβλημά μας δεν είναι αν θα ακούμε ή όχι ότι έχουμε ωραία χώρα (το ξέρουμε ήδη), ότι είμαστε ωραίοι τύποι (το ξέρουμε κι αυτό), ότι δεν είμαστε εχθροί με τη Γερμανία (εμείς δεν είμαστε, εκείνοι είναι με μας) κι ότι θα μας βοηθήσουν να σταθούμε στα πόδια μας - κανείς δεν έχει δικαίωμα να βάζει τρικλοποδιά στον άλλον, να τον πατάει στο κεφάλι, να τον κλωτσάει στα πλευρά και μετά να του δίνει το χέρι να σηκωθεί λέγοντας «είδες τι καλός που είμαι μαζί σου;»

Με ευχολόγια και χαμόγελα δεν λύνονται τα προβλήματα Χερ Ότο, όπως ακριβώς με πορδές δεν βάφονται αυγά. Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος στη χώρα μας, στα σπίτια μας, στα γήπεδά μας και στην καρδιά μας σαν Ότο Ρεχάγκελ, σαν ο προπονητής Ότο, αλλά σαν Πρεσβευτής ή Εκπρόσωπος ή Ενδιάμεσος ή Μπροστινός, που να μας λέει πόσο έξυπνη είναι η Μέρκελ και πόσο καλή καρδιά έχει, δεν νομίζω. Δεν αμφιβάλλαμε άλλωστε ποτέ για το iq της, αλλά για την καλή της την καρδιά επίτρεψέ μας να έχουμε μερικές ενστάσεις.

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr